ko`zimga yosh keldi… ertasiga unga tel qildim telefon o`chirilgan men qo`rqib uni uyiga bordim… ne ko`z bilan ko`ramayki uyini oldida odamlar to`plangan tumonat odam.

Men hech nimaga qaramasdan uni uyiga yugirib kirdim… qaniydi bu ahvolni ko`rmasam men jondan sevgan qizim jonsiz ahvolda yotardi… uni uyidagilar ham meni taniganliklari sabab uni yonida bir oz qolishimga qarshilik qilishmadi… men tinimsiz yig'lardim… kimdir yelkamdan oxista tutib sizni dadam chaqirayaptilar dedi. Qarasam qizni akasi ekan… ko`zimdagi yoshni berkitib.. qizimni dadasini oldiga kirdim. "o`g`lim qizimni qanchalar sevganizni bilaman…. Deb gap boshladilar va cho'pon bilan belbog` berib boring o`g`lim qizimni oxirgi manzilga kuzatib qo'ying” deya ko`zlarida yosh bilan meni oldilaridan chiqarib yubordilar. Shundan keyin kunlarim mazmunsiz o`tadigan bo`ldi. Bir ikki oy ishga chiqmadim. Juda ham kam gap bo`lib qolgandim…. Men u qizni hech qachon unutmayman.