Предыдущая публикация
Киссаи, як чавони дил шикаста,
Чавоне,ки мехост ширинии хаётро бо махбубаи худ бубинад, аммо афсус,ки кисмату такдир онхоро аз хам чудо кард. Рузе чавони худотарс ба хоирича сафар кард. Хангоми дар дар фурудгох будан,ба махбубаи худ дар тамос шуд ва гуфт: азизам! Агар имконият дошта боши,пас ба фурудгохи шахри Душанберо биё ва маро гусел кун,зеро хар лахзаву хар соат барои манну ту мукаддас аст. Ин духтар ва ин писар хамдигарро эхтиром мекарданд ва дуст медоштанд. Духтар бошад, аз модараш ичозат гирифт ва ба фурудгохи шахри Душанбе рафт ва дустдоштаи худро гусел кардан хост. Харду бо хам сухбат доштанд,ки тавассути баландгуяк ному насаби ин чавон гирифта шуд, яъне вакти РЕГИСТРАЦЯ огоз шуд. Чавони поксиришт, дасти дустдоштаи худро капида буд ва намехост,ки лахзае аз у чудо бошад, аммо илочи дигаре надошт. Чавон дасти духтарро охиста-охиста кушода кард ва ба чашми дустдоштаи худ нигохи дарозе карду ашкхои чашмаш чори шуд. Чавон бошад гуфт: азизам! Манро мунтазир бош, иншоаллох аз хорича меоям бо хам туйро барпо мекунем-гуфту ба чехраи духтар назаркунон ба дохили хавопаймо савор шуд. Ин чавон аз хорича бо духтар сухбатхои телефонии дошт ва хатто бовари дошт,ки меояд ва дустдоштаи худро мегирад,аммо сад афсус,ки зиндаги ин ду гули навшукуфтаро аз хам чудо кард. Аз байн як сол гузашт ва чавони поктинат аз хорича баргашта ба ватан омад. Дустдоштааш ба у ваъда дода буд,ки хар гохе,ки ба ватан омадани шуди, албатта манро пешаки занг зан ман омада туро пешвоз мегирам. Чавон пеш аз омаданаш ба дустдоштааш харчанд занг мезад,аммо телефонии у дастнорас чавоб медод. Ин чавон бо калби шикаста ва бо чандин орзухои дар дил дошта ба суи ватан омад. Хангоме,ки дар фурудгохи шахри Душанбе,ки фаромад, хело мунтазир шуд, гумон кард,ки дустдоштааш ба пешвозаш меояд, аммо афсус,ки ин хама як хобу хаёл будааст. Хулоса, ин чавон ба хонаашон омада расид ва ба дустдоштааш тамос гирифт. Хангоме,ки ба у занг зад,пас дустдоштааш телефонро бардошт,пас чавон хурсанди карда гуфт: азизам! Акнун ман ба хотири ту омадам. Духтар бошад чунин гуфт: хуш омади, аммо маро фаромуш кун,зеро мо бо хам буда наметавонем. Чавон бошад, ашки гам аз чашмонаш чори шуду гуфт: охир он хама гуфтахо ва он ваъдахои ту чи шуд?? духтар гуфт: хар чизе,ки буд, фаромуш соз,зеро ман алакай дустдоштаи худро ёфтам. Вакте ки чавон ин суханро шунид,пас телефон аз дасташ афтид ва худро дар бахри гамхо тасаввур кард. Чавон дар лаби терезаи хона менишаст ва дасти худро ба сари гуд мегузошт ва мегуфт: худоё! Ин чи гаме буд,ки ба сари ман омад? Охир ман бо садхо умед аз хорича омадам. Худоё! Чаро кисматамро чунин навишти? Охххх гуфта-нафасхои гамдоре фуру мебурд. Хар гохе,ки ашкхояш мечакид,пас чавон ашкхои чашмашро ба кафи дасташ мегирифт ва мегуфт: эй ашк! Маро бубахш,зеро ман намехохам,ки ту ба замин биафти, аммо чи илоч,ки аму дард маро мачбур месозад,ки туро аз чашмонам берун биёрам. Оххх-ачаб як зиндагие,ки дар ин зиндаги факат накшиа сосиро обхои чашми мн бозидааст. Эй калб! Ту аз ман маранч,зеро туро хамон дустдоштаам гамгин сохтааст. Агар у маро дубора кабул кунад ва маро дубора дуст дорад,пас эй калб! Ту шод ва хушбахт мешави. Агар у маро чунин чафохо дихад,пас холи ту ва холи ман боз хам сангинтар мешавад. Дустони азиз! ачаб як хиёнате буд,ки аз тарафи духтар анчом дода шуд...
Следующая публикация
Нет комментариев