ჩვენ, ადამიანებს, გვაქვს თვალები და შეგვიძლია დავინახოთ ხეები, სახლები, ცა...
გვაქვს ყურები და შეგვიძლია მოვუსმინოთ ფოთლების შრიალს, წყლის ჩუხჩუხს, საუბარს, მუსიკას...
შეგვიძლია გემო გავუსინჯოთ მლაშე მარილს, ტკბილ თაფლს...
შევეხოთ ცივ ყინულს, სველ ბალახს, ჩვენი პატარა ძამიკოს ან დაიკოს ფუშფუშა ლოყას...
შევიგრძნოთ ახლადგამომცხვარი პურის სურნელი...
და კიდევ... ჩვენ შეგვიძლია, გვწამდეს ღმერთი!
როგორ? ის ხომ უხილავია, ჩვენ არასოდეს მოგვისმენია მისი ხმა, მას ვერც შევეხებით.
მიუხედავად ამისა, ჩვენ გვიყვარს იესო ქრისტე, ღმერთი ჩვენი, გვწამს, გვჯერა, ვენდობით მის სიტყვას, რომელიც ეკლესიამ შეინახა და ჩვენამდე მოიტანა.
გვწამს, დარწმუნებული ვართ, რომ იესო ყველაზე ძლიერია, ყველაზე კეთილი.
როგორ?
ღმერთთან სიახლოვეს გრძნობს არა თვალი, არა ყური, არამედ ადამიანის სული.
უფრო მეტიც, ღმერთი ჩვენს გარეთ კი არ არის, არამედ ჩვენშია, ჩვენს გულში. ამიტომაც შეგვიძლია, ვირწმუნოთ ღმერთი, გულით შევიგრძნოთ, თუ როგორია იგი.
ის გული, სადაც ღმერთი ს
...Ещё
რა არის სარწმუნოება?
ჩვენ, ადამიანებს, გვაქვს თვალები და შეგვიძლია დავინახოთ ხეები, სახლები, ცა...
გვაქვს ყურები და შეგვიძლია მოვუსმინოთ ფოთლების შრიალს, წყლის ჩუხჩუხს, საუბარს, მუსიკას...
შეგვიძლია გემო გავუსინჯოთ მლაშე მარილს, ტკბილ თაფლს...
შევეხოთ ცივ ყინულს, სველ ბალახს, ჩვენი პატარა ძამიკოს ან დაიკოს ფუშფუშა ლოყას...
შევიგრძნოთ ახლადგამომცხვარი პურის სურნელი...
და კიდევ... ჩვენ შეგვიძლია, გვწამდეს ღმერთი!
როგორ? ის ხომ უხილავია, ჩვენ არასოდეს მოგვისმენია მისი ხმა, მას ვერც შევეხებით.
მიუხედავად ამისა, ჩვენ გვიყვარს იესო ქრისტე, ღმერთი ჩვენი, გვწამს, გვჯერა, ვენდობით მის სიტყვას, რომელიც ეკლესიამ შეინახა და ჩვენამდე მოიტანა.
გვწამს, დარწმუნებული ვართ, რომ იესო ყველაზე ძლიერია, ყველაზე კეთილი.
როგორ?
ღმერთთან სიახლოვეს გრძნობს არა თვალი, არა ყური, არამედ ადამიანის სული.
უფრო მეტიც, ღმერთი ჩვენს გარეთ კი არ არის, არამედ ჩვენშია, ჩვენს გულში. ამიტომაც შეგვიძლია, ვირწმუნოთ ღმერთი, გულით შევიგრძნოთ, თუ როგორია იგი.
ის გული, სადაც ღმერთი სახლობს, სავსეა სიხარულით. ოღონდ ეს სიხარული არა ჰგავს არც ფეხბურთელების აღტაცებას, როცა ისინი გოლს გაიტანენ ხოლმე, არც იმ სიამოვნებას, როცა გვაქებენ, არც სიცილს, როცა მულტფილმებს ვუყურებთ ხოლმე.
ეს სიხარული ჰგავს იმ გრძნობას, როცა მშვიდად ზიხარ დედიკოს ან მამიკოს კალთაში, როცა არავის არსად ეჩქარება, არც სამსახურში, ან სადმე სხვაგან, როცა შეგიძლია, ყველაფერი აკეთო მათთან ერთად, როცა დარწმუნებული ხარ, რომ თუ დაგჭირდა, ისინი აუცილებლად დაგეხმარებიან და არასოდეს დაგტოვებენ მარტო.
სარწმუნოება - ეს არის სიხარული, როცა იცი, რომ თავად ღმერთი, იესუ ქრისტე, არის შენთან და არასოდეს დაგტოვებს.
ჩვენს სარწმუნოებას მართლმადიდებლობა ჰქვია. ეს ნიშნავს ჭეშმარიტ რწმენას, ანუ იმას, რომ მართლად, სწორად ვადიდოთ უფალი. ეს რწმენა იესო ქრისტემ უქადაგა ხალხს. იგი ქრისტეს არჩეულმა მოწაფეებმა, მისმა მოციქულებმა გაავრცელეს მთელ დედამიწაზე. ეს ყველაფერი მართლმადიდებელმა ეკლესიამ პირვანდელი სახით შემოინახა.
რატომ არ ვცვლით არაფერს ჩვენს სარწმუნოებაში? იმიტომ, რომ თუ ამას გავაკეთებთ, მაშინ ღვთის დატოვებულ სწავლებას დავამახინჯებთ. ერთი წუთით წარმოვიდგინოთ, რომ მასწავლებელმა ბავშვებს ცარცით ლამაზი სახლი დაუხატა და სთხოვა, ნახატისთვის ხელი არ ეხლოთ, ვინაიდან იგი სხვა კლასის მოსწავლეებისთვისაც უნდა ეჩვენებინა.
ბავშვებმა კი მასწავლებელს არ დაუჯერეს – ზოგმა სახლს კედელი მოუშალა, ზოგმა ფანჯრები და კარი ამოავსო, დანარჩენებმა კი სახურავი გადაასწორეს. საბოლოოდ სახლის მაგივრად რაღაც ყუთი გამოვიდა. რა თქმა უნდა, მასწავლებელი ამაზე გაბრაზდება და მოსწავლეებს უსაყვედურებს. ცვენი რწმენაც ასეა. უფალმა რაც დაგვიტოვა, იმას უნდა მოვუფრთხილდეთ, თორემ ვისაც როგორ მოუნდება, ისე თუ
...Ещё
ჩვენი სარწმუნოება
ჩვენს სარწმუნოებას მართლმადიდებლობა ჰქვია. ეს ნიშნავს ჭეშმარიტ რწმენას, ანუ იმას, რომ მართლად, სწორად ვადიდოთ უფალი. ეს რწმენა იესო ქრისტემ უქადაგა ხალხს. იგი ქრისტეს არჩეულმა მოწაფეებმა, მისმა მოციქულებმა გაავრცელეს მთელ დედამიწაზე. ეს ყველაფერი მართლმადიდებელმა ეკლესიამ პირვანდელი სახით შემოინახა.
რატომ არ ვცვლით არაფერს ჩვენს სარწმუნოებაში? იმიტომ, რომ თუ ამას გავაკეთებთ, მაშინ ღვთის დატოვებულ სწავლებას დავამახინჯებთ. ერთი წუთით წარმოვიდგინოთ, რომ მასწავლებელმა ბავშვებს ცარცით ლამაზი სახლი დაუხატა და სთხოვა, ნახატისთვის ხელი არ ეხლოთ, ვინაიდან იგი სხვა კლასის მოსწავლეებისთვისაც უნდა ეჩვენებინა.
ბავშვებმა კი მასწავლებელს არ დაუჯერეს – ზოგმა სახლს კედელი მოუშალა, ზოგმა ფანჯრები და კარი ამოავსო, დანარჩენებმა კი სახურავი გადაასწორეს. საბოლოოდ სახლის მაგივრად რაღაც ყუთი გამოვიდა. რა თქმა უნდა, მასწავლებელი ამაზე გაბრაზდება და მოსწავლეებს უსაყვედურებს. ცვენი რწმენაც ასეა. უფალმა რაც დაგვიტოვა, იმას უნდა მოვუფრთხილდეთ, თორემ ვისაც როგორ მოუნდება, ისე თუ დაამატა და გამოაკლო ღვთის ნათქვამს, რა გამოვა? მაშინ ჩვენც იმ ურჩ ბავშვებს დავემსგავსებით, მასწავლებელს ნახატი რომ გაუფუჭეს.
ძველადაც და ახლაც ზოგიერთი ცდილობს უფლისგან დანატოვარი სარწმუნოება უფრო გაამკაცროს, ან უფრო შეარბილოს. ისინი ეკლესიას არ უჯერებენ, თითქოს უფალს უსწორებენ და ასწავლიან. ეს არ არის სწორი საქციელი. ასეთი ადამიანები ჰგვანან ოროსან მოსწავლეებს, რომლებიც ტრაბახობენ სკოლის სახელმძღვანელოს დაწერა შეგვიძლიაო.
სწორედ ამიტომ, მართლმადიდებლები არაფერს ვცვლით ჩვენს სარწმუნოებაში.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 3
რა არის სარწმუნოება?
...Ещёჩვენ, ადამიანებს, გვაქვს თვალები და შეგვიძლია დავინახოთ ხეები, სახლები, ცა...
გვაქვს ყურები და შეგვიძლია მოვუსმინოთ ფოთლების შრიალს, წყლის ჩუხჩუხს, საუბარს, მუსიკას...
შეგვიძლია გემო გავუსინჯოთ მლაშე მარილს, ტკბილ თაფლს...
შევეხოთ ცივ ყინულს, სველ ბალახს, ჩვენი პატარა ძამიკოს ან დაიკოს ფუშფუშა ლოყას...
შევიგრძნოთ ახლადგამომცხვარი პურის სურნელი...
და კიდევ... ჩვენ შეგვიძლია, გვწამდეს ღმერთი!
როგორ? ის ხომ უხილავია, ჩვენ არასოდეს მოგვისმენია მისი ხმა, მას ვერც შევეხებით.
მიუხედავად ამისა, ჩვენ გვიყვარს იესო ქრისტე, ღმერთი ჩვენი, გვწამს, გვჯერა, ვენდობით მის სიტყვას, რომელიც ეკლესიამ შეინახა და ჩვენამდე მოიტანა.
გვწამს, დარწმუნებული ვართ, რომ იესო ყველაზე ძლიერია, ყველაზე კეთილი.
როგორ?
ღმერთთან სიახლოვეს გრძნობს არა თვალი, არა ყური, არამედ ადამიანის სული.
უფრო მეტიც, ღმერთი ჩვენს გარეთ კი არ არის, არამედ ჩვენშია, ჩვენს გულში. ამიტომაც შეგვიძლია, ვირწმუნოთ ღმერთი, გულით შევიგრძნოთ, თუ როგორია იგი.
ის გული, სადაც ღმერთი ს
რა არის სარწმუნოება?
ჩვენ, ადამიანებს, გვაქვს თვალები და შეგვიძლია დავინახოთ ხეები, სახლები, ცა...
გვაქვს ყურები და შეგვიძლია მოვუსმინოთ ფოთლების შრიალს, წყლის ჩუხჩუხს, საუბარს, მუსიკას...
შეგვიძლია გემო გავუსინჯოთ მლაშე მარილს, ტკბილ თაფლს...
შევეხოთ ცივ ყინულს, სველ ბალახს, ჩვენი პატარა ძამიკოს ან დაიკოს ფუშფუშა ლოყას...
შევიგრძნოთ ახლადგამომცხვარი პურის სურნელი...
და კიდევ... ჩვენ შეგვიძლია, გვწამდეს ღმერთი!
როგორ? ის ხომ უხილავია, ჩვენ არასოდეს მოგვისმენია მისი ხმა, მას ვერც შევეხებით.
მიუხედავად ამისა, ჩვენ გვიყვარს იესო ქრისტე, ღმერთი ჩვენი, გვწამს, გვჯერა, ვენდობით მის სიტყვას, რომელიც ეკლესიამ შეინახა და ჩვენამდე მოიტანა.
გვწამს, დარწმუნებული ვართ, რომ იესო ყველაზე ძლიერია, ყველაზე კეთილი.
როგორ?
ღმერთთან სიახლოვეს გრძნობს არა თვალი, არა ყური, არამედ ადამიანის სული.
უფრო მეტიც, ღმერთი ჩვენს გარეთ კი არ არის, არამედ ჩვენშია, ჩვენს გულში. ამიტომაც შეგვიძლია, ვირწმუნოთ ღმერთი, გულით შევიგრძნოთ, თუ როგორია იგი.
ის გული, სადაც ღმერთი სახლობს, სავსეა სიხარულით. ოღონდ ეს სიხარული არა ჰგავს არც ფეხბურთელების აღტაცებას, როცა ისინი გოლს გაიტანენ ხოლმე, არც იმ სიამოვნებას, როცა გვაქებენ, არც სიცილს, როცა მულტფილმებს ვუყურებთ ხოლმე.
ეს სიხარული ჰგავს იმ გრძნობას, როცა მშვიდად ზიხარ დედიკოს ან მამიკოს კალთაში, როცა არავის არსად ეჩქარება, არც სამსახურში, ან სადმე სხვაგან, როცა შეგიძლია, ყველაფერი აკეთო მათთან ერთად, როცა დარწმუნებული ხარ, რომ თუ დაგჭირდა, ისინი აუცილებლად დაგეხმარებიან და არასოდეს დაგტოვებენ მარტო.
სარწმუნოება - ეს არის სიხარული, როცა იცი, რომ თავად ღმერთი, იესუ ქრისტე, არის შენთან და არასოდეს დაგტოვებს.
locva chveeni valdebuleba da chveni qartuli suli sarcmuneobaaa.
ჩვენი სარწმუნოება
...Ещёჩვენს სარწმუნოებას მართლმადიდებლობა ჰქვია. ეს ნიშნავს ჭეშმარიტ რწმენას, ანუ იმას, რომ მართლად, სწორად ვადიდოთ უფალი. ეს რწმენა იესო ქრისტემ უქადაგა ხალხს. იგი ქრისტეს არჩეულმა მოწაფეებმა, მისმა მოციქულებმა გაავრცელეს მთელ დედამიწაზე. ეს ყველაფერი მართლმადიდებელმა ეკლესიამ პირვანდელი სახით შემოინახა.
რატომ არ ვცვლით არაფერს ჩვენს სარწმუნოებაში? იმიტომ, რომ თუ ამას გავაკეთებთ, მაშინ ღვთის დატოვებულ სწავლებას დავამახინჯებთ. ერთი წუთით წარმოვიდგინოთ, რომ მასწავლებელმა ბავშვებს ცარცით ლამაზი სახლი დაუხატა და სთხოვა, ნახატისთვის ხელი არ ეხლოთ, ვინაიდან იგი სხვა კლასის მოსწავლეებისთვისაც უნდა ეჩვენებინა.
ბავშვებმა კი მასწავლებელს არ დაუჯერეს – ზოგმა სახლს კედელი მოუშალა, ზოგმა ფანჯრები და კარი ამოავსო, დანარჩენებმა კი სახურავი გადაასწორეს. საბოლოოდ სახლის მაგივრად რაღაც ყუთი გამოვიდა. რა თქმა უნდა, მასწავლებელი ამაზე გაბრაზდება და მოსწავლეებს უსაყვედურებს. ცვენი რწმენაც ასეა. უფალმა რაც დაგვიტოვა, იმას უნდა მოვუფრთხილდეთ, თორემ ვისაც როგორ მოუნდება, ისე თუ
ჩვენი სარწმუნოება
ჩვენს სარწმუნოებას მართლმადიდებლობა ჰქვია. ეს ნიშნავს ჭეშმარიტ რწმენას, ანუ იმას, რომ მართლად, სწორად ვადიდოთ უფალი. ეს რწმენა იესო ქრისტემ უქადაგა ხალხს. იგი ქრისტეს არჩეულმა მოწაფეებმა, მისმა მოციქულებმა გაავრცელეს მთელ დედამიწაზე. ეს ყველაფერი მართლმადიდებელმა ეკლესიამ პირვანდელი სახით შემოინახა.
რატომ არ ვცვლით არაფერს ჩვენს სარწმუნოებაში? იმიტომ, რომ თუ ამას გავაკეთებთ, მაშინ ღვთის დატოვებულ სწავლებას დავამახინჯებთ. ერთი წუთით წარმოვიდგინოთ, რომ მასწავლებელმა ბავშვებს ცარცით ლამაზი სახლი დაუხატა და სთხოვა, ნახატისთვის ხელი არ ეხლოთ, ვინაიდან იგი სხვა კლასის მოსწავლეებისთვისაც უნდა ეჩვენებინა.
ბავშვებმა კი მასწავლებელს არ დაუჯერეს – ზოგმა სახლს კედელი მოუშალა, ზოგმა ფანჯრები და კარი ამოავსო, დანარჩენებმა კი სახურავი გადაასწორეს. საბოლოოდ სახლის მაგივრად რაღაც ყუთი გამოვიდა. რა თქმა უნდა, მასწავლებელი ამაზე გაბრაზდება და მოსწავლეებს უსაყვედურებს. ცვენი რწმენაც ასეა. უფალმა რაც დაგვიტოვა, იმას უნდა მოვუფრთხილდეთ, თორემ ვისაც როგორ მოუნდება, ისე თუ დაამატა და გამოაკლო ღვთის ნათქვამს, რა გამოვა? მაშინ ჩვენც იმ ურჩ ბავშვებს დავემსგავსებით, მასწავლებელს ნახატი რომ გაუფუჭეს.
ძველადაც და ახლაც ზოგიერთი ცდილობს უფლისგან დანატოვარი სარწმუნოება უფრო გაამკაცროს, ან უფრო შეარბილოს. ისინი ეკლესიას არ უჯერებენ, თითქოს უფალს უსწორებენ და ასწავლიან. ეს არ არის სწორი საქციელი. ასეთი ადამიანები ჰგვანან ოროსან მოსწავლეებს, რომლებიც ტრაბახობენ სკოლის სახელმძღვანელოს დაწერა შეგვიძლიაო.
სწორედ ამიტომ, მართლმადიდებლები არაფერს ვცვლით ჩვენს სარწმუნოებაში.