Предыдущая публикация
Ҷанги Ҷамал ва хабар додани
Паёмбари гиромии Ислом аз
он
ﻝﺎﻗ ٌّﻲﻠﻋ ﻞﻤﺠﻟﺍ ﻡﻮﻳ ﺮﻛﺬﺗﺃ :ﺮﻴﺑﺰﻟ
ﺎّﻤﻟ ﻝﺎﻗ ﻚﻟ ﻪﻠﻟﺍ ﻝﻮﺳﺭ ﻰﻠﺻ ﻪﻴﻠﻋ ﻪﻠﻟﺍ
ﻪﻟﺁﻭ :ﻢﻠﺳﻭ ﻚّﻧﺇ ﻲﻨﻠﺗﺎﻘﺗ ﻭ ﺖﻧﺃ ٌﻢﻟﺎﻇ
.ُﺖْﻴﺴﻧ ﻦﻜﻟ ﻭ ﻢﻌﻧ ّﻢﻬّﻠﻟﺍ :ﻝﺎﻘﻓ ؟ﻲﻟ
Имом Алӣ дар рўзи Ҷамал
ба Зубайр фармуданд: Оё ба
ёдат ҳаст, ки Паёмбари
гиромии Ислом (саллаллоҳу
алайҳи ва олиҳи ва саллам) ба
ту фармуданд: Ту бо ман ҷанг
хоҳӣ кард дар ҳоле ки бар ман
зулм ва ситам мекунӣ? Зубайр
гуфт: Оре, ёдам омад, вале
фаромўш карда будам".
Ровиён: 1)Абўасвад.
2)Қайс ибни Абўҳозим.
3)Абўҳарири Мозонӣ.
Китобҳо: 1)"Мустадрак"-и
Ҳоким ҷ.3.саҳ.366-367. 2)"Фатҳ-
ул-борӣ" ҷ.13. с.46-55.
3)"Комил"-и Ибни Асир
ҷ.3.с.102. 4)"Маҷмаъ-уз-завоид"
ҷ.7. с.235. 5)Таърихи Табарӣ
ҷ.5.саҳ.200. 6)"Муснад"-и
Абўяъло ҷ.2.саҳ.30. 7)"Далоил-
ун-набувва"-и Байҳақӣ.
8)"Таърих-ул-ислом”-и Заҳабӣ
ҷ.3.саҳ.488 бо се санад. Ҳоким,
Заҳабӣ ва Ҳайсамӣ санади ин
ҳадисро саҳеҳ гуфтаанд.
ﻦﻋ ﺪﻳﺯ ﻦﺑﺇ ﺐﻫﻭ :ﻝﺎﻗ ﺎﻨﻴﺑ ﻦﺤﻧ
ﻝﻮﺣ ﺔﻔﻳﺬﺣ ﺫﺇ :ﻝﺎﻗ ﻒﻴﻛ ﻢﺘﻧﺃ ﻭ ﺪﻗ
ﺝﺮﺧ ﺖﻴﺑ ﻞﻫﺃ ﻰّﻠﺻ ﻢﻜّﻴﺒﻧ ﻭ ﻪﻴﻠﻋ ﻪﻠﻟﺍ
ﻪﻟﺁ ﻭ ﻢّﻠﺳ ﻦﻴﺘﻗﺮﻓ ﺏﺮﻀﻳ ﻢﻬﻀﻌﺑ
ﻩﻮﺟﻭ ﺾﻌﺑ ؟ﻒﻴﺴﻟﺎﺑ :ﺎﻨﻠﻘﻓ ﺎﻳ ﺎﺑﺃ
ﻪﻠﻟﺍﺪﺒﻋ ﻭ َّﻥﺇ ﻚﻟﺫ ؟ﻦﺋﺎﻜﻟ ﺾﻌﺑ ﻝﺎﻘﻓ
:ﻪﺑﺎﺤﺻﺃ ﺎﻳ ﺎﺑﺃ ﻪﻠﻟﺍﺪﺒﻋ ﻒﻴﻜﻓ ﻊﻨﺼﻧ ﻥﺇ
ﺎﻨﻛﺭﺩﺃ ﻚﻟﺫ ؟ﻥﺎﻣﺰﻟﺍ :ﻝﺎﻗ ﺔﻗﺮﻓ ﺍﻭﺮﻈﻧﺍ
ﻲﺘّﻟﺍ ﺍﻮﻋﺪﺗ ﻰﻟﺇ ﺮﻣﺃ ٍّﻲﻠَﻋ ﺎﻫﻮﻣﺰﻟﺎﻓ
.ﻯﺪﻬﻟﺍ ﻰﻠﻋ ﺎﻬَّﻧﺈﻓ
Зайд ибни Ваҳаб мегўяд:
"Мо дар назди Ҳузайфа ибни
Ямон будем, ки гуфт: Шумо чӣ
ҳол хоҳед дошт замоне, ки
Аҳли Байти Паёмбаратон ду
гурўҳ шаванд ва бо ҳам
биҷанганд ва якдигарро бо
шамшер бизананд? Пас мо
гуфтем: Оё ин кор шуданӣ аст?
Баъзе аз ёрони Ҳузайфа
гуфтанд: Агар мо он рўзро
дарк кунем чӣ кор бояд
бикунем? Ҳузайфа гуфт: Нигоҳ
кунед ба он гурўҳе, ки ба сўи
Алӣ мехонанд (бо Алӣ ҳастанд)
ва мулозими онҳо бошед, ба
дурустӣ, ки он гурўҳ, (ки Алӣ
раҳбари онҳост) барҳақ ва ба
сўи ҳидоят ҳастанд". (Ишора
аст ба ҷанги Ҷамал).
Ровӣ: Зайд ибни Ваҳаб.
Китобҳо: 1)"Муснад"-и
Баззор ҷ.7.саҳ.236.р.2810.
2)”Маҷмаъ-уз-завоид"-и
Ҳайсамӣ ҷ.7.саҳ.236. 3)”Фатҳ-
ул-борӣ” ҷ.13.саҳ.55-85.
Ҳайсамӣ ва Ибни Ҳаҷар санади
ин ҳадисро саҳеҳ гуфтаанд.
ﺎﻨﻛ ﺪﻨﻋ ﺔﻔﻳﺬﺣ ﻲﺿﺭ ﻪﻠﻟﺍ ﻪﻨﻋ
ﻝﺎﻘﻓ ﺎﻨﻀﻌﺑ ﺎﻨﺛﺪﺣ ﺎﻳ ﺎﺑﺃ ﺪﺒﻋ ﻪﻠﻟﺍ ﺎﻣ
ﺖﻌﻤﺳ ﻦﻣ ﻝﻮﺳﺭ ﻪﻠﻟﺍ ﻰﻠﺻ ﻪﻠﻟﺍ
ﻪﻴﻠﻋ ﻢﻠﺳﻭ ﻝﺎﻗ ﻮﻟ ﺖﻠﻌﻓ
ﻲﻧﻮﻤﺘﻤﺟﺮﻟ ﻝﺎﻗ ﺎﻨﻠﻗ ﻥﺎﺤﺒﺳ ﻪﻠﻟﺍ
ﻦﺤﻧﺍ ﻞﻌﻔﻧ ﻚﻟﺫ ﻝﺎﻗ ﻢﻜﺘﻳﺃﺭﺃ ﻮﻟ
ﻢﻜﺘﺛﺪﺣ ﻥﺍ ﺾﻌﺑ ﻢﻜﺗﺎﻬﻣﺃ ﻢﻜﻴﺗﺄﺗ ﻲﻓ
ﺔﺒﻴﺘﻛ ﺮﻴﺜﻛ ﺎﻫﺩﺪﻋ ﻢﺘﻗﺪﺻ ﻪﺑ ﺍﻮﻟﺎﻗ
ﻥﺎﺤﺒﺳ ﻪﻠﻟﺍ ﻦﻣﻭ ﻕﺪﺼﻳ ﺍﺬﻬﺑ ﻢﺛ ﻝﺎﻗ
ﺔﻔﻳﺬﺣ ﻢﻜﺘﺗﺃ ﺀﺍﺮﻴﻤﺤﻟﺍ ﻲﻓ ﺔﺒﻴﺘﻛ
ﺎﻬﻗﻮﺴﻳ ﺎﻬﺟﻼﻋﺃ ﺚﻴﺣ ﻢﻜﻫﻮﺟﻭ ﺀﻮﺴﺗ
.ﺎﻋﺪﺨﻣ ﻞﺧﺪﻓ ﻝﺎﻗ ﻢﺛ
Фалфалаи Ҷўъфӣ ва
Хайсама мегўянд: “Дар назди
Ҳузайфа будем ва яке аз мо аз
ў пурсид: Нақл кун бар мо
ончӣ, ки аз Паёмбар шунидӣ эй
Абуабдуллоҳ. Ҳузайфа гуфт:
Агар ин корро бикунам маро
сангсор мекунед. Мо гуфтем:
Субҳоналлоҳ оё мо туро
сангсор мекунем?! Ҳузайфа
гуфт: Агар ба шумо бигўям, ки
яке аз модаронатон бо шумо
бо лашкари зиёде хоҳад
ҷангид ва шамшер бар рўятон
хоҳад кашид оё тасдиқам
мекунед? Гуфтанд:
Субҳоналлоҳ чӣ касе туро
тасдиқ мекунад! Сипас
Ҳузайфа гуфт: Ҳумайро (Оиша)
бо лашкаре, ки мардони
қавиҳайкал ўро меронанд ба
сўи шумо хоҳад омад”.
Китобҳо: 1)”Мўъҷам-ул-
авсат”-и Табаронӣ
ҷ.2.саҳ.35.р.1154.
2)”Мустадрак”-и Ҳоким
ҷ.4.с.517.р.8453. 3)”Канз-ул-
уммол” ҷ.11.с.613.
р.32971.ҷ.15.с.102.р.40266.
Ҳоким ва Заҳабӣ санади ин
ҳадисро саҳеҳ гуфтаанд.
Следующая публикация
Комментарии 5
ﻲﻠﻋ ﺍﻭﺮﻔﻧﺍ ﻰﻟﺇ ﺔﻴﻘﺑ ﺏﺍﺰﺣﻷﺍ ﺍﻭﺮﻔﻧﺍ
ﺎﻨﺑ ﻰﻟﺇ ﺎﻣ ﻝﺎﻗ ﻪﻠﻟﺍ ﻪﻟﻮﺳﺭﻭ ﺎﻧﺍ ﻝﻮﻘﻧ
ﻕﺪﺻ ﻪﻟﻮﺳﺭﻭ ﻪﻠﻟﺍ ﻪﻠﻟﺍ ﺏﺬﻛ ﻥﻮﻟﻮﻘﻳﻭ
.ﻪﻟﻮﺳﺭﻭ
Қайс мегўяд: Алӣ (алайҳис-
салом дар рўзи Сиффин ба
ёрони худ) фармуд: “Ҳаракат
кунед (барои ҷиҳод) ба тарафи
боқимондаи аҳзоб
(боқимондаи ҷанги бадр).
Ҳамроҳи мо ҳаракат кунед ба
сўи он чи, ки Худо ва Расулаш
фармуданд ва мо гуфтем Худо
ва Расулаш рост гуфтанд ва
онҳо мегўянд Худо ва Расулаш
дурўғ гуфтанд”.
Ровиён: 1)Қис ибни
Абўҳозим. 2)Абўвоил.
Китобҳо: 1)”Муснад”-и
Баззор ҷ.2.саҳ.191.р.571-572.
2)”Ас-Сунна”-и Абдуллоҳ ибни
Аҳмад ибни Ҳанбал
ҷ.2.саҳ.565.р.1323. 3)”Илал”-и
Доруқутнӣ ҷ.4.саҳ.103.р.455.
4)”Тасфиҳот-ул-муҳаддисин”-и
Ҳасан ибни Абдуллоҳ
ҷ.2.саҳ.551. 5)”Маҷмаъ-уз-
завоид”-и Ҳайсамӣ ҷ.7.саҳ.239.
6)”Комил”-и Ибни Адӣ
ҷ.5.саҳ.133. р.1295. Ин ҳадис бо
беш аз панҷ санад ривоят
шудааст ва Доруқутнӣ санади
ин ҳадисро саҳеҳ гуфтааст ва
яке аз асониди Баззор ва
санади Абдуллоҳ ибни Аҳмад
низ саҳеҳ аст.
ﻪﻟﺁ ﻪﺗﺎﺟْﻭﺰﻟ ّﻦﻜﺘّﻳﺃ ﺔﺒﺣﺎﺻ ﻞﻤﺠﻟﺍ
ْﺐﺑﺩﻷﺍ)ﻭ ﻮﻫ ﺮﻴﺜﻛ ﺮﻌّﺸﻟﺍ( ﺝﺮﺨﺗ
ﺎﻬﺤﺒﻨﻴﻓ ﺏﻼﻛ ﺏﺃﻮﺤﻟﺍ ﻞﺘﻘﻳ ﺎﻬﻟﻮﺣ
.ﻞﺘﻘﺗ ْﺕﺩﺎﻛ ﺎﻣ ﺪﻌﺑ ﻮﺠﻨﺗ ﻭ ﺮﻴﺜﻛ ﻰﻠﺘﻗ
Паёмбари гиромии Ислом
(саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи
ва саллам) ба ҳамсаронашон
фармуданд: "Кадом як аз шумо
соҳиби шутури сермў хоҳад
буд, ки хуруҷ мекунад ва
сагҳои Ҳавъаб (номи
сарзамин) бар сари ў дод
мезананд, куштагони
фаровоне дар атрофаш ба
замин афтанд ва ў то наздикии
кушта шудан меравад, вале
наҷот меёбад?".
Ровиён: 1)Ибни Аббос.
2)Оиша. 3)Абўрофеъ.
Китобҳо: 1)"Муснад"-и
Аҳмад
ҷ.6.саҳ.52-97.ҷ.7.саҳ.78-140,р.23733-24133.
2)"Муснад"-и Абўяъло
ҷ.8.саҳ.282.р.4868.
3)“Мусаннаф”-и Ибни
Абўшайба
ҷ.15.саҳ.265-260.р.19361-19617.
4)"Муснад"-и Баззор.
5)Таърихи Табарӣ ҷ.4.
саҳ.469.ҷ.5.саҳ.178. 6)"Маҷмаъ-
уз-завоид"
ҷ.1.саҳ.234.ҷ.7.саҳ.234. 7)"Канз-
ул-уммол" ҷ.6.саҳ.83.
р.31667-31668.ҷ.11.саҳ.334.р.31668-31671.
8)"Ниҳоя"-и Ибни...Ещёﻝﺎﻗ ﻝﻮﺳﺭ ﻰّﻠﺻ ﻪﻠﻟﺍ ﻪﻠﻟﺍ ﻭ ﻪﻴﻠﻋ
ﻪﻟﺁ ﻪﺗﺎﺟْﻭﺰﻟ ّﻦﻜﺘّﻳﺃ ﺔﺒﺣﺎﺻ ﻞﻤﺠﻟﺍ
ْﺐﺑﺩﻷﺍ)ﻭ ﻮﻫ ﺮﻴﺜﻛ ﺮﻌّﺸﻟﺍ( ﺝﺮﺨﺗ
ﺎﻬﺤﺒﻨﻴﻓ ﺏﻼﻛ ﺏﺃﻮﺤﻟﺍ ﻞﺘﻘﻳ ﺎﻬﻟﻮﺣ
.ﻞﺘﻘﺗ ْﺕﺩﺎﻛ ﺎﻣ ﺪﻌﺑ ﻮﺠﻨﺗ ﻭ ﺮﻴﺜﻛ ﻰﻠﺘﻗ
Паёмбари гиромии Ислом
(саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи
ва саллам) ба ҳамсаронашон
фармуданд: "Кадом як аз шумо
соҳиби шутури сермў хоҳад
буд, ки хуруҷ мекунад ва
сагҳои Ҳавъаб (номи
сарзамин) бар сари ў дод
мезананд, куштагони
фаровоне дар атрофаш ба
замин афтанд ва ў то наздикии
кушта шудан меравад, вале
наҷот меёбад?".
Ровиён: 1)Ибни Аббос.
2)Оиша. 3)Абўрофеъ.
Китобҳо: 1)"Муснад"-и
Аҳмад
ҷ.6.саҳ.52-97.ҷ.7.саҳ.78-140,р.23733-24133.
2)"Муснад"-и Абўяъло
ҷ.8.саҳ.282.р.4868.
3)“Мусаннаф”-и Ибни
Абўшайба
ҷ.15.саҳ.265-260.р.19361-19617.
4)"Муснад"-и Баззор.
5)Таърихи Табарӣ ҷ.4.
саҳ.469.ҷ.5.саҳ.178. 6)"Маҷмаъ-
уз-завоид"
ҷ.1.саҳ.234.ҷ.7.саҳ.234. 7)"Канз-
ул-уммол" ҷ.6.саҳ.83.
р.31667-31668.ҷ.11.саҳ.334.р.31668-31671.
8)"Ниҳоя"-и Ибни Асир
ҷ.2.саҳ.10-96. 9)"Сира"-и Ҳалабӣ
ҷ.3.саҳ.313. 10)"Ҷамъ-ул-
ҷамовеъ"-и Суютӣ
ҷ.6.саҳ.83-84. Ҳайсамӣ ва
Муттақии Ҳиндӣ дар ду
маворид санади ин ҳадисро
саҳеҳ гуфтаанд.
ﻪﻟﺁ ﻲّﻧﺄﻛﻭﻻ:ﺔﺸﺋﺎﻌﻟ ّﻦﻛﺍﺪﺣﺈﺑ ﺪﻗ ﺎﻬﺤﺒﻧ
ﺏﻼﻛ ﺏﺃْﻮﺤﻟﺍ ﻭ ِﻙﺎّﻳﺇ ﻥﺃ ﻲﻧﻮﻜﺗ ِﺖﻧﺃ ﺎﻳ
.ﺀﺍﺮﻴﻤﺣ
Паёмбари гиромии Ислом
(саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи
ва саллам) ба ҳамсаронашон
фармуданд:
"Гўё ман менигарам ба яке
аз шумо, ки сагҳои сарзамини
Ҳавъаб бар ў бонг мезананд.
Бар ту бод эй Оиша, барҳазар
бош аз ин ки он зан ту бошӣ".
Ровии ҳадис: Умми
Салама.
Китобҳо: 1)"Мустадрак"-и
Ҳоким ҷ.3.саҳ.119. 2)"Далоил-
ул-набувва"-и Байҳақӣ
ҷ.6.саҳ.411. 3)"Канз-ул-уммол"
ҷ.11.саҳ.336.р.31671. 4)"Ақд-ул-
фарид" ҷ.2.саҳ.283. 5)"Ҷамъ-ул-
ҷамовеъ"-и Суютӣ ҷ.6.саҳ.84.
6)"Мавоҳиб-уд-диния"-и
Қасталонӣ ҷ.2.саҳ.195. 7)"Сира"-
и Зайни Деҳлон ҷ.3.саҳ.194.
Ҳоким ва Муттақӣ санади ин
ҳадисро саҳеҳ гуфтаанд.
обҳои бани Омир убур мекард
садои сагҳоро шунид ва
пурсид, ки ин чӣ обе аст?
Гуфтанд оби Ҳавъаб. Оиша бо
исрор ва нороҳатӣ гуфт: Маро
баргардонед! Ман аз Паёмбар
шунидам, ки ба ҳамсаронаш
фармуд: Дар чӣ ҳол хоҳад буд
яке аз шумо занҳо замоне, ки
сагҳои Ҳавъаб ба ў бонг
мезанад. (Дар баъзе ахбор
омада, ки Талҳа ва Зубайр ва
дар баъзе Абдуллоҳ ибни
Зубайр) исрор карданд..... ва
ўро ба идома додани роҳ
даъват карданд”.
Ин хабар бо санади зиёд
ва саҳеҳ собит шудааст, ки
метавонед ба китобҳои, зер
мароҷиа бикунед:
Китбҳо: 1)”Муснад”-и
Аҳмад
ҷ.5.саҳ.52.р.24299.ҷ.6.с.97-393.р.24698-27242.
2)Саҳеҳи Ибни Ҳаббон
ҷ.15.саҳ.126.р.2732.
3)”Муснад”-и Исҳоқ ибни
Роҳавия ҷ.3.саҳ.891.р.1069.
4)”Мусаннаф”-и Ибни
Абўшайба ҷ.7.с.536.р.37771.
5)”Муснад”-и Абўяъло
ҷ.8.саҳ.282.саҳ.4868.
6)”Муснад”-и Баззор
ҷ.9.саҳ.326.р.3881. 7)”Мўъҷам-
ул-кабир”-и Табаронӣ
ҷ.1.саҳ.332.р.995. 8)Таърихи
Табарӣ ҷ.3.саҳ.18.ҷ.5.саҳ.178.
9)“Мустадрак” ҷ.3.саҳ.129.
10)“Сия...ЕщёҲадис: “Вақте Оиша аз
обҳои бани Омир убур мекард
садои сагҳоро шунид ва
пурсид, ки ин чӣ обе аст?
Гуфтанд оби Ҳавъаб. Оиша бо
исрор ва нороҳатӣ гуфт: Маро
баргардонед! Ман аз Паёмбар
шунидам, ки ба ҳамсаронаш
фармуд: Дар чӣ ҳол хоҳад буд
яке аз шумо занҳо замоне, ки
сагҳои Ҳавъаб ба ў бонг
мезанад. (Дар баъзе ахбор
омада, ки Талҳа ва Зубайр ва
дар баъзе Абдуллоҳ ибни
Зубайр) исрор карданд..... ва
ўро ба идома додани роҳ
даъват карданд”.
Ин хабар бо санади зиёд
ва саҳеҳ собит шудааст, ки
метавонед ба китобҳои, зер
мароҷиа бикунед:
Китбҳо: 1)”Муснад”-и
Аҳмад
ҷ.5.саҳ.52.р.24299.ҷ.6.с.97-393.р.24698-27242.
2)Саҳеҳи Ибни Ҳаббон
ҷ.15.саҳ.126.р.2732.
3)”Муснад”-и Исҳоқ ибни
Роҳавия ҷ.3.саҳ.891.р.1069.
4)”Мусаннаф”-и Ибни
Абўшайба ҷ.7.с.536.р.37771.
5)”Муснад”-и Абўяъло
ҷ.8.саҳ.282.саҳ.4868.
6)”Муснад”-и Баззор
ҷ.9.саҳ.326.р.3881. 7)”Мўъҷам-
ул-кабир”-и Табаронӣ
ҷ.1.саҳ.332.р.995. 8)Таърихи
Табарӣ ҷ.3.саҳ.18.ҷ.5.саҳ.178.
9)“Мустадрак” ҷ.3.саҳ.129.
10)“Сияру аълом-ун-нубало”-и
Заҳабӣ ҷ.2.саҳ.177. 11)“Маҷмаъ-
уз-завоид” ҷ.7.саҳ.234.
12)“Фатҳ-ул-борӣ” ҷ.13.саҳ.55.
Ҳоким, Ибни Ҳаҷар, Заҳабӣ ва
Ҳайсамӣ исноди ин ҳадисро, ки
чандин санад дорад ва бо
алфози гуногун ворид шудааст
саҳеҳ гуфтаанд.
ﻪﻟﺁﻭ :ﻢﻠﺳﻭ ﺎّﻧﺇ َﻞﻫﺃ ﺖﻴﺒﻟﺍ ﺭﺎﺘﺧﺇ ﻪﻠﻟﺍ
ﻰﻟﺎﻌﺗ ﺎﻨﻟ ﺓﺮﺧﻵﺍ ﻰﻠﻋ ﺎﻴﻧّﺪﻟﺍ ﻭ ّﻥﺇ َﻞﻫﺃ
ﻲﺘﻴﺑ ﻥﻮﻘﻠﻴﺳ ﻱﺪﻌﺑ ًﺓﺮﺛﺃ ﻭ ًﺓّﺪﺷ ﻭ
ًﺍﺪﻳﺮْﻄﺗ ﻰّﺘﺣ ﺕﺄﻳ ٌﻡْﻮﻗ ﻦﻣ ِﻞَﺒِﻗ
ﻕِﺮْﺸَﻤﻟﺍ ﻢﻬﻌﻣ ﺕﺎﻳﺍﺭ ﺩﻮﺳ ﻥﻮﻟﺄﺴﻴﻓ
ﺮﻴﺨﻟﺍ ﻪﻧﻮﻄﻌﻳ ﻼﻓ ﻥﻭﺮﺼﻨﻴﻓ ﻥﻮﻠﺗﺎﻘﻴﻓ
ﻥﻮﻄﻌﻴﻓ ﺎﻣ ﺍﻮﻟﺄﺳ ﻼﻓ ﻪﻧﻮﻠﺒﻘﻳ ﻰّﺘﺣ
ﺎﻫﻮﻌﻓﺪﻳ ﻰﻟﺇ ﻞﺟﺭ ﻦﻣ ﻞﻫﺃ ﻲﺘﻴﺑ
ﺎﻫﺆﻠﻤﻴﻓ ًﺎﻄﺴﻗ ﺎﻤﻛ ﺎﻫﻭﺆﻠﻣ ًﺍﺭﻮﺟ
ﻦﻤﻓ ﻙﺭﺩﺃ ﻚﻟﺫ ﻢﻜﻨﻣ ﻢﻬﺗﺄﻴْﻠﻓ ﻭ ﻢﻟ
.ﺞﻠﺜﻟﺍ ﻰﻠﻋ ًﺍﻮﺒﺣ
Паёмбари гиромии Ислом
(саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи
ва саллам) фармуданд:
"Ба дурустӣ, ки Худованди
мутаол аз барои мо Аҳли Байт
охиратро бар дунё ихтиёр
намудааст, ба дурустӣ, ки Аҳли
Байти ман ба зудӣ баъд аз ман
дучори сахтиҳо ва балоҳову
гирифториҳо мешаванд то ин
ки гурўҳе аз тарафи
машриқзамин меоянд ва ба
ҳамроҳ парчамҳои сиёҳ
доранд. Пас онҳо хайру некўӣ
мехоҳанд ва касе ба онҳо
некиро раво намебинад. Он
гоҳ меҷанганд ва аз тарафи
Худо ёрӣ мешаванд ва пирўз
мегарданд. Он гоҳ ончиро, ки
хоста буданд ба онҳо пешкаш
мешавад вале қабул
намекунанд то ин ки парчамро
ба дасти ...Ещёﻝﺎﻗ ﻝﻮﺳﺭ ﻪﻠﻟﺍ ﻰﻠﺻ ﻪﻠﻟﺍ ﻪﻴﻠﻋ
ﻪﻟﺁﻭ :ﻢﻠﺳﻭ ﺎّﻧﺇ َﻞﻫﺃ ﺖﻴﺒﻟﺍ ﺭﺎﺘﺧﺇ ﻪﻠﻟﺍ
ﻰﻟﺎﻌﺗ ﺎﻨﻟ ﺓﺮﺧﻵﺍ ﻰﻠﻋ ﺎﻴﻧّﺪﻟﺍ ﻭ ّﻥﺇ َﻞﻫﺃ
ﻲﺘﻴﺑ ﻥﻮﻘﻠﻴﺳ ﻱﺪﻌﺑ ًﺓﺮﺛﺃ ﻭ ًﺓّﺪﺷ ﻭ
ًﺍﺪﻳﺮْﻄﺗ ﻰّﺘﺣ ﺕﺄﻳ ٌﻡْﻮﻗ ﻦﻣ ِﻞَﺒِﻗ
ﻕِﺮْﺸَﻤﻟﺍ ﻢﻬﻌﻣ ﺕﺎﻳﺍﺭ ﺩﻮﺳ ﻥﻮﻟﺄﺴﻴﻓ
ﺮﻴﺨﻟﺍ ﻪﻧﻮﻄﻌﻳ ﻼﻓ ﻥﻭﺮﺼﻨﻴﻓ ﻥﻮﻠﺗﺎﻘﻴﻓ
ﻥﻮﻄﻌﻴﻓ ﺎﻣ ﺍﻮﻟﺄﺳ ﻼﻓ ﻪﻧﻮﻠﺒﻘﻳ ﻰّﺘﺣ
ﺎﻫﻮﻌﻓﺪﻳ ﻰﻟﺇ ﻞﺟﺭ ﻦﻣ ﻞﻫﺃ ﻲﺘﻴﺑ
ﺎﻫﺆﻠﻤﻴﻓ ًﺎﻄﺴﻗ ﺎﻤﻛ ﺎﻫﻭﺆﻠﻣ ًﺍﺭﻮﺟ
ﻦﻤﻓ ﻙﺭﺩﺃ ﻚﻟﺫ ﻢﻜﻨﻣ ﻢﻬﺗﺄﻴْﻠﻓ ﻭ ﻢﻟ
.ﺞﻠﺜﻟﺍ ﻰﻠﻋ ًﺍﻮﺒﺣ
Паёмбари гиромии Ислом
(саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи
ва саллам) фармуданд:
"Ба дурустӣ, ки Худованди
мутаол аз барои мо Аҳли Байт
охиратро бар дунё ихтиёр
намудааст, ба дурустӣ, ки Аҳли
Байти ман ба зудӣ баъд аз ман
дучори сахтиҳо ва балоҳову
гирифториҳо мешаванд то ин
ки гурўҳе аз тарафи
машриқзамин меоянд ва ба
ҳамроҳ парчамҳои сиёҳ
доранд. Пас онҳо хайру некўӣ
мехоҳанд ва касе ба онҳо
некиро раво намебинад. Он
гоҳ меҷанганд ва аз тарафи
Худо ёрӣ мешаванд ва пирўз
мегарданд. Он гоҳ ончиро, ки
хоста буданд ба онҳо пешкаш
мешавад вале қабул
намекунанд то ин ки парчамро
ба дасти марде аз Аҳли Байти
ман (ба Имом Маҳдӣ)
вомегузоранд. Он гоҳ ў дунёро
пур аз адлу дод мекунад пас
аз он ки пур аз зулму ҷавр
буд. Огоҳ бошед, ҳар касе аз
шумо, агар он замонро дарк
кард, ба назди онон биштобад
ҳарчанд рўи шикам бар болои
барф роҳ биравад”.
Ровӣ: Абдуллоҳ ибни
Масъуд.
Китобҳо: 1)"Сунан"-и Ибни
Моҷа ҷ.2.саҳ.517.р.4082.
2)"Муснад"-и Баззор
ҷ.4.с.355.р.1556. 3)"Мўъҷам-ул-
авсат"-и Табаронӣ
ҷ.6.с.29.р.5699. 4)"Мусаннаф"-и
Ибни Абўшайба
ҷ.7.саҳ.527.р.37728. 5)"Муснад"-
и Абўяъло ҷ.9.саҳ.17.р.5084.
6)”Мустадрак” ҷ.4.р.511.р.8434.
6)”Сира"-и Зайни Деҳлон.
7)"Захоир-ул-уқбо"-и Табарӣ.
8)"Савоиқ-ул-муҳриқа"-и Ибни
Ҳаҷар.