Устидаги кийимлари йиртиқ-ямоқ, юз қўллари кир. У одамларга ёлвориб, қўл чўзаркан,ёнгинасидан ёш, бой, гўзал кўринишли киши ўтди. Киши қизчага бир қиё боқди-ю, эътиборсиз йўлида давом этди. Уни хашаматли уйида хотини ва болалари, кечки овқат ва хотиржам ҳаёт кутарди. Овқатдан сўнг бирдан унинг ҳаёлига ўша тиланчи қиз келди. Негадир,унга раҳми кела бошлади, кўринишини кўз олдига келтирди-ю ичидан ачинди. Ши тийғулар оғушида Аллоҳга юзланди. "Нега бундай ишлар бўлишига изн берасан. Нега шу кичкинагина қизга ёрдам бериш учун ҳеч нарса қилмайсан? " Ана шундай ўкинч сўзларни айта -айта уйқуга кетди. Кўзлари илинар-илинмас, тушида ҳайбатли бир овоздан уйғониб кетди. " АЙНАН ШУНИНГ УЧУН ҲАМ СЕНИ ЯРАТДИМ . . . ! ! ! "
m.ok.ru/dk/video.m3u8?st.cmd=moviePlaybackRedirect&expires=1551060916422&type=1&sig=a3b0TYnzntU&ct=0&clientType=1&id=312093510285
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев