Предыдущая публикация
Ko'p uzoq yil voqiya edi aytolmastim xech kimga bugun qalbim ayt dedi ayte endi xar kimga xar fasilni sevib kutardik birga o'ynab birga yurardik aytishuvlar she'rla yozardik bollalikdan birga o'skandik sevganim qoshnim edi xovli katta qo'rg'on devor yo'q edi xovlimizning oxiri bobomning bogi edi baxor fasli ikkimiz boychechaklar terardik
Bogda buloq suvidan qonib qonib ichardik qo'shnim qizi suv ichsa kaftim bilan tutardim qishnim qizi kuylasa men eshitib turardim bobomning kichkina bog'i buncha go'zal bolmasa naxot gilos daraxtdan boshqa daraxt bolmasa shu savolni qo'shnimga doim berib ko'rardim qo'shnim qizi so'zlasa men tikilib durardim qo'shnim qizi der edi bobonggizga bu bog'lar sevgisini eslatar shirin shirin giloslar xotirasin qozg'otar yo'ge ximo kulardim qo'shnim qizi bilganin men notavon bilmasdim oylar oylar o'tar kun o'tar shirin damlar yil o'tar yildan yilga giloslar biram ko'p meva qilar baxor ketib baxor ketib yoz fasli oxirlab kolgan edi bu navqiron daraxtlar giloska do'lgan edi qoshnim qizi kundan kun oy kabi tolar edi bog'ga kirsam bollalik yodimga tushar edi yana shu tariqada o'tar edi kunimiz bog'da gilos pishar edi terar edik xo'p ikkimiz pok edi muhhabatim ushlolmasdim qo'lini xato xayollarimda o'polmasdim labini shamol silab sochini uchurardi men tamon xayajonda titrab tikilardim u tamon pok eti muhhabatim aytolmastim tilibda naxot bir umir qolsa yaralangan dilimda qo'shnim qizi yetilib do'lar edi oy kabi men xam yigit bolgandim paxlavon temur kabi mahalada ahalada katalar xato kichik bollalar bizga zimdan qara sevishkan dep atashar xamma bilgan sevgimni naxot qo'shnim bilmasa kecha kunduz men kabi yonib olov bolmasa negadur shu kunlarda bog'da o'zim qolardim qo'shnim qizi be parvo men alamda yonardim jaxilarim chiqardi xo'rzinib xam qo'yardim xovlisiga ko'z tashlab qidirib xam qo'yardim kunlarning biri edi bogda o'zim qolardim qo'shnim qizi bir xursand men tamonga kelardi qoshnim qizi sevinch sig'mas ichiga tabasumdan yonardi aka men xursand menga sovchilar keldi jo'zmay to'y kunlarini belgilab ketdi yo jiniman yo axmoq yo notovon bir soqmoq yuragimda chalindi bir zumda chaqmoq sevishimni bilmasdan kulib ketdi o'zgaga oradan yilar o'tib menga yana bir xabar keldi aytishlaricha qoshnim qizi farzantli bolibdi farzantli bolganda xam egzekli farzantli bolibdi buni eshitib yana qolga qalamni olib alam xasrat bilan sher yozishka kirishdim sherni misralari mana shundak edi qo'shnim qizi qoshtirnoq ichlarida qolibdi bir yil o'tib sevganim egzakli bolibdi xatlar kedi xabarlar barcha qo'shnim gapirar shoir bugun sevganing farzant ko'rdi quvonar eeey boshashkandan boshashding aytolmading sevgingni uzgin endi ko'nglingni dot deyinmi faryot tanalarda otishdi xato go'dak bollar dalda berib ketishdi qo'shnimni egzakli bolishini bilardim bog'dan gilos terganda doim egzakin berardim yetmasa bo'ychalari kamina novcha edim gilosning egzakin topishka tayor edim xotiralar xayolda qolar boldi yot bolib qo'shnim qizi yanayam uzoqlashdi yot bolib bilganimda oldinroq aytar edim sevishim bog'dan gilos terganda mumkun edi o'pishim
Следующая публикация
Нет комментариев