Предыдущая публикация
MEN SENI SEVAMAN
Bir kuni
Yoningga kelaman,
Deyman: men sen kutgan bolaman.
Tinglaysan ochilib sen chaman,
Men seni sevaman, sevaman!..
Kel, deysan. Kun sovuq o`tirgil.
Kaftimda laylakqor — atirgul.
Xonangda yugurib yelaman,
Men seni sevaman, sevaman.
Kim u jim kuladi, kuladi,
Bildirmay ermaklar qiladi?
Mayli men g`alati, telbaman,
Men seni sevaman, sevaman.
Kel, deysan. O, muncha kechikding,
Yo`q endi u g`uncha, kechikding.
Boq yigit, atrofing qahraton...
Men seni sevaman, sevaman.
Sen turgan joy endi biy dala,
Qo`lingda qorako`z bir bola.
Men endi qo`shiqmas — nolaman,
Men seni sevaman, sevaman.
Ayt, mendan ne istar bu odam,
Tikilar, sinarmi irodam?..
Tikilar bir yomon, bir yomon,
Men seni sevaman, sevaman!..
Meni yov etmish bor mardum-la,
Labimdan uchmagan bir jumla.
Endi kech, endi ne qilaman,
Men seni sevaman, sevaman!..
Следующая публикация
Нет комментариев