ՈՉ ԹԵ ԵՐԵՔ ԱՍՏՎԱԾ ԱՅԼ ԵՌԱՄԵԿ ԱՍՏՎԱԾ

Մտթ 28:19-ում ասվում է.«Ուրեմն գնացեք և աշակերտ դարձրեք բոլոր ազգերին' նրանց մկրտելով Հոր, և Որդու, և Սուրբ Հոգու անվան մեջ»: Այս խոսքում «անուն» բառն օգտագործվում է եզակի թվով, սակայն այտուհանդերձ երեք անձեր են հիշատակվում: Այն, որ երեք անձերը մեկ անուն ունեն, առեղծված է:
Բ Կրթ 13:14-ում ասվում է.«ԵՒ Տեր Հիսուս Քրիստոսի շնորհքը, և Աստծո սերը, և Սուրբ Հոգու հաղորդակցությունը ձեր ամենքի հետ լինեն»: Այստեղ Հիշատակվում են երեք անձեր' Աստված, Քրիստոսը և Սուրբ Հոգին, և երեք բաներ' սերը, շնորհքը և հաղորդակցությունը: Այս խոսքում սերը Աստծո սերն է, շնորհքը' Քրիստոսի շնորհքը, իսկ հաղորդակցությունը' Սուրբ Հոգու հաղորդակցությունը: Սերը աղբյուրն է, սերը Աստծո մեջ է գտնվում, և Աստված սեր է (Ա Հվհ 4:8,16): Երբ սերն արտահայտվում է, այն դառնում է շնորհք (Հվհ 1:17-18), իսկ շնորհքը սիրո' իր աղբյուրի հետ մեզ հասնում է Սուրբ Հոգու հաղորդակցության միջոցով: Երբ Սուրբ Հոգին հաղորդակցվում է մեզ հետ, Նա մեզ սեր և շնորհք է բերում: Հետևաբար սերը աղբյուրն է, շնորհքը' արտահայտությունը, իսկ հաղորդակցությունը' փոխանցումը: Սրանք ոչ թե երեք տարբեր բաներ են, այլ' միևվնույն բանի երեք տեսանկյունները:
Սա կարելի է լուսաբանել հետևյալ օրինակով. եթե ես մի եղբոր սիրում եմ, այդ սերը իմ սրտում է գտնվում: Ես կարող եմ նրա հանդեպ իմ սերն արտահայտել նրա համար Աստվածաշունչ գնելով: Դա կլինի շնորհքը' իմ սիրո արտահայտությունը: Սակայ այդ շնորհքը կարող է հասնել փոստատարի միջոցով: Այսպիսով, մենք տեսնում ենք սերը ներսում որպես աղբյուր, շնորհքը դրսում որպես արտահայտություն, և կապը փոխանցումը, որպես հաղորդակցություն: Սերը, շնորհքը և հաղորդակցությունը միասնական են, ինչպես միասնական են Աստված, Քրիստոսը և Սուրբ Հոգին: Աստված աղբյուրն է, Քրիստոսը' արտահայտությունը, իսկ Սուրբ Հոգին' փոխանցումը, որը հասնում է մեզ:
Ծննդոց 1:26-ի սկզբում ասվում է.«ԵՒ Աստված ասաց. Մեր պատկերով և Մեր նմանությամբ մարդ ստեղծենք»: Այստեղ մեկ Աստված է խոսում, սակայն «ստեղծենք» բայը և Աստծուն վերաբերող «Մեր» դերանունը հոգնակի թվով են օգտագործված: Այնուհետև 27-րդ խոսքում, ասվում է.«ԵՒ Աստված մարդուն ստեղծեց Իր պատկերով, Աստծու պատկերով ստեղծեց նրան»: 26-րդ խոսքում բայն ու դերանունը հոգնակի թվով են օգտագործվում, իսկ 27-րդ խոսքում «Իր» դերանունն օգտագործված է եզակի թվով: Ինչպես՞ դիտարկել Աստծուն. որպես եզակի, թե՞ որպես հոգնակի: Աստված մեկ էություն, մեկ էահիմք ունի, բայց ունի երեք արտահայտություն: Սրանից հետևում է, որ Աստված եռամեկ է. Նա Եռամեկ Աստված է: Նա մեկ էահիմք, մեկ էություն է, բայց երեք արտահայտություններով երեք տարբեր անձերի մեջ:
Եսայի 9:6-ում ասվում է.« Որովհետև մի մանուկ ծնվեց մեզ համար, մի Որդի տրվեց մեզ, և իշխանությունը Նրա ուսերի վրա կլինի և նրա անունը կկոչվի Սքանչելի, Խորհրդական, հզոր Աստված, հավիտենության Հայր, խաղաղության Իշխան»: Այս խոսքում բացահայտվում է, որ մանկանը հզոր Աստված կանվանեն, իսկ Որդուն' հավիտենության Հայր: Այսպիսով, մանուկն Աստված է, իսկ Որդին' Հայրը: Մանուկն այս խոսքում Նա է, ով Բեթլեհեմում ծնվեց մսուրի մեջ. այդ փոքրիկ երեխան, այդ մանուկը, հզոր Աստված է: Որդին այս խոսքում Հիսուս Քրիստոսն է' Աստծու Որդին: Մենք չպետք է մտածենք թե Աստծո Որդին Հորից առանձին ինչ-որմեկն է: Արտաքուստ Հայրն ու Որդին առանձին անձեր են, սակայն Տեր Հիսուսի պարագայում, ով Հոր Որդին է, Նա և Հայրը երկուսն են, և միևվնույն ժամանակ' մեկը: Երբ Տեր Հիսուսը երկրի վրա էր, ասաց.«Ես և Հայրը մեկ ենք» (Հվհ 10:30): Թեև Նա Որդին է, Նրան հավիտենության Հայր կոչեցին, որովհետև Նա հավիտենության Հայրն է: Սա ապացուցում է, որ Հայրն ու Որդին մեկ են: Մենք չպետք է մտածենք, որ Քրիստոսն ու Աստված առանձին են, որովհետև Քրիստոսն Աստված է (Հռոմ. 9:5), իսկ Աստված Քրիստոսը (Տիտ 2:13):
Հվհ 14:8-ում ասվում է.«Փիլիպոսը Նրան ասաց. Տեր, ցույց տուր մեզ Հորը, և բավական է մեզ»: Այս խոսքում Փիլիպոսը կարծես ասում էր. «Դու Որդին ես: Մենք երեք տարի հետևում ենք Քեզ: Մենք շատ լավ ճանաչում ենք Քեզ, սակայն երբեք չենք տեսել Հորը: Ո՞րտեղ է Հայրը: Մեզ ցույց տուր Հորը: Եթե Հորը տեսնենք, գոհ կլինենք, որովհետև շատ ենք ցանկանում տեսնել Հորը»: Այնուհետև 9-11-րդ խոսքերում, ասվում է.«Հիսուսը նրանց ասաց. Այսքան ժամանակ ձեզ հետ եմ, և Ինձ չճանաչեցի՞ր, Փիլիպոս: Ինձ տեսնողը Հորը տեսավ. իսկ դու ինչպես ես ասում . ցույց տուր մեզ Հորը: Չես հավատում, որ Ես Հոր մեջ եմ, և Հայրը' Իմ մեջ: Խոսքերը, որ Ես խոսում եմ ձեզ, Իմ անձից չեմ խոսում, այլ' Հայրը, որ բնակվում է Իմ մեջ, գործում է Իր գործերը: Հավատացեք Ինձ, որ Ես Հոր մեջ եմ, և Հայրը Իմ մեջ է»: Այս խոսքերում բացահայտվում է, որ Որդին մեկ է Հոր հետ, և որ Որդին Հայրն է: Ուստի մենք չպետք է մտածենք, թե Հայրն ու Որդին երկու տարբեր անձեր են: Նրանք համագոյակցում են, Նրանք զանազանելի են, սակայն միասնական են և անբաժանելի, որովհետև, 10 և 11-րդ խոսքերի համաձայն' Որդին Հոր մեջ է, իսկ Հայրը' Որդու:
Բ Կրթ 3:17-ում ասվում է.«Տերը Հոգին է»: Այս խոսքի համաձայն' Տերը, այսինքն Քրիստոսը (ԲԿրթ 4:5)' Աստծո Որդին, Հոգին է: Մի կողմից, Քրիստոսը' Որդին, Հայրն է, մյուս կողմից, Քրիստոս Տերը, Հոգին է: Հետևաբար, Որդին Հայրն է, և Որդին Հոգին է: Երրորդության մեջ Երեքը ոչ թե երեք Աստվածներ են, այլ մեկ Աստված' Հայրը, Որդին և Հոգին: Մենք չպետք է Սուրբ Հոգին Քրիստոսից առանձին դիտարկենք: Սուրբ Հոգին և Քրիստոսը երկու տարբեր անձեր չեն: Այնուամենայնիվ շատ քրիստոնյաներ առաջնորդվում են այն պատկերացմամբ, որ Սուրբ Հոգին և Տեր Քրիստոսը նույնը չեն: Սակայն մենք պետք է հասկանանք, որ Սուրբ Հոգին Տեր Քրիստոսն է, որովհետև Բ Կորնթ.3:17-ում հստակ ասվում է, որ Տերը, այսինքն' Քրիստոսը Հոգին է:
Ա Կրթ 15:45-ում Պողոսի ասածը նույնպես հաստատում է այդ փաստը.«Այսպես էլ գրված է, թե առաջին մարդը' Ադամը, կենդանի շունչ դարձավ, վերջին Ադամը դարձավ կենդանարար Հոգի»: Ադամը կենդանի շունչ էր, իսկ Քրիստոսը' վերջին Ադամը, Իր հարության մեջ դարձավ կենդանարար Հոգին: Անկասկած, այդ կենդանարար Հոգին Աստծու Հոգին է' միակ Հոգին, որը կենդանացնում է' կյանք է տալիս (Հվհ 6:63; Բ Կրթ 3:6): Այս երկու խոսքերի Բ կրթ 3:17-ի և Ա Կրթ 15:45-ի շնորհիվ մենք հաստատ գիտենք, որ Քրիստոս Տերը Սուրբ Հոգին է:
Վերը մատնանշված խոսքերում տեսանք, որ Որդին Հայրն է, և որ Որդին, ով Տեր Քրիստոսն է, Հոգին է: Մենք պետք է գիտակցենք, որ թեև Հայրը, Որդին և Հոգին որպես անձ երեքն են, այդուհանդերձ որպես էություն մեկն են: Թեև Նրանք Իրենց «պաշտոներում» երեքն են, Իրենց գոյության մեջ մեկն են, որովհետև կա միայն մեկ Աստված, ոչ թե Աստվածներ (Ա Կրթ 8:6ա; Ա Տիմ 2:5ա; Ա Տմթ 1:17; )
Վիթնես Լի