Предыдущая публикация
ЛАТИФАҲО
ГАНЧИНА:
Дар бемористон сӯхтор сар зад. Мошинаҳои сӯхторнишони омада сӯхторро хомӯш карданд. Баъд ба назди сардухтур омада ҳисобот медиҳанд.
- Се кас қариб қурбони шавад. Дар таҳхона ёфтем. Ду касро таъҷилан ёри расонда ба худ овардем, аммо сеюмаш афсус…
Сардухтур аз ҳуш меравад, ӯро ба худ оварда мепурсанд: – Чи шуд?
- бачаҳо охир он ҷо МОРГ буд.
_________________________
Ана ин хела вирус пеш ман надоштам! – гуфт домод вақте, ки назди компютер хушдоманро дид.
__________________________
Робия чи хел бо шавҳарат зиндаги доред? Аз ҳам ҷудо дар ҳар хона хобед.
- Ҳеҷ гап не, агар ӯ маро хоҳад , ҳуштак мекашад.
- Агар ту хоҳи чи?
- Ман рафта мепурсам, «Ту ҳуштак кашиди ҷонакам?»
____________________________
Робия чи хел бо шавҳарат зиндаги доред? Аз ҳам ҷудо дар ҳар хона хобед.
- Ҳеҷ гап не, агар ӯ маро хоҳад , ҳуштак мекашад.
- Агар ту хоҳи чи?
- Ман рафта мепурсам, «Ту ҳуштак кашиди ҷонакам?»
____________________________
Мард ба китобхона омада мегӯяд:
- Бубахшед! Ман аз Шумо дирӯз китоб гирифтам бо номи «Чи тавр 1 миллион пул метавон кор кард», аммо нисфи саҳифаҳо нестанд.
- Хайр чи! Ним миллион ҳам бад нест.
_________________________________
Следующая публикация
Нет комментариев