bir zamanlar iki aşiq varmış bir-birlərini çox sevmişlər amma evlənə bilmədikləri üçün fikir edərlərmiş .bir gün sevdiyinə demiş ki ayrılıq vaxtı gəldi madam ki evlənə bilmirik ayrılaq demiş.SEVDİĞİ-amma bir halda ki, ayrılırıq sənə son sözüm mən sevdamız sona saxladım demiş.ve oradan ayrılmış. aradan illər keçmiş qız evlən miş uşağı olmuş yoldaşı ilə birlikdə 1 kənddə qalan qız uşaqlarına paltar toxuyarkan ayrıldığı sevdiyini görmüş, SEVDİĞİ-hani mən sənə demişdim ya MƏN sevdamız SONA saxladım deyə o söz gerçək idi mən həqiqətən sevdamız sona saxlamışdım. evlenecektik param yoktu.iseteyecektik utandım param olsaydı utanmadan gelirdim.peki niyə heç bu pencəyi üzərimdən heç çıxarmadım param yox idi içimdə 1 atlet vardı başqa 1 şey yox idi işdə bunu bil dedi və ağlayaraq oradan ayrıldı bir az kənara getdi və qışqırdı hanı sən ayrıldıq dedin ya əsl indi ayrıldıq deyərək ağlayaraq getməyə davam etti.kız kaş ki ayrılmasaydik bəlkə indi yeni evlənmiş olsakta gözəl 1 evimiz olardı demiş və içəri girmiş otağına çəkilib ağlamış
http://www.youtube.com/watch?v=3RLAr8JRV2I&feature=share&list=UUyanO6VF8O3U3GbQOPobKNA&index=1
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев