Uning profilini qidirasan, ismi, yoshi, yashash manzili va nihoyat rasmi orqali topasan. Uni ko’rishga intilasan, afsuski unda:
‘Информация доступна только для друзей. Это закрытый профиль.’ – deb yozilgan….
O’tgan kunlar, bahtli damlar birma bir nigohing chegarasidan o’tadi. Eng ayanchlisi, xotirang qa’ridan birdan – ‘BO’LDI, ENDI BEGONASIZLAR’, degan so’z ongingda paydo bo’ladi. Yuraging olovda qoladi. Yana qalbing tilkalanadi. Uning yopiq profiliga soatlab mung ila tikilasan. Na hayotda na virtual olamda unga yaqinlasha olasan. Bu juda og’ir….
Uning ismini o’qiysan, lekin, o’ziga ayta olmaysan, chaqira olmaysan…. Rasmini ko’rasan, u har doimgidek go’zal, lekin, yaqinlasha olmaysan, o’zini hayotda ko’ra olmaysan…. Uning yoshi o’zgaribdi, tanishganingda 22 yashar edi, hozir,… da. Besh yil, qachon, qanday o’tib ketdi, umr o’tayapti, vaqt o’tayapti, dardingga esa davo yo’q. Ba’zida vaqt ham tuyg’ular bilan bog’liq yaralarni tuzata olmas ekan….
Oldingda ikki yo’l bor: birinchisi:
’Добавить в друзья’
Aslo…. Endi, begonalarsiz! Hech qachon ko’rishish mumkin emas. Do’stlikdan ham , sevgidan ham asar ham qolmagan. Shunday qoldirasan. Qo’rqasan, unutganini rostdan bilib qolishdan. Yaqinlashish ilojsiz….
Ikkinchisi:
‘Заблокировать пользователя’
Qanday??? Yuragingni bir parchasini uzib, o’zingdan yiroqqa tashlay olasanmi? O’z holicha qoldirishni ma’qul ko’rasan, har dam, har onda uning qaytishidan umidvorsan. Unutish ham ilojsiz…. Bu og’ir, juda og’ir…. Yana, ilojsiz mungli nigohlar bilan, ismini o’qib, suratiga termulib vaqt o’tayotganini anglaysan, oldingdagi ikki yo’ldan birini ham tanlay olmaysan….
Yana ilojsiz….
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев