Предыдущая публикация
Bu hayotning lazzati, telba qildi bizlarni.
Qarang köchadagi, yarmi ochiq qizlarni. Yigitlarchi yigitlar, juda buzilib ketti. Ularning gunohlari, hatto arshlarga yetdi. Nikohsiz sevishmoqda, qiz yigitlar kelishib. Parklarda uyalmasdan, ular yurar öpishib. Zamonaviy yoshlarni bir kun la'nat tutadi. Zinokorlar kasridan, barchani yer yutadi. Qölimizda sigaret, ammo namoz öqiymiz. Arzimagan pullar uchun, yolg'onlarni töqiymiz. Xijobli "muslima"lar, yigiti-la kinoda. Kino oddiy bahona, körsang ular zinoda. Uchrar tuban yigitlar, öz onasin sökadi. Yanachi ayrimlari, ota qonin tökadi. Qizlarniku aytmaylik, öz tanasin sotadi. Ayrim ifloslari, tug'ishgani-la yotadi. Qizlar ota oldida, avrat ochiq yurganda. Ög'illar onalari-la, zino qilib turganda. Bundayin insonlarga, ifloslik ham bir san'at. Sandaqa "zombi"larni padariga ming la'nat. Mu'minman deb kerilar, bor deb qalbimda Olloh. Qaytaruvmiding bir bor hech, la ilaha illolloh. Bu qanday zamon böldi, odam odamni sotsa. Mu'minman deb tirjayib, odam gunohga botsa. Kafelarda joylar band, tölib ketgan yoshlarga. Restalaranlar tölmoqda, gözal qora qoshlarga. Bu zamonning kasridan, bilmam qayga qochishni. Balkim xohlab qolarman, Olloh tomon uchishni. Bu hayotning dahshatin, körib telba bölaman. Bilmam balkim erta kech, Ollohni deb ölaman
Следующая публикация
Нет комментариев