Предыдущая публикация
Kasalxonaning reanimatsiya
bölimi...
Palatadagi kravatda bir bola
közlari
yarim ochiq köyi yotibdi. Uning
atrofida
bir necha doktorlar asabiy holda
turar,
onasi chökkalagan holda
bolaning
qöllarini mahkam tutib olgandi.
Bolani shifoxonaga kechikib olib
kelishgan,
doktorlar ilojsiz ahvolda edi. Ayol
yig'lardi. Uning farzandi jon
berayotgandi...
Doktorlardan biri engashib
bolaga
shivirladi: "Uka, kalima keltir,
jannatga tushasan..."
Bola boshini qimirlatib qöydida,
jim
yotaverdi. Doktor yana undan
kalima
qaytarishni söradi. Bola közini
yumib,
yana boshini qimirlatardi. Doktor
bir-
necha marta undan kalima
qaytarishni sörayvergach,
nihoyat, bolakay bor
kuchini töplab pichirladi: ''La
illaha
illalloh, Muhammadu Rasulalloh".
U
ohista nafas chiqardi va jon
berdi. Bu
holni kuzatib turgan onaning
yuzlari
oqardi, öksib yig'ladi. Doktor uni
yupatarkan söradi: "Nima
uchun bolangiz kalima
qaytarishni bir
necha marta rad etdi?"
Ona yig'idan özini töxtatolmasdi.
Uning
javobidan palatadagilarning
hammasi
titrab ketdi: "Chunki bolam soqov
edi..
Следующая публикация
Нет комментариев