,,მოვალ ,ნარცისებად გაზაფხულზე თეთრით შეგერევი დარდიანო... მოვალ მზის სხივებად ყოველ დილით ყოველ ცისმარეს და ადრიანო... მოვალ კვარაკუნჩხად ღობის ძირში მარტის არეული თვეებიდან... წყაროდ წამოსვლასაც შევეცდები შენ რომ ამომცალო ხელებიდან... მოვალ წვიმის ათას წვეთებში და თმებში გაგებნევი ღიღინებით... შენ ნუ გეშინია საყვარელო აგე,რა ლამაზად ვიღიმები?! მოვალ თეთრი თოვლით დაფიფქული ორთქლში გაგერევი ნაბიჯებით... მერე სიმშვიდიდან მოგიპარავ თავის დაკარგვაში გავგიჟდებით... მოვალ ,ნარცისებად გაზაფხულზე თეთრით შეგერევი დარდიანო... მოვალ მზის სხივებად ყოველ დილით ყოველ ცისმარეს და ადრიანო."
cxovreba erti wamia danabijebi miwaze ojaxi exla sheqmeni ra ginda kubos ficarze ra cudi aris ufalo mas sicocxleshi ar veli isev cocxali maxsovxar isev awmyo xar valeri
დღეს დილით ციდან მონატრების ცრემლები წვიმდა და ღრუბლებიდან მოისმოდა მრავალთა ოხვრა, ვისაც ულმობლად დააკისრა ბნელმა ეპოქამ მშრალი ღიმილი, გულდაწყვეტა და მხრებში მოხრა. თუმც, არცერთხელ არ ნებდებიან ცხოვრების მათრახს და ღამით ისევ დაკოცნიან ცრემლით სურათებს, არად აგდებენ დაუნდობელ სიცხეს და ზამთარს,................
საფლავს დამიფარავს მე მწვანე ბალახი,ხან რომ გაწვიმდება მას შეცვლის ტალახი..ხან კი მზეც ამოვა მაგრამ რას გავიგებ,საფლავში დიდ დარდებს და სევდას წავიღებ,რამხელა დრო გადის ამხელა ლოდინში,ვისაც დავაკლდები სულ ყველას ბოდიში...
თქვენგან წასული აღარ ვარ არა, ეგ მხოლოდ ჩემი დასასრულია, დილით მზის შუქი თუ მოგანათებთ, იცოდეთ მასში ჩემი სულია, ადრე წავედი გატკინეთ გული, მე არ მინდოდა ხვთის სურვილია, გამაგრდით ყველა ვისაც გიყვარვართ, ღვთის სამეფოში გაზაფხულია...
რომ მცოდნოდა ასე მწარედ იტირებდით,რომ გამეგო სინანული შეგიპყრობდათ,სიკვდილისკენ სანახევროდ გადახრილი დახმარებას მოგანდობდით ჭირისუფალს,ნუ მიტირებთ ცრემლის ზღვაში დავიხრჩობი,მე თქვენამდე ვეღარ მოვალ...რა ვიცოდი სიცოცხლეზე დანატრებულს სიკვდილი თუ ასე მალე გამაქრობდა,უცაბედად დამეხუჭა თვალები და უფლისაგან გზა ზეცისკენ დამელოცა,მაპატიეთ თუ ბევრი რამ ვერ გითხარით,ბედისწერა დიდხანს ვეგარ დამელოდა...
დაბნელდა სივრცე, დაბნელდა ბინა, დამგლოვიარდნენ სახლის მინებიც. მე თეთრ კუბოში ჩუმად მეძინა, მოჰქონდათ ვარდი და გვირგვინები. ალბათ ჩემ სიკვდილს გრძნობდა სოფელიც (ვერ დავბრუნდები მე ბურუსიდან). მკვდარი ვიყავი და უგრძნობელი, ღია სამარე ჩემს გულს უცდიდა და ეცემოდნენ სადღაც წვიმები შორეულ ღრუბლის სანაპიროდან. კუბოსთან იდგნენ სერაფიმები და ღვთისმშობელი ჩემზე ტიროდა არც შორეული დების ლოცვები ჩემს გადარჩენას ხელს არ უწყობდა. მიმასვენებდნენ ანგელოზები და კუბოს ქრისტე წინ მიუძღოდა. ირგვლივ სიკვდილის ხელი მეხვია, რა მექნა, სულო, დაუცხრომელო! მსურდა სიბნელე რომ გამერღვია და კვლავ ქვეყნისთვის თვალი მომევლო. შენ ვერ მიხილავ და ნურც დამეძებ, სადღაც წამიღეს ბნელი მკლავებით, მე წუხელ მოვკვდი, შუაღამეზე, როდესაც კრთოდნენ ცის ვარსკვლავები...
გარინდული ვარ მე ყოველ დილით, სარკმელზე სხივი როდესაც წვდება... ვხედავ გავლილ დროს, და გული კვდება... რის მეშინოდა?... ბედნიერების... რად მეშინოდა?... უზომოდ მკონდა... დიდ სიხარულს ხომ გული ვერ იტევს... მე ამის შიში ყოველთვის მქონდა..
სადა ხარ დედი? გული ამტკივდა, მიშველიე დედი... თვალთ მიბნელდება,დაღამდა დედი? ამ ხალხს რა უნდა?გამიშვით ხელი..!!! არსად წამოვალ...მიხსენი დედი... რატომ ტირიხარ, რად გდის ცრემლი? რომ გეფერები, ვერ გრძნობ,დედი? გთხოვ,შემომხედე..!!!შვილი ვარ შენი.. ნუთუ ვერ მხედავ,?!!! ეს მე ვარ დედი: ( არც ჩემი გესმის? რა ხდება დედი? აქ რატომ ვწევარ? რატომ ვერ ვდგები? რატომ მოფრინდა ეს თეთრი მტრედი? საით მიგყავართ? არ მინდა ხელში..!!! დაბლა ჩამომსვით ..!!! გავივლი ფეხით...!!! ეს რა ორმოაა? მითხარი დედი...!!! და რატომ ჭარბობს დღეს შავი ფერი?? მიწას ნუ მაყრით..!!! არ გწამთ ღმერთი? რატომ დაბნელდაა?!! სადა ხარ დედი?..
არა ! არა არ მჭირდება დღეს მე თქვენი დამშვიდება, სიკვდილისკენ გზებს მივამტვრევ და აჰაა მოსჩანს , მოსჩანს სივრცე სიშავისა, სიძულვილით აცივდება! აცივდება, ყინვები და ღვარცოფები სულსაც მოკლავს
ხოხავს გზაზე , გზაზე ხოხავს წასაშლელი პატიება, ფიქრებს ანთხევს, აფრქვევს ცაზე წვიმის თქეშში, ყელში ბუთი მეჩხირება მახრჩობს ყველა ატირება, უშენობით დავიღლები ასჯერ კიდევ ღამე-დღეში.
ღამე-დღეში, დღე-ღამეში სიბრალულით შევმოსილვარ,, მეზიზღება ყველა ქუჩა! ყველა სახლზე თეთრი თოვლი, მეფევ ადექ გალაქტიონ, წარმიტანე, შურისაგან გამოვსილვარ! და მასწავლე გადმოხტომა საიდანაც უჩუმარად კაგად ხტოდი!
გული მტკივა, მტკივა გული, გარინდულან საფეთქლები, წარმიტანა ყველა ცოდვამ ცეცხლზე დამწვა და დამშანთა, სიცივეში გარეთ გდია ყველა გრძნობის სანთებლები, და სიტყვები, მე წავედი, სად ცხოვრებამ კვლამ წამშა
...Ещё
არა ! არა არ მჭირდება დღეს მე თქვენი დამშვიდება, სიკვდილისკენ გზებს მივამტვრევ და აჰაა მოსჩანს , მოსჩანს სივრცე სიშავისა, სიძულვილით აცივდება! აცივდება, ყინვები და ღვარცოფები სულსაც მოკლავს
ხოხავს გზაზე , გზაზე ხოხავს წასაშლელი პატიება, ფიქრებს ანთხევს, აფრქვევს ცაზე წვიმის თქეშში, ყელში ბუთი მეჩხირება მახრჩობს ყველა ატირება, უშენობით დავიღლები ასჯერ კიდევ ღამე-დღეში.
ღამე-დღეში, დღე-ღამეში სიბრალულით შევმოსილვარ,, მეზიზღება ყველა ქუჩა! ყველა სახლზე თეთრი თოვლი, მეფევ ადექ გალაქტიონ, წარმიტანე, შურისაგან გამოვსილვარ! და მასწავლე გადმოხტომა საიდანაც უჩუმარად კაგად ხტოდი!
გული მტკივა, მტკივა გული, გარინდულან საფეთქლები, წარმიტანა ყველა ცოდვამ ცეცხლზე დამწვა და დამშანთა, სიცივეში გარეთ გდია ყველა გრძნობის სანთებლები, და სიტყვები, მე წავედი, სად ცხოვრებამ კვლამ წამშალა !
არა ! არა არ მჭირდება დღეს მე თქვენი დამშვიდება, სიკვდილისკენ გზებს მივამტვრევ და აჰაა მოსჩანს , მოსჩანს კიდე ქარაფისა, უსასრულო ალში გდება, ნუ ფიქრობთ რომ დამჭირდება დღეს ვინმესგან გადაგდება!
gulma uecrad shecyvita dzgera, maxe damigo civma samarem,bolo wamamde ver davijere rom modzraobis dzala davkarge,ra gavakete jer cxovrebashi, ufalo cotac rad ar macale, bevri ra mimaqvs mosagoneblad da an am qveynad bevri ra vnaxe, me damarcxebas gadachveuli mdzlia sikvdilis udroo wamma, sicocxles roca gavutamamdi ra mtkivneulad chamohkra zarma, chemi cxovrebis xanmokle gzebi me vajkacurad gamoviare da axla tbili alersis nacvlad, gitovebt yvelas mdzime iarebs,................
ამ ლამაზ ცხოვრებას,პატარა ვიყავ რო შევემატე ვფიქრობ ცუდათ და გამწარებით არავის მოვქცევივარ კარგი სახელი დამრჩენოდა მე ამას შევეცადე ჩემო ცხოვრებავ ლაღი და მშვიდი არასდროს მგონებიხარ. ყოველდღე იმის ფიქრში ვიყავი,უცებ შორს რო გამერბინა და ეს წუთისოფელი უმოკლეს ვადებში ჩამერბინა სადმე წყვდიადში ბინა დამედო,დამეძინა და ჩემი სხეული,დატანჯული უკვალოდ გამერინდა. რა იცი იქნებ დღესვე მოვიდეს სიკვდილის ეტლი და გამაქანოს საუკუნოდ უფსკრულში,ბნელში იქნებ ჩემ ძმაკაცს მე ჩავაკვდე სისხლიან ხელში ჩამსვან მიწაში და საბოლოო, დამადონ ბელტი. ნეტავ რამდენხანს ემახს
...Ещё
ამ ლამაზ ცხოვრებას,პატარა ვიყავ რო შევემატე ვფიქრობ ცუდათ და გამწარებით არავის მოვქცევივარ კარგი სახელი დამრჩენოდა მე ამას შევეცადე ჩემო ცხოვრებავ ლაღი და მშვიდი არასდროს მგონებიხარ. ყოველდღე იმის ფიქრში ვიყავი,უცებ შორს რო გამერბინა და ეს წუთისოფელი უმოკლეს ვადებში ჩამერბინა სადმე წყვდიადში ბინა დამედო,დამეძინა და ჩემი სხეული,დატანჯული უკვალოდ გამერინდა. რა იცი იქნებ დღესვე მოვიდეს სიკვდილის ეტლი და გამაქანოს საუკუნოდ უფსკრულში,ბნელში იქნებ ჩემ ძმაკაცს მე ჩავაკვდე სისხლიან ხელში ჩამსვან მიწაში და საბოლოო, დამადონ ბელტი. ნეტავ რამდენხანს ემახსოვრებათ ჩემი ტკბილი ხმა ნეტავ რამდენხანს ეჩირებათ სურათი ხელში მე იმასა გთხოვთ,გამაგებინეთ თქვენი ლოცვის ხმა იქნებ მეღირსოს იმქვეყნად ყოფნა მე სამოთხეში.
hegnebulic da sheugnebelic, magram sicocxle jer arasodes ar mdomebia ase mtanjvelad. ase arasdros momnatrebia deda da wyali da dzvelisdzveli chemi sawoli, me am sawolzec vwvebodi xolme ase udzravad,rom damasvena da ganmecada saamo grdznoba tavisuflebis. axla chems tanshi sxedan tyviebi rogorc mxecebi grma soroebshi.da tu qveyanas martla moaklda es ramdenime grami sikvdili,me kmayofili viqnebi amit ..magram ar minda da arc mgonia,rom chaetios gazetis svetshi chemi vnebebi da survilebi. chemi sikvdilis ertadert mizezs sicocxle qvia,xolo gazeti advilad kvdeba rogorc frinveli. ...Ещё
male dasrulda chemi cxovreba
hegnebulic da sheugnebelic, magram sicocxle jer arasodes ar mdomebia ase mtanjvelad. ase arasdros momnatrebia deda da wyali da dzvelisdzveli chemi sawoli, me am sawolzec vwvebodi xolme ase udzravad,rom damasvena da ganmecada saamo grdznoba tavisuflebis. axla chems tanshi sxedan tyviebi rogorc mxecebi grma soroebshi.da tu qveyanas martla moaklda es ramdenime grami sikvdili,me kmayofili viqnebi amit ..magram ar minda da arc mgonia,rom chaetios gazetis svetshi chemi vnebebi da survilebi. chemi sikvdilis ertadert mizezs sicocxle qvia,xolo gazeti advilad kvdeba rogorc frinveli.
შენს საფლავზე სანთელი არასდროს ჩაქრება ცრემლები დედის თვალზე არ გაშრება დარჩება შენი ხსოვნა ჩვენს გონებაში განაგრძობ ცხოვრებას ბევრ მოგონებაში გვაახლოვებს შენთან ყოველი თვე ყოველი ახალი მზიანი დღე გვაჭრის წლებს ყველას გვიკვეთავს მომავლის გზებს იცი ადრე თუ გვიან შენ შეხვდები ძმებს
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 18
,,მოვალ ,ნარცისებად გაზაფხულზე
თეთრით შეგერევი დარდიანო...
მოვალ მზის სხივებად ყოველ დილით
ყოველ ცისმარეს და ადრიანო...
მოვალ კვარაკუნჩხად ღობის ძირში
მარტის არეული თვეებიდან...
წყაროდ წამოსვლასაც შევეცდები
შენ რომ ამომცალო ხელებიდან...
მოვალ წვიმის ათას წვეთებში და
თმებში გაგებნევი ღიღინებით...
შენ ნუ გეშინია საყვარელო
აგე,რა ლამაზად ვიღიმები?!
მოვალ თეთრი თოვლით დაფიფქული
ორთქლში გაგერევი ნაბიჯებით...
მერე სიმშვიდიდან მოგიპარავ
თავის დაკარგვაში გავგიჟდებით...
მოვალ ,ნარცისებად გაზაფხულზე
თეთრით შეგერევი დარდიანო...
მოვალ მზის სხივებად ყოველ დილით
ყოველ ცისმარეს და ადრიანო."
დღეს დილით ციდან მონატრების ცრემლები წვიმდა და ღრუბლებიდან მოისმოდა მრავალთა ოხვრა, ვისაც ულმობლად დააკისრა ბნელმა ეპოქამ მშრალი ღიმილი, გულდაწყვეტა და მხრებში მოხრა. თუმც, არცერთხელ არ ნებდებიან ცხოვრების მათრახს და ღამით ისევ დაკოცნიან ცრემლით სურათებს, არად აგდებენ დაუნდობელ სიცხეს და ზამთარს,................
საფლავს დამიფარავს მე მწვანე ბალახი,ხან რომ გაწვიმდება მას შეცვლის ტალახი..ხან კი მზეც ამოვა მაგრამ რას გავიგებ,საფლავში დიდ დარდებს და სევდას წავიღებ,რამხელა დრო გადის ამხელა ლოდინში,ვისაც დავაკლდები სულ ყველას ბოდიში...
თქვენგან წასული აღარ ვარ არა, ეგ მხოლოდ ჩემი დასასრულია, დილით მზის შუქი თუ მოგანათებთ, იცოდეთ მასში ჩემი სულია, ადრე წავედი გატკინეთ გული, მე არ მინდოდა ხვთის სურვილია, გამაგრდით ყველა ვისაც გიყვარვართ, ღვთის სამეფოში გაზაფხულია...
რომ მცოდნოდა ასე მწარედ იტირებდით,რომ გამეგო სინანული შეგიპყრობდათ,სიკვდილისკენ სანახევროდ გადახრილი დახმარებას მოგანდობდით ჭირისუფალს,ნუ მიტირებთ ცრემლის ზღვაში დავიხრჩობი,მე თქვენამდე ვეღარ მოვალ...რა ვიცოდი სიცოცხლეზე დანატრებულს სიკვდილი თუ ასე მალე გამაქრობდა,უცაბედად დამეხუჭა თვალები და უფლისაგან გზა ზეცისკენ დამელოცა,მაპატიეთ თუ ბევრი რამ ვერ გითხარით,ბედისწერა დიდხანს ვეგარ დამელოდა...
დაბნელდა სივრცე, დაბნელდა ბინა,
დამგლოვიარდნენ სახლის მინებიც.
მე თეთრ კუბოში ჩუმად მეძინა,
მოჰქონდათ ვარდი და გვირგვინები.
ალბათ ჩემ სიკვდილს გრძნობდა სოფელიც
(ვერ დავბრუნდები მე ბურუსიდან).
მკვდარი ვიყავი და უგრძნობელი,
ღია სამარე ჩემს გულს უცდიდა
და ეცემოდნენ სადღაც წვიმები
შორეულ ღრუბლის სანაპიროდან.
კუბოსთან იდგნენ სერაფიმები
და ღვთისმშობელი ჩემზე ტიროდა
არც შორეული დების ლოცვები
ჩემს გადარჩენას ხელს არ უწყობდა.
მიმასვენებდნენ ანგელოზები
და კუბოს ქრისტე წინ მიუძღოდა.
ირგვლივ სიკვდილის ხელი მეხვია,
რა მექნა, სულო, დაუცხრომელო!
მსურდა სიბნელე რომ გამერღვია
და კვლავ ქვეყნისთვის თვალი მომევლო.
შენ ვერ მიხილავ და ნურც დამეძებ,
სადღაც წამიღეს ბნელი მკლავებით,
მე წუხელ მოვკვდი, შუაღამეზე,
როდესაც კრთოდნენ ცის ვარსკვლავები...
შენ სანთელივით ბედმა ჩაგაქრო,
ცხარე ცრემლები გეღვრება გულზე...
კვლავ ცოცხალი ხარ..გავა დიდი დრო..
ისევ ვიზრუნებთ შენს ლამაზ სულზე.
შენ ანგელოზად მიგიღებს ზეცა,
შენი სანთელი აღარ ჩაქრება...
მიწას დარჩება მუდმივი სევდა,
სასუფეველი გაგინათდება.
</
...Ещёშენ სანთელივით ბედმა ჩაგაქრო,
ცხარე ცრემლები გეღვრება გულზე...
კვლავ ცოცხალი ხარ..გავა დიდი დრო..
ისევ ვიზრუნებთ შენს ლამაზ სულზე.
შენ ანგელოზად მიგიღებს ზეცა,
შენი სანთელი აღარ ჩაქრება...
მიწას დარჩება მუდმივი სევდა,
სასუფეველი გაგინათდება.
მეხი გავარდა..ბედმა ჩაგაქრო,
არც გვიფიქრია ცუდზე..
მანამ იცოცხლებ,სანამ ცრემლები
valooooo
სადა ხარ დედი?
გული ამტკივდა, მიშველიე დედი...
თვალთ მიბნელდება,დაღამდა დედი?
ამ ხალხს რა უნდა?გამიშვით ხელი..!!!
არსად წამოვალ...მიხსენი დედი...
რატომ ტირიხარ, რად გდის ცრემლი?
რომ გეფერები, ვერ გრძნობ,დედი?
გთხოვ,შემომხედე..!!!შვილი ვარ შენი..
ნუთუ ვერ მხედავ,?!!! ეს მე ვარ დედი: (
არც ჩემი გესმის? რა ხდება დედი?
აქ რატომ ვწევარ? რატომ ვერ ვდგები?
რატომ მოფრინდა ეს თეთრი მტრედი?
საით მიგყავართ? არ მინდა ხელში..!!!
დაბლა ჩამომსვით ..!!! გავივლი ფეხით...!!!
ეს რა ორმოაა? მითხარი დედი...!!!
და რატომ ჭარბობს დღეს შავი ფერი??
მიწას ნუ მაყრით..!!! არ გწამთ ღმერთი?
რატომ დაბნელდაა?!! სადა ხარ დედი?..
არა ! არა არ მჭირდება დღეს მე თქვენი დამშვიდება,
...Ещёსიკვდილისკენ გზებს მივამტვრევ და აჰაა მოსჩანს ,
მოსჩანს სივრცე სიშავისა, სიძულვილით აცივდება!
აცივდება, ყინვები და ღვარცოფები სულსაც მოკლავს
ხოხავს გზაზე , გზაზე ხოხავს წასაშლელი პატიება,
ფიქრებს ანთხევს, აფრქვევს ცაზე წვიმის თქეშში,
ყელში ბუთი მეჩხირება მახრჩობს ყველა ატირება,
უშენობით დავიღლები ასჯერ კიდევ ღამე-დღეში.
ღამე-დღეში, დღე-ღამეში სიბრალულით შევმოსილვარ,,
მეზიზღება ყველა ქუჩა! ყველა სახლზე თეთრი თოვლი,
მეფევ ადექ გალაქტიონ, წარმიტანე, შურისაგან გამოვსილვარ!
და მასწავლე გადმოხტომა საიდანაც უჩუმარად კაგად ხტოდი!
გული მტკივა, მტკივა გული, გარინდულან საფეთქლები,
წარმიტანა ყველა ცოდვამ ცეცხლზე დამწვა და დამშანთა,
სიცივეში გარეთ გდია ყველა გრძნობის სანთებლები,
და სიტყვები, მე წავედი, სად ცხოვრებამ კვლამ წამშა
არა ! არა არ მჭირდება დღეს მე თქვენი დამშვიდება,
სიკვდილისკენ გზებს მივამტვრევ და აჰაა მოსჩანს ,
მოსჩანს სივრცე სიშავისა, სიძულვილით აცივდება!
აცივდება, ყინვები და ღვარცოფები სულსაც მოკლავს
ხოხავს გზაზე , გზაზე ხოხავს წასაშლელი პატიება,
ფიქრებს ანთხევს, აფრქვევს ცაზე წვიმის თქეშში,
ყელში ბუთი მეჩხირება მახრჩობს ყველა ატირება,
უშენობით დავიღლები ასჯერ კიდევ ღამე-დღეში.
ღამე-დღეში, დღე-ღამეში სიბრალულით შევმოსილვარ,,
მეზიზღება ყველა ქუჩა! ყველა სახლზე თეთრი თოვლი,
მეფევ ადექ გალაქტიონ, წარმიტანე, შურისაგან გამოვსილვარ!
და მასწავლე გადმოხტომა საიდანაც უჩუმარად კაგად ხტოდი!
გული მტკივა, მტკივა გული, გარინდულან საფეთქლები,
წარმიტანა ყველა ცოდვამ ცეცხლზე დამწვა და დამშანთა,
სიცივეში გარეთ გდია ყველა გრძნობის სანთებლები,
და სიტყვები, მე წავედი, სად ცხოვრებამ კვლამ წამშალა !
არა ! არა არ მჭირდება დღეს მე თქვენი დამშვიდება,
სიკვდილისკენ გზებს მივამტვრევ და აჰაა მოსჩანს ,
მოსჩანს კიდე ქარაფისა, უსასრულო ალში გდება,
ნუ ფიქრობთ რომ დამჭირდება დღეს ვინმესგან გადაგდება!
gulma uecrad shecyvita dzgera, maxe damigo civma samarem,bolo wamamde ver davijere rom modzraobis dzala davkarge,ra gavakete jer cxovrebashi, ufalo cotac rad ar macale, bevri ra mimaqvs mosagoneblad da an am qveynad bevri ra vnaxe, me damarcxebas gadachveuli mdzlia sikvdilis udroo wamma, sicocxles roca gavutamamdi ra mtkivneulad chamohkra zarma, chemi cxovrebis xanmokle gzebi me vajkacurad gamoviare da axla tbili alersis nacvlad, gitovebt yvelas mdzime iarebs,................
ამ ლამაზ ცხოვრებას,პატარა ვიყავ რო შევემატე
...Ещёვფიქრობ ცუდათ და გამწარებით არავის მოვქცევივარ
კარგი სახელი დამრჩენოდა მე ამას შევეცადე
ჩემო ცხოვრებავ ლაღი და მშვიდი არასდროს მგონებიხარ.
ყოველდღე იმის ფიქრში ვიყავი,უცებ შორს რო გამერბინა
და ეს წუთისოფელი უმოკლეს ვადებში ჩამერბინა
სადმე წყვდიადში ბინა დამედო,დამეძინა
და ჩემი სხეული,დატანჯული უკვალოდ გამერინდა.
რა იცი იქნებ დღესვე მოვიდეს სიკვდილის ეტლი
და გამაქანოს საუკუნოდ უფსკრულში,ბნელში
იქნებ ჩემ ძმაკაცს მე ჩავაკვდე სისხლიან ხელში
ჩამსვან მიწაში და საბოლოო, დამადონ ბელტი.
ნეტავ რამდენხანს ემახს
ამ ლამაზ ცხოვრებას,პატარა ვიყავ რო შევემატე
ვფიქრობ ცუდათ და გამწარებით არავის მოვქცევივარ
კარგი სახელი დამრჩენოდა მე ამას შევეცადე
ჩემო ცხოვრებავ ლაღი და მშვიდი არასდროს მგონებიხარ.
ყოველდღე იმის ფიქრში ვიყავი,უცებ შორს რო გამერბინა
და ეს წუთისოფელი უმოკლეს ვადებში ჩამერბინა
სადმე წყვდიადში ბინა დამედო,დამეძინა
და ჩემი სხეული,დატანჯული უკვალოდ გამერინდა.
რა იცი იქნებ დღესვე მოვიდეს სიკვდილის ეტლი
და გამაქანოს საუკუნოდ უფსკრულში,ბნელში
იქნებ ჩემ ძმაკაცს მე ჩავაკვდე სისხლიან ხელში
ჩამსვან მიწაში და საბოლოო, დამადონ ბელტი.
ნეტავ რამდენხანს ემახსოვრებათ ჩემი ტკბილი ხმა
ნეტავ რამდენხანს ეჩირებათ სურათი ხელში
მე იმასა გთხოვთ,გამაგებინეთ თქვენი ლოცვის ხმა
იქნებ მეღირსოს იმქვეყნად ყოფნა მე სამოთხეში.
male dasrulda chemi cxovreba
hegnebulic da sheugnebelic, magram sicocxle jer arasodes ar mdomebia ase mtanjvelad. ase arasdros momnatrebia deda da wyali da dzvelisdzveli chemi sawoli, me am sawolzec vwvebodi xolme ase udzravad,rom damasvena da ganmecada saamo grdznoba tavisuflebis. axla chems tanshi sxedan tyviebi rogorc mxecebi grma soroebshi.da tu qveyanas martla moaklda es ramdenime grami sikvdili,me kmayofili viqnebi amit ..magram ar minda da arc mgonia,rom chaetios gazetis svetshi chemi vnebebi da survilebi. chemi sikvdilis ertadert mizezs sicocxle qvia,xolo gazeti advilad kvdeba rogorc frinveli. ...Ещёmale dasrulda chemi cxovreba
hegnebulic da sheugnebelic, magram sicocxle jer arasodes ar mdomebia ase mtanjvelad. ase arasdros momnatrebia deda da wyali da dzvelisdzveli chemi sawoli, me am sawolzec vwvebodi xolme ase udzravad,rom damasvena da ganmecada saamo grdznoba tavisuflebis. axla chems tanshi sxedan tyviebi rogorc mxecebi grma soroebshi.da tu qveyanas martla moaklda es ramdenime grami sikvdili,me kmayofili viqnebi amit ..magram ar minda da arc mgonia,rom chaetios gazetis svetshi chemi vnebebi da survilebi. chemi sikvdilis ertadert mizezs sicocxle qvia,xolo gazeti advilad kvdeba rogorc frinveli.samaradisod movvwyvdi qveyans,radgan samxedro wesebis muxlebs mtlianad ver daemtxva chemi survili,verc am mundirma ver gamodevna maradiuli echvi da shishi. da mec tkivilit movwydi qveyanas,rogorc swydebian sakravs gamebi........ xnuls ver monaxavs yvela marcval,i rom purad iqces da daapuros mshieri xalxi.anda xed iqces da mis totebze chamojdes xolme chitebis gundii. amitom vwer da velodebi samaradiso wyviadsda dumils,jari samshoblos mtrisagan icavs dasicocxlesac mxolod samshoblo moitxovs..................verc jarisskaci ver etyvis uars,tu aqvs da icis sakutari cheris da puris gemoo.
შენს საფლავზე სანთელი
არასდროს ჩაქრება
ცრემლები დედის თვალზე არ
გაშრება
დარჩება შენი ხსოვნა ჩვენს
გონებაში
განაგრძობ ცხოვრებას ბევრ
მოგონებაში
გვაახლოვებს შენთან ყოველი
თვე
ყოველი ახალი მზიანი დღე
გვაჭრის წლებს ყველას
გვიკვეთავს მომავლის გზებს
იცი ადრე თუ გვიან შენ შეხვდები
ძმებს