Xiyobon .

Daraxt soyasi
ostida örindiq . Unda bir
qiz xomush
uzoq - uzoqlarga termulib ötirardi . Guli
bugun hayotini ostin-
ustun qilib yuborgan mash 'um xabar eshitdi . U hali ham bu
xabarga ishongisi kelmas , lekin
könmaslikdan aslo iloji yöq .
Taqdir uning yozug 'iga shu hukmni
ravo etibdi. U bu xabarni
nima qilib bölsa ham Farhodga aytishi kerak . Ammo qanday
qilib ? Qanday jur ' at etadi bunga ?
Yöq. . . yöq . . . . aytmaydi . . . .
aytolmaydi . . . . Yöq u aytishi kerak ,
bu narsani bekitib bölmaydi . Uning
ichida 2 xil ovoz tinmay kurashayotgan payti nogahon qulog' i
ostidagi qattiq qarsak
va vax degan ovozdan chöchib tushib
beixtiyor orqasiga
qaradi . Farhod unga jilmayib qarab
turardi . Farhod uning yonidan aylanib ötib örindiqqa chökdi.
Farhod : Yomonam
qörqoqsande boru - dedi kulib . " Hech
shu odatlaringizni
qöymadingiz - da " - biroz jilmayib
qöydi Guli . " Menga qara , özi nimaga termulib ötiripsan ?" - qiz
qarayotgan tarafga
qarab nimadir körishga urindi yigit .
Guli qöli bn körsatib:
" Huv anu kapalaklarni köryapsmi ?" -
dedi . " Qani körmayapmanku " - biror narsani
körishga urinardi yigit . " Ana
qarang 2 ta kapalak uchib yuripti " -
yana körsatdi Guli . " A
böldi kördim . Bizga öxshagan
oshiqlar bölsa kerak a ?" - dedi Farhod . Guli : " Ana shu kapalaklar
atigi bir kun umr
körishadi. Lekin hamma narsaga
ulgurishadi . Biz insonlar-
chi ? Hayotni qadriga yetmaymiz
gohida " . " Tög ' ri aytasan" - uning gapini ma 'qulladi Farhod . " Biz
köp vaqtimizni befoyda
narsalarga sarflaymiz , lekin men
hayotimdan , taqdirimdan
mamnunman. Bilasanmi nimaga?" Guli
nimaga deganday boshini qimirlatdi . Farhod uning
qöllaridan tutib : " Chunki u
menga seni berdi . Seni qanchalar
sevishimni bilasanmi?
Seni hechkimga berib qöymayman .
Guli örindiqdan turib bir qadam tashladi . U hozir aytmasa kech
bölishini tushundi .
Ammo qanday gap boshlashni
bilmasdi . Ortiga ögirilib
yigitga qaradi . " Farhod aka . . . men. . .
men. . . mensiz " - yöq aytolmadi . Axir qanday aytsin? Uni
ichini tilka - pora
qilayotgan dard jondan sevgan aziz
insoninig yuragini yuz
chandon tilka - pora aylaydi - ku. Axir
Farhodning közlari har safar u bn uchrashganda shunaqa
porlaydiki . Chin dildan
sevishi aynan shu közlaridan ayon
bölardi . Har gal
uchrashuvlarda tinmay hazil - huzul
qilar , qizni bir soniya bölsa - da zeriktirmas , hardoim
quvnoq kayfiyatda bölardi .
Hozir aytadigan gapidan söng ne
holga tushadi u ? U shu
narsalarni öylab yanada köproq ezildi .
U qandaydir ishoralar bn bildirishim kerak deb ahd qildi . Bu
öylar uning miyasida
qandaydir soniyalar ichida ötdi . "
Farhod
aka . . . men . . . men. . . mensiz . . . meni
yöqotib qöysangiz nima qilasiz ?" Farhod örnidan turib unga
yaqinlashdi . Gulining
bilagidan tutib közlariga qaradi . "
Sensiz menga hayot yöq " -
qiz bu gapga va yigitning muhabbat
töla nigohlariga dosh bera olmay közlarini yerga qadadi. "
Gulim sensiz yashashni
men hatto tasavvurimga ham sig 'dira
olmayman . Bu
dunyoda sendan boshqa yaqinim
yöq , hayotim mazmuni faqat sensan . Men faqat sening
yoningda haqiqiy hayot bn
yashayman. Meni unday gaplar bn
qörqitma Gulim . Agar sen
ham meni tashlab ketsang . . .
bilmadim. . . tashlab ketmaysanku tög ' rimi? Qiz
uning nigohlariga ortiq dosh bera
olmadi . U yigitning
qöllaridan chiqib ketib nariroq yurdi .
Tashlab ketmaysan
deydimi ? Qani edi ilojisi bösa , bir umr yonida qolardi
ammo . . . Biroz jim turib , tepaga qarab:
- Farhod aka , qarang
barglar sarg 'ayishni boshlapti, bu yil
kuz erta tushadiganga
öxshaydi . Yigit: " E menga qolsachi umuman kuz bölmasin , -
yerdan sarg 'aygan barg oldi -
Hammayoq barg , xazon bölib
ketadi, - bargni chetga uloqtirdi. "
Daraxtlar ham xunuklashib
ketadi, - ikki qölini tepaga kötarib - Bahor bn yozga
yetmaydi baribir . Gullar , oftob
charaqlab turadi . Qizning
közida yosh miltilladi . Yöq , u yig
'lamaydi. Köz yoshlarini
Farhod akasi körishi kerak emas . Shundoq ham hayotda köp
qiynalganlar . Sekin bildirmasdan
yoshni artib tashladi .
Jilmaymoqchi böldi , lekin qölidan
kelmadi . Yigitga ögirilib : -
Inson hayotini shu barglarga öxshataman . Avval kurtak
ochib , söngra yam- yashil tusga
burkanadi. Chiroy ochib
turadi . Keyin kuz kelishi bilan asta -
sekin öz chiroyini
yöqotib, sarg'ayib , qovjirab yerga tökilishini boshlaydi . Xuddi
insondek tuproq bag'rida uning hayoti
yakun topadi . Farhod
uning oldiga yaqinlashib , bilagidan
tutib , uning köziga
engashib qaradi . Jiddiy ohangda söradi : " Menga qara ,
kechasi yaxshi uxladingmi ?" Guli
hayron bölib : " Nega unaqa
deyapsiz " - dedi. Farhod kulib
yubordi : " Gaplaringni qaragin,
faylasufning özginasi . Xuddi kechasi yomon tush körib
chiqqanga öxshaysan " . " Ba ' zida
hayot insonni faylasuf qilib
qöyarkan. Sevgining örnini armon ,
visolning örnini ayriliq,
quvonchning örnini köz yosh , umrning örnini. . . " Gulining
gapini Farhod böldi : " Nimaga erta-
indin öladigan
odamlardek gapirasan a? Odamni
unaqa qörqitma qöy . -
berilib gapirib ketishni boshlaydi . - Hayotning gözalligini
qara . . . Undan köra hayotdan
zavqlanib yashasang - chi , uning
har bir onidan lazzat olgin. Axir hayot
bizga bir bora
beriladiku . Boya özing aytgan kapalaklardek har bir ötgan
kunimizdan mazmunli
foydalanmaymizmi ? Shirin orzularni
xayol surib , orzularimiz sari intilsak . . .
" Guli Farhod
gapirayotgan payt bög' ziga achchiq faryod tiqildi . U ham
yashamoqchi edi , hayotning har bir
onidan lazzat olgisi
kelar , muhabbati bn bir umr yashab
ötishni istardi . Lekin
nomard taqdir unga bularni g 'animat bildi . Yigitning sönggi
gaplari qulog' iga kirmadi . Boshi
aylanib , közlari tinib ketdi .
Özini tutib tura olmay, yerga quladi . U
aytolmadi , bedavo
dardga yölliqanini aytolmadi . Bugun qancha harakat qildi .
Atigi bir oy, balki undan ham kam umri
qolganini bilganida
eng birinchi hayoliga Farhod akasi
keldi . Jondan sevgan
Farhod akasiga bergan va' dasini bajarishga taqdir yöl
qöymadi . Uni tashlab ketyapti. Hayot
azoblariga duchor etib.
Gursillagan ovozni eshitib , Farhod
gapidan töxtab ortiga
ögirildi . Bir zum nima bölayotganini anglamay, söng öziga
kelib Gulining yoniga chopib borib
chökkaladi , qizning
boshini qöliga oldi. Bir qöli bn uning
nozik - nihol badanini
kötarishga shaylanardi . Farhod : " Gulim . . . Gulim . . . senga
nima böldi ? Közingni och meni
qörqitma . Senga nima böldi ? Och
közingni . . . Gulim . . . " Guli sönggi bor
nafas oldi- yu, joni uzildi .
Yigitning hayqirig 'i nainki xiyobonni , balki butun dunyoni
larzaga keltirdi göyo . . . " Y - Ö - Ö - Ö -
Ö - Ö - Q GULIM Y - Ö - Ö -
Ö - Q . . . Meni tashlab ketma. . . tashlab
ketma. . . söz
bergandingku . . . Axir nega ? Nima un ? - yigit uni bag'riga
bosib yig 'lardi . - Sen ham meni
tashlab ketdingmi?
Kichkinaligimdan ota - onamdan
ayrilib yetimlik azoblari bn
ulg 'ayganimda seni uchratib , haqiqiy hayotim
boshlangandek böludi . Endi sen ham
meni tashlab ketdingmi
Gulim ? - yigit tinmay dod solib yig 'lar ,
qizning jonsiz
tanasini goh quchib , goh sochlarini silab yig 'lardi . Bu orada
esa uning hayqirig'ini eshitib , atrofiga
hiyobondagi odamlar
yig 'ila boshlagandi .