Предыдущая публикация
Дарахтлар кийганда оловранг куйлак,
Ёмгирни согинган майсага ухшаб,
Сизни зор согиниб кутди бир юрак...
Тунларни тонгларга улаб уй сурди,
Кейин йулга чикди бекарор хаёл.
Йул юрди, вактдан хам узиб улгурди,
Уни кийнар эди жавобсиз савол...
Фасллар узгариб борар оламда,
Дилдаги бу туйгу узгармас сира.
Йулларда ишончи йуколиб колди,
Чил - чил булиб синди кузгу - хотира...
Хеч кимса сенга не булди демади,
Кузги гуллар унга булдилар сирдош.
Хаёл уммонига гарк булганида
Олдиндаги йулдан излади бардош.
Заминдан узоклаб кетганда куёш,
Дарахтлар кийганда оловранг куйлак,
Уша оловзорга узини отди
Сизни зор согиниб кутган бир юрак.
(Куйган кунгил нидоси)
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев