ოგონამ და ბიჭმა დადეს სანაძლეო. გოგონას ისე უნდა გაეძლო ერთი დღე, რომ შეყვარებულთან არ დაერეკა, მასთანაც არ მისულიყო და მასზე არც ეფიქრა. თუ ამას მოახერხებდა მაშინ ისინი ერთად დარჩებოდნენ, წაგების შემთხვევაში კი დაშორდებოდნენ. გოგონამ დავალებას თავი გაართვა და მეორე დღეს ბიჭის სახლში გახარებული მივიდა, სადაც შეყვარებულის წერილი დახვდა: ''ყოჩაღ, საყვარელო, შენ ეს შეძელი, შეგილია ასე ყოველ დღე მოიქცე?" გოგომ არ იცოდა, რომ მის შეყვარებულს ერთი დღის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი და სიმსივნით კვდებოდა !
ოგონამ და ბიჭმა დადეს სანაძლეო. გოგონას ისე უნდა გაეძლო ერთი დღე, რომ შეყვარებულთან არ დაერეკა, მასთანაც არ მისულიყო და მასზე არც ეფიქრა. თუ ამას მოახერხებდა მაშინ ისინი ერთად დარჩებოდნენ, წაგების შემთხვევაში კი დაშორდებოდნენ. გოგონამ დავალებას თავი გაართვა და მეორე დღეს ბიჭის სახლში გახარებული მივიდა, სადაც შეყვარებულის წერილი დახვდა: ''ყოჩაღ, საყვარელო, შენ ეს შეძელი, შეგილია ასე ყოველ დღე მოიქცე?" გოგომ არ იცოდა, რომ მის შეყვარებულს ერთი დღის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი და სიმსივნით კვდებოდა !
*** ახლა ვნახოთ, როგორ ხედავენ ერთი და იმავე დღეს გოგო და ბიჭი… გოგო დილით ადრე ავდექი. ლოგინი ავალაგე, სარკეში ჩავიხედე, და ჩემს თავს თვალი ჩავუკარი. შემდეგ ხელ-პირი დავიბანე და ვისაუზმე. საგამოს დაქალის დაბადების დღეზე მივდიოდი, ამიტომ დილიდანვე დავიწყე ტანსაცმლის არჩევა. საჩუქარი ერთი თვის წინ მქონდა ნაყიდი… როგორც იქნა ტანსაცმელი ავარჩიე და საათს შევხედე. რამოდენიმე საათი კიდევ მქონდა და ჩემი სა
ყვარელი ცუგა გავასეირნე. სახლში ამოვედი და გავემზადე, შემდეგ კი საკუთარი თავით კმაყოფილი დაქალისაკენ გავეშურე. კარი შევაღე თუ არა თვალი მომჭრა ერთმა ბიჭმა… ღმერთო რა სიმპატიური იყო… ის ვიღაც გოგოს ეხუტებოდა. მე ხომ ბედი არ მაქვს-მეთქი გავიფიქრე, მაგრამ მაინც ცხვირწინ ჩამოვუსკუპდი და გავუღიმე. კარგად ვერთობოდით, ბევრს ვიცინოდით და ცოტა დავლიე კიდეც. მერე აღმოჩნდა რომ ამ ბიჭთან ერთად ვცეკვავდი ვალსს და ყ
...Ещё
*** ახლა ვნახოთ, როგორ ხედავენ ერთი და იმავე დღეს გოგო და ბიჭი… გოგო დილით ადრე ავდექი. ლოგინი ავალაგე, სარკეში ჩავიხედე, და ჩემს თავს თვალი ჩავუკარი. შემდეგ ხელ-პირი დავიბანე და ვისაუზმე. საგამოს დაქალის დაბადების დღეზე მივდიოდი, ამიტომ დილიდანვე დავიწყე ტანსაცმლის არჩევა. საჩუქარი ერთი თვის წინ მქონდა ნაყიდი… როგორც იქნა ტანსაცმელი ავარჩიე და საათს შევხედე. რამოდენიმე საათი კიდევ მქონდა და ჩემი სა
ყვარელი ცუგა გავასეირნე. სახლში ამოვედი და გავემზადე, შემდეგ კი საკუთარი თავით კმაყოფილი დაქალისაკენ გავეშურე. კარი შევაღე თუ არა თვალი მომჭრა ერთმა ბიჭმა… ღმერთო რა სიმპატიური იყო… ის ვიღაც გოგოს ეხუტებოდა. მე ხომ ბედი არ მაქვს-მეთქი გავიფიქრე, მაგრამ მაინც ცხვირწინ ჩამოვუსკუპდი და გავუღიმე. კარგად ვერთობოდით, ბევრს ვიცინოდით და ცოტა დავლიე კიდეც. მერე აღმოჩნდა რომ ამ ბიჭთან ერთად ვცეკვავდი ვალსს და ყურში საოცარ სიტყვებს ჩამჩურჩულებდა. მერე სადღაც გავიდა და რომ მოვიდა გაგაცილებო მითხრა. სახლათან რომ მივედით გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა…. ეს ჩემი საუკეთესო დღე იყო….
ბიჭი დილით ძლივს ავდექი ლოგინიდან, ძირს დაყრილ ტანსაცმელს გადავაბიჯე და ვანაში შევედი. მერე რაღაც ვჭამე და ტელევიზორთან დავჯექი. მთელი დღე ასე ვიჯდებოდი ჩემს დას რომ არ დაერეკა და არ გაეხსენებინა რომ დაბადების დღეზე მივდიოდით. ავიზლაზნე და ტანსაცმლის კარადა გავაღე. ყველაფერი გადმოცვივდა და რაც თავში ჩამეცა ის ჩავიცვი მეც. მერე ჩემს დას გავუარე და წავედით, კიბეებთან გამახსენდა რომ საჩუქარი არ მქონდა და რაღაც ბამბანერკა ვუყიდე. რაღაც უაზრო სიტუაცია იყო, ამ დროს ვიღაც ახალი გოგო მოვიდა. რატომღაც ჩემს დას ჩავეხუტე (ვერ მივხვდი რატომ). უცნაურად შემომხედა, ჩემს წინ დაჯდა და გამიღიმა. რატომღაც სახლში მომინდა წასვლა. ღმერთო რამდენს ჭამდა…!!! მეც სმა დავიწყე.. მერე ავდექი და ვიცეკვოთ-მეთქი შევთავაზე. (ასე ძალიან დავთვერი?) მაგრამ ეტყობა სასმელმა იმოქმედა და ძალიან მომინდა ტუალეტში, რეებს ჩავჩურჩულებდი ყურში აღარ მახსოვს, ოღონდ ხელი გაეშვა, ბოლოს როგორც იქნდა დამთავრდა ეს მუსიკაც, მაგრამ ვინ გაცალა. იუბილარი მოვიდა და მთხოვა ეს გოგო ძალიან მთვრალია და სახლამდე მიაცილეო. სხვა რა გზა იყო? წავიდეთ-მეთქი შევთავაზე. მთელი გზა ჩუმად ვიყავი, ან რა უნდა მეთქვა გათხლეშილი გოგოსთვის? როგორც იქნდა მივედი სახლამდეც… შენი სახლი მაინც ყველას ჯობს…
გოგონა: გილოცავ ვალენტინობას! ბიჭი: მეც ასევე! (გოგონა ბიჭს შოკოლადით სავსე ყუთს აწვდის, ბიჭი კი სანაცვლოდ ძალიან პატარა ყუთს აძლევს, გოგონა გაწბილებულია) ბიჭი: სანამ გახსნიდე მინდა იცოდე, რომ მე აღარ მინდა ვიყო შენი შეყვარებული... (გოგონა ცრემლებს იკავებს, ხსნის ყუთს...) ბიჭი: მე მინდა, რომ შენი ქმარი ვიყო (ამბობს ბიჭი და ყუთში მოთავსებულ ბეჭედს გოგონას უკეთებს ხელზე)..
ერთხელ სიკვდილი სიცოცხლეს შეხვდა, გაეცინა და სიცილით უთხრა: "რისთვისღა ჩუქნი სიცოცხლეს შენსას, ხომ იცი ერთხელ მივალ,წავართმევ, რისთვის აცოცხლებ წუთებს,საათებს
ბოლოს ხომ იცი მე რომ წავართმევ" სიცოცხლემ სიკვდილს ღიმილით უთხრა: "სწორედ ის არის ყველაზე ტკბილი, რომ ხალხმა იცის შენ რომ წაართმევ, იციან ფასი წამის და წუთის, არსი ცხოვრების მშვენივრად ესმით" "კარგი გეყოფა,ნეტა რას ამბობ, როცა მივდივარ იცი რასა მთხოვს? ყველას სიტყვები მხოლოდ ერთია "ცოტაც მაცადე,დამტოვე მარტო" გგონია შენი წუთები,წლები ერთ მათგანს მაინც ყელში ამოსდის? განა ცხოვრება მათთვის რამეა, როცა სიცოცხლე წამის საქმეა" სიცოცხლემ სიტყვა აღარ აცალა: "ადამიანი ხომ სულ ასეა, მას ხომ ყოველთვის სულ ბევრი უნდა, ხუთასი წელი მან რომც იცოცხლოს, ბოლოს ხომ მაინც სიცოცხლე უნდა. ცხოვრება ასეა,ასე იქნება, უფალმა ღმერთმა ასე ინება, მე ვჩუქნი,შენ მიხვალ
...Ещё
ერთხელ სიკვდილი სიცოცხლეს შეხვდა, გაეცინა და სიცილით უთხრა: "რისთვისღა ჩუქნი სიცოცხლეს შენსას, ხომ იცი ერთხელ მივალ,წავართმევ, რისთვის აცოცხლებ წუთებს,საათებს
ბოლოს ხომ იცი მე რომ წავართმევ" სიცოცხლემ სიკვდილს ღიმილით უთხრა: "სწორედ ის არის ყველაზე ტკბილი, რომ ხალხმა იცის შენ რომ წაართმევ, იციან ფასი წამის და წუთის, არსი ცხოვრების მშვენივრად ესმით" "კარგი გეყოფა,ნეტა რას ამბობ, როცა მივდივარ იცი რასა მთხოვს? ყველას სიტყვები მხოლოდ ერთია "ცოტაც მაცადე,დამტოვე მარტო" გგონია შენი წუთები,წლები ერთ მათგანს მაინც ყელში ამოსდის? განა ცხოვრება მათთვის რამეა, როცა სიცოცხლე წამის საქმეა" სიცოცხლემ სიტყვა აღარ აცალა: "ადამიანი ხომ სულ ასეა, მას ხომ ყოველთვის სულ ბევრი უნდა, ხუთასი წელი მან რომც იცოცხლოს, ბოლოს ხომ მაინც სიცოცხლე უნდა. ცხოვრება ასეა,ასე იქნება, უფალმა ღმერთმა ასე ინება, მე ვჩუქნი,შენ მიხვალ ართმევ, ეს არის სწორედ ცხოვრების წესი" სიკვდილი თითქოს ერთ ხანს ჩაფიქრდა, სიცოცხლეს თვალებში მკაცრად ჩახედა, თეთრი ღიმილით,ფიფქისფერ სახით იქცია ისევ მსხვერპლისკენ პირი.
ერთ ქვეყანაში ცხოვრობდა დედა-შვილი. დედას ცალი თვალი აკლდა. ეს ცალთვალა ქალი იმ სკოლაში დამლაგებლად მუშაობდა,სადაც მისი შვილი სწავლობდა... ამ ბიჭს სცხვენოდა რომ ცალთვალა დედა ჰყავდა. ბიჭი იხსენებს: ერთხელ როდესაც სკოლაში მივედი, ერთი ბიჭი მოვიდა და მკითხა: - ცალთვალა ქალი დედაშენი არისო? მაშინ მინდოდა რომ მიწა გამსკდომოდა და ჩავეყლაპე, ისე შემრცხვა. სახლში სულ ვეჩხუბებოდი და დედას ვუკრძალავდი რო
მ ჩემს გვერდით არ გაევლო და სულ ვეუბნებოდი,რომ შენს გამო სკოლაში დამცირებულად ვგრძნობ თავს და ჩემს თანატოლებთან რომ ვიქნები არ მოხვიდეთქო. დედა კი არაფერს მეუბნებოდა, მხოლოდ თავის ოთახში შევიდოდა და ტიროდა... 18 წლის ასაკში მოვიყვანე ცოლი და გადავედი სხვა ქალაქში საცხოვრებლად. დედისგან შორს. გავიდა დრო და 2 ბავშვი შემეძინა. დედას არც წერილს ვუგზავნიდი და არც მისი ამბავი მაინტერესებდა. 5-6 წლის შემდეგ დედა მესტუმრა. კარებში ბავშვები შეხვდნენ და შემდეგ დამიძახეს სტუმარი არისო. როდესაც დავინახე გავცეცხლდი: აქ რატომ მოხვედი?
...Ещё
ერთ ქვეყანაში ცხოვრობდა დედა-შვილი. დედას ცალი თვალი აკლდა. ეს ცალთვალა ქალი იმ სკოლაში დამლაგებლად მუშაობდა,სადაც მისი შვილი სწავლობდა... ამ ბიჭს სცხვენოდა რომ ცალთვალა დედა ჰყავდა. ბიჭი იხსენებს: ერთხელ როდესაც სკოლაში მივედი, ერთი ბიჭი მოვიდა და მკითხა: - ცალთვალა ქალი დედაშენი არისო? მაშინ მინდოდა რომ მიწა გამსკდომოდა და ჩავეყლაპე, ისე შემრცხვა. სახლში სულ ვეჩხუბებოდი და დედას ვუკრძალავდი რო
მ ჩემს გვერდით არ გაევლო და სულ ვეუბნებოდი,რომ შენს გამო სკოლაში დამცირებულად ვგრძნობ თავს და ჩემს თანატოლებთან რომ ვიქნები არ მოხვიდეთქო. დედა კი არაფერს მეუბნებოდა, მხოლოდ თავის ოთახში შევიდოდა და ტიროდა... 18 წლის ასაკში მოვიყვანე ცოლი და გადავედი სხვა ქალაქში საცხოვრებლად. დედისგან შორს. გავიდა დრო და 2 ბავშვი შემეძინა. დედას არც წერილს ვუგზავნიდი და არც მისი ამბავი მაინტერესებდა. 5-6 წლის შემდეგ დედა მესტუმრა. კარებში ბავშვები შეხვდნენ და შემდეგ დამიძახეს სტუმარი არისო. როდესაც დავინახე გავცეცხლდი: აქ რატომ მოხვედი? ხომ ხედავ ბავშვედი შემიშინეთქო. - დედას ხმა არ ამოუღია, შებრუნდა და წავიდა.გარკვეული ხნის შემდეგ შემი კლასელებისგან მივიღე წერილი, რომელშიც მპატიჟებდნენ ბანკეტზე. რა თქმა უნდა ჩავედი და ბანკეტის შემდეგ მეორე დღეს მაინც გადავწყვიტე რომ ქუჩაში გამევლო და მეკითხა ამბავი დედა როგორ იყო. როდესაც მივედი, მითხრეს რომ - დედაშენი ერთი წელია მკვდარი არის და წერილი დაგიტოვაო... როდესაც შევედი, მაგიდაზე დამხვდა წერილი და წერილში ეწერა:- შვილო, ყველაფრისთვის მაპატიე, რომ გარცხვენდი თანატოლებში ჩემი თვალის უქონლობისგამო. მაპატიე რომ ბავშვები შეგიშინე. მაგრამ ერთი რაღაც მინდა იცოდე. - პატარა რომიყავი, თამაშისას თვალი გაიფუჭე და ექიმებმა თქვეს რომ ცალი თვალი არ ექნებაო და ამიტომ შენს უთვალობას ჩემი უთვალობა ვარჩიე და შენ ახლა ჩემი თვალით დადიხარ...
ერთ დღეს ღარიბმა ბიჭმა რომელიც კარიდან კარზე ყიდდა საქონელს რათა გადაეხადა სკოლაში სწავლის საფასულრი,აღმოაჩინა რომ ჰქონდა მხოლოდ ერთი 10ცენტიანი მაშინ როდესაც ძალიან შიოდა. მან გადაწყვიტა მეზობლისთვის ეთხოვა მცირე ულუფა,მაგრამ სრულიად შეეცვალა გეგმები როდესაც კარები მომხიბვლელმა ახალგაზრდა გოგონამ გააღო. ბიჭმა საჭმლის მაგივრად ერთი ჭიქა წყალი ითხოვა. მასპინძელი მიხვდა რომ ბიჭს შიოდა და დიდი ჭიქით რძე გამოუტანა. ყმაწვილი სვამდა ნელა. როდესაც მორჩა მან იკითხა თუ რამდენი ჰქონდა მათი ვალი. გოგომ კი უპასუხა:შენ არ გაქვს ვალი. დედაჩემი მუდამ მასწამლიდა რომ სიკეთისთვის გასამრჯელო არ უნდა მოვითხოვოთ. მაშინ მიიღე ჩემი გულწრფელი მადლობა უპასუხა ბიჭმა. მისი სახელი იყო ჰოვარდ კელი. რამდენიმე წლის შემდეგ გოგონა გახდა ავად. ადგილობრივმა ექიმებმა ვერ შეძლეს მისი დახმარება.გოგონა დედაქალაქში გადაიყვანეს რადგან პროფესიონალებს შეესწავლათ მისი მდგომარეობა.ექიმი ჰოვარდ კელი გამოიძახეს პაცი
ენტთან კონსულტაციაზე.როდესაც ექიმმა ახალგაზ
...Ещё
ერთ დღეს ღარიბმა ბიჭმა რომელიც კარიდან კარზე ყიდდა საქონელს რათა გადაეხადა სკოლაში სწავლის საფასულრი,აღმოაჩინა რომ ჰქონდა მხოლოდ ერთი 10ცენტიანი მაშინ როდესაც ძალიან შიოდა. მან გადაწყვიტა მეზობლისთვის ეთხოვა მცირე ულუფა,მაგრამ სრულიად შეეცვალა გეგმები როდესაც კარები მომხიბვლელმა ახალგაზრდა გოგონამ გააღო. ბიჭმა საჭმლის მაგივრად ერთი ჭიქა წყალი ითხოვა. მასპინძელი მიხვდა რომ ბიჭს შიოდა და დიდი ჭიქით რძე გამოუტანა. ყმაწვილი სვამდა ნელა. როდესაც მორჩა მან იკითხა თუ რამდენი ჰქონდა მათი ვალი. გოგომ კი უპასუხა:შენ არ გაქვს ვალი. დედაჩემი მუდამ მასწამლიდა რომ სიკეთისთვის გასამრჯელო არ უნდა მოვითხოვოთ. მაშინ მიიღე ჩემი გულწრფელი მადლობა უპასუხა ბიჭმა. მისი სახელი იყო ჰოვარდ კელი. რამდენიმე წლის შემდეგ გოგონა გახდა ავად. ადგილობრივმა ექიმებმა ვერ შეძლეს მისი დახმარება.გოგონა დედაქალაქში გადაიყვანეს რადგან პროფესიონალებს შეესწავლათ მისი მდგომარეობა.ექიმი ჰოვარდ კელი გამოიძახეს პაცი
ენტთან კონსულტაციაზე.როდესაც ექიმმა ახალგაზრდა გოგონას საცხოვრებელი ადგილი გაიგო, უცნაურმა ნაპერწკალმა გაუელვა თვალში.ამის მერე ბრძანა, რომ გაეკეთებინათ ყველაფერი რათა გადაერჩინათ გოგონა. იმ დღის მერე პაციენტს განსაკუთრებული ყურადღება ეთმობოდა ექიმისგან. დიდხანს ბრძოლის შემდეგ ექ.კელიმ მოახერხა განეკურნა ქალიშვილი. ექიმმა პაციენტისთვის გასაგზავნ ჩეკს დაბლა რაღაც მიაწერა.ახალგაზრდა ქალმა ხელის კანკალით გახსნა ფურცელი,რადგან ეგონა მთელი თავისი ცხოვრება დასჭირდებოდა სამკურნალო ფულის გადახდას.თუმცა მისი მზერა მიიპყრო ჩეკის ქვემოთ დაწერილმა წერილმა:"მთელი საფასური გადახდილია ერთი ჭიქა რძით ".ქალს თვალებიდან ცრემლი წამოუვიდა და ხმამაღლა წარმოთქვა:მადლობა უფალო , რადგან შენი სიყვარული აფრქვევია ადამიანების გულსა და ხელებს.
ერთხელ ერთი კაცი სამსახურიდან სახლში გვიან დაბრუნდა... გადაღლილს და გაღიზიანებულს კარებთან პატარა შვილი დახვდა... შვილი: მა, შეიძლება რაღაც გკითხო? მამა: რა თქმა უნდა! რა ხდება? შვილი: მა, სამსახურში საათში რამდენს შოულობ ფულს? მამა: ეს შენი საქმე არაა! რატომ მეკითხები ასეთ სულელურ შეკითხვას? (გაბრაზებით უპასუხა მამამ) შვილი: მე უბრალოდ მინდა ვიცოდე. მა, გთხოვ, მითხარი საათში რამდენ ფულს შოულობ? მამა: თუ ასე ძალიან გაინტერესებს, გეტყვი, 50 ლარს. შვილი: უი. (თავდახრით უპასუხა შვილმა) შეიძლება 25 ლარი მომცე? მამა: (გაბრაზებით) თუ იმისთვის მთხოვ ფულს, რომ რაღაც სისულელე სათამაშო და უაზრობაში გადაყარო ფული, წადი შენს ოთახში და დაიძნე! დაფიქრდი-ხოლმე, არ შეიძლება სულ ასეთ სისულელეებს ითხოვდე! ბიჭუნა ჩუმად, წყნარად წავიდა თავის ოთახისკენ... შევიდა და გაიხურა კარი... მამა ტახტზე ჩამოჯდა და უფრო გაბრაზდა, ამბობდა: ''რატომ მეკითხება ასეთ კითხვებს... როგორ უნდა, რომ როგორმე ფული გამომტყუოს... ცოტა ხანში მამა დაწყნარდა და იფიქრა: იქნებ მართლა რაღაც მნიშვნე
...Ещё
ერთხელ ერთი კაცი სამსახურიდან სახლში გვიან დაბრუნდა... გადაღლილს და გაღიზიანებულს კარებთან პატარა შვილი დახვდა... შვილი: მა, შეიძლება რაღაც გკითხო? მამა: რა თქმა უნდა! რა ხდება? შვილი: მა, სამსახურში საათში რამდენს შოულობ ფულს? მამა: ეს შენი საქმე არაა! რატომ მეკითხები ასეთ სულელურ შეკითხვას? (გაბრაზებით უპასუხა მამამ) შვილი: მე უბრალოდ მინდა ვიცოდე. მა, გთხოვ, მითხარი საათში რამდენ ფულს შოულობ? მამა: თუ ასე ძალიან გაინტერესებს, გეტყვი, 50 ლარს. შვილი: უი. (თავდახრით უპასუხა შვილმა) შეიძლება 25 ლარი მომცე? მამა: (გაბრაზებით) თუ იმისთვის მთხოვ ფულს, რომ რაღაც სისულელე სათამაშო და უაზრობაში გადაყარო ფული, წადი შენს ოთახში და დაიძნე! დაფიქრდი-ხოლმე, არ შეიძლება სულ ასეთ სისულელეებს ითხოვდე! ბიჭუნა ჩუმად, წყნარად წავიდა თავის ოთახისკენ... შევიდა და გაიხურა კარი... მამა ტახტზე ჩამოჯდა და უფრო გაბრაზდა, ამბობდა: ''რატომ მეკითხება ასეთ კითხვებს... როგორ უნდა, რომ როგორმე ფული გამომტყუოს... ცოტა ხანში მამა დაწყნარდა და იფიქრა: იქნებ მართლა რაღაც მნიშვნელოვანში სჭირდება ეს 25 ლარი, იქნებ მართლა არ უნდა სათამაშო... ადგა და შევიდა შვილის ოთახში... მამა: გძინავს? შვილი: არა, მა. მამა: ძალიან გადავიღალე სამსახურში და მთელი ჯავრები შენზე ვიყარე რომ გავბრაზდი... აგერ 25 ლარი - და ფული თაროზე ჩამოდო... შვილი წამოდგა, ძალიან გაუხარდა: მადლობა, მა, დიდი მადლობა - და გამოიღო ფული საწოლის ქვემოდან... ამის დანახვაზე მამა ისევ გაბრაზდა და ჰკითხა შვილს: რატომ მთხოვე ფული თუ უკვე გქონდა? შვილი: მა, საკმარისი არ მქონდა, ახლა მაქვს! შვილი წამოდგა, წინ დაუდგა მამას და უთხრა: მა, მე უკვე შევაგროვე 50 ლარი და მინდა ვიყიდო ერთი საათი შენგან... ძალიან გთხოვ, ხვალ 1 საათით მოდი სამსახურიდან, მინდა შენთან ერთად ვისადილო, გთხოვ, მამი... მამამ ცრემლი ვერ შეიკავა და მაგრად ჩაეხუტა თავის ბიჭუნას...
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 9
ოგონამ და ბიჭმა დადეს სანაძლეო. გოგონას ისე უნდა გაეძლო ერთი დღე, რომ შეყვარებულთან არ დაერეკა, მასთანაც არ მისულიყო და მასზე არც ეფიქრა. თუ ამას მოახერხებდა მაშინ ისინი ერთად დარჩებოდნენ, წაგების შემთხვევაში კი დაშორდებოდნენ. გოგონამ დავალებას თავი გაართვა და მეორე დღეს ბიჭის სახლში გახარებული მივიდა, სადაც შეყვარებულის წერილი დახვდა: ''ყოჩაღ, საყვარელო, შენ ეს შეძელი, შეგილია ასე ყოველ დღე მოიქცე?" გოგომ არ იცოდა, რომ მის შეყვარებულს ერთი დღის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი და სიმსივნით კვდებოდა !
* * *
ოგონამ და ბიჭმა დადეს სანაძლეო. გოგონას ისე უნდა გაეძლო ერთი დღე, რომ შეყვარებულთან არ დაერეკა, მასთანაც არ მისულიყო და მასზე არც ეფიქრა. თუ ამას მოახერხებდა მაშინ ისინი ერთად დარჩებოდნენ, წაგების შემთხვევაში კი დაშორდებოდნენ. გოგონამ დავალებას თავი გაართვა და მეორე დღეს ბიჭის სახლში გახარებული მივიდა, სადაც შეყვარებულის წერილი დახვდა: ''ყოჩაღ, საყვარელო, შენ ეს შეძელი, შეგილია ასე ყოველ დღე მოიქცე?" გოგომ არ იცოდა, რომ მის შეყვარებულს ერთი დღის სიცოცხლე ჰქონდა დარჩენილი და სიმსივნით კვდებოდა !
*** ახლა ვნახოთ, როგორ ხედავენ ერთი და იმავე დღეს გოგო და ბიჭი…
გოგო
დილით ადრე ავდექი. ლოგინი ავალაგე, სარკეში ჩავიხედე, და ჩემს თავს თვალი ჩავუკარი. შემდეგ ხელ-პირი დავიბანე და ვისაუზმე. საგამოს დაქალის დაბადების დღეზე მივდიოდი, ამიტომ დილიდანვე დავიწყე ტანსაცმლის არჩევა. საჩუქარი ერთი თვის წინ მქონდა ნაყიდი… როგორც იქნა ტანსაცმელი ავარჩიე და საათს შევხედე. რამოდენიმე საათი კიდევ მქონდა და ჩემი სა
ყვარელი ცუგა გავასეირნე.
...Ещёსახლში ამოვედი და გავემზადე, შემდეგ კი საკუთარი თავით კმაყოფილი დაქალისაკენ გავეშურე.
კარი შევაღე თუ არა თვალი მომჭრა ერთმა ბიჭმა… ღმერთო რა სიმპატიური იყო… ის ვიღაც გოგოს ეხუტებოდა. მე ხომ ბედი არ მაქვს-მეთქი გავიფიქრე, მაგრამ მაინც ცხვირწინ ჩამოვუსკუპდი და გავუღიმე.
კარგად ვერთობოდით, ბევრს ვიცინოდით და ცოტა დავლიე კიდეც. მერე აღმოჩნდა რომ ამ ბიჭთან ერთად ვცეკვავდი ვალსს და ყ
*** ახლა ვნახოთ, როგორ ხედავენ ერთი და იმავე დღეს გოგო და ბიჭი…
გოგო
დილით ადრე ავდექი. ლოგინი ავალაგე, სარკეში ჩავიხედე, და ჩემს თავს თვალი ჩავუკარი. შემდეგ ხელ-პირი დავიბანე და ვისაუზმე. საგამოს დაქალის დაბადების დღეზე მივდიოდი, ამიტომ დილიდანვე დავიწყე ტანსაცმლის არჩევა. საჩუქარი ერთი თვის წინ მქონდა ნაყიდი… როგორც იქნა ტანსაცმელი ავარჩიე და საათს შევხედე. რამოდენიმე საათი კიდევ მქონდა და ჩემი სა
ყვარელი ცუგა გავასეირნე.
სახლში ამოვედი და გავემზადე, შემდეგ კი საკუთარი თავით კმაყოფილი დაქალისაკენ გავეშურე.
კარი შევაღე თუ არა თვალი მომჭრა ერთმა ბიჭმა… ღმერთო რა სიმპატიური იყო… ის ვიღაც გოგოს ეხუტებოდა. მე ხომ ბედი არ მაქვს-მეთქი გავიფიქრე, მაგრამ მაინც ცხვირწინ ჩამოვუსკუპდი და გავუღიმე.
კარგად ვერთობოდით, ბევრს ვიცინოდით და ცოტა დავლიე კიდეც. მერე აღმოჩნდა რომ ამ ბიჭთან ერთად ვცეკვავდი ვალსს და ყურში საოცარ სიტყვებს ჩამჩურჩულებდა. მერე სადღაც გავიდა და რომ მოვიდა გაგაცილებო მითხრა.
სახლათან რომ მივედით გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა….
ეს ჩემი საუკეთესო დღე იყო….
ბიჭი
დილით ძლივს ავდექი ლოგინიდან, ძირს დაყრილ ტანსაცმელს გადავაბიჯე და ვანაში შევედი. მერე რაღაც ვჭამე და ტელევიზორთან დავჯექი. მთელი დღე ასე ვიჯდებოდი ჩემს დას რომ არ დაერეკა და არ გაეხსენებინა რომ დაბადების დღეზე მივდიოდით. ავიზლაზნე და ტანსაცმლის კარადა გავაღე. ყველაფერი გადმოცვივდა და რაც თავში ჩამეცა ის ჩავიცვი მეც. მერე ჩემს დას გავუარე და წავედით, კიბეებთან გამახსენდა რომ საჩუქარი არ მქონდა და რაღაც ბამბანერკა ვუყიდე.
რაღაც უაზრო სიტუაცია იყო, ამ დროს ვიღაც ახალი გოგო მოვიდა. რატომღაც ჩემს დას ჩავეხუტე (ვერ მივხვდი რატომ). უცნაურად შემომხედა, ჩემს წინ დაჯდა და გამიღიმა. რატომღაც სახლში მომინდა წასვლა. ღმერთო რამდენს ჭამდა…!!! მეც სმა დავიწყე.. მერე ავდექი და ვიცეკვოთ-მეთქი შევთავაზე. (ასე ძალიან დავთვერი?) მაგრამ ეტყობა სასმელმა იმოქმედა და ძალიან მომინდა ტუალეტში, რეებს ჩავჩურჩულებდი ყურში აღარ მახსოვს, ოღონდ ხელი გაეშვა, ბოლოს როგორც იქნდა დამთავრდა ეს მუსიკაც, მაგრამ ვინ გაცალა. იუბილარი მოვიდა და მთხოვა ეს გოგო ძალიან მთვრალია და სახლამდე მიაცილეო. სხვა რა გზა იყო? წავიდეთ-მეთქი შევთავაზე. მთელი გზა ჩუმად ვიყავი, ან რა უნდა მეთქვა გათხლეშილი გოგოსთვის?
როგორც იქნდა მივედი სახლამდეც… შენი სახლი მაინც ყველას ჯობს…
* * * * 14 თებერვალი
გოგონა: გილოცავ ვალენტინობას!ბიჭი: მეც ასევე!
(გოგონა ბიჭს შოკოლადით სავსე ყუთს აწვდის, ბიჭი კი სანაცვლოდ ძალიან პატარა ყუთს აძლევს, გოგონა გაწბილებულია)
ბიჭი: სანამ გახსნიდე მინდა იცოდე, რომ მე აღარ მინდა ვიყო შენი შეყვარებული...
(გოგონა ცრემლებს იკავებს, ხსნის ყუთს...)
ბიჭი: მე მინდა, რომ შენი ქმარი ვიყო (ამბობს ბიჭი და ყუთში მოთავსებულ ბეჭედს გოგონას უკეთებს ხელზე)..
ერთხელ სიკვდილი სიცოცხლეს შეხვდა,
გაეცინა და სიცილით უთხრა:
"რისთვისღა ჩუქნი სიცოცხლეს შენსას,
ხომ იცი ერთხელ მივალ,წავართმევ,
რისთვის აცოცხლებ წუთებს,საათებს
ბოლოს ხომ იცი მე რომ წავართმევ"
...Ещёსიცოცხლემ სიკვდილს ღიმილით უთხრა:
"სწორედ ის არის ყველაზე ტკბილი,
რომ ხალხმა იცის შენ რომ წაართმევ,
იციან ფასი წამის და წუთის,
არსი ცხოვრების მშვენივრად ესმით"
"კარგი გეყოფა,ნეტა რას ამბობ,
როცა მივდივარ იცი რასა მთხოვს?
ყველას სიტყვები მხოლოდ ერთია
"ცოტაც მაცადე,დამტოვე მარტო"
გგონია შენი წუთები,წლები
ერთ მათგანს მაინც ყელში ამოსდის?
განა ცხოვრება მათთვის რამეა,
როცა სიცოცხლე წამის საქმეა"
სიცოცხლემ სიტყვა აღარ აცალა:
"ადამიანი ხომ სულ ასეა,
მას ხომ ყოველთვის სულ ბევრი უნდა,
ხუთასი წელი მან რომც იცოცხლოს,
ბოლოს ხომ მაინც სიცოცხლე უნდა.
ცხოვრება ასეა,ასე იქნება,
უფალმა ღმერთმა ასე ინება,
მე ვჩუქნი,შენ მიხვალ
ერთხელ სიკვდილი სიცოცხლეს შეხვდა,
გაეცინა და სიცილით უთხრა:
"რისთვისღა ჩუქნი სიცოცხლეს შენსას,
ხომ იცი ერთხელ მივალ,წავართმევ,
რისთვის აცოცხლებ წუთებს,საათებს
ბოლოს ხომ იცი მე რომ წავართმევ"
სიცოცხლემ სიკვდილს ღიმილით უთხრა:
"სწორედ ის არის ყველაზე ტკბილი,
რომ ხალხმა იცის შენ რომ წაართმევ,
იციან ფასი წამის და წუთის,
არსი ცხოვრების მშვენივრად ესმით"
"კარგი გეყოფა,ნეტა რას ამბობ,
როცა მივდივარ იცი რასა მთხოვს?
ყველას სიტყვები მხოლოდ ერთია
"ცოტაც მაცადე,დამტოვე მარტო"
გგონია შენი წუთები,წლები
ერთ მათგანს მაინც ყელში ამოსდის?
განა ცხოვრება მათთვის რამეა,
როცა სიცოცხლე წამის საქმეა"
სიცოცხლემ სიტყვა აღარ აცალა:
"ადამიანი ხომ სულ ასეა,
მას ხომ ყოველთვის სულ ბევრი უნდა,
ხუთასი წელი მან რომც იცოცხლოს,
ბოლოს ხომ მაინც სიცოცხლე უნდა.
ცხოვრება ასეა,ასე იქნება,
უფალმა ღმერთმა ასე ინება,
მე ვჩუქნი,შენ მიხვალ ართმევ,
ეს არის სწორედ ცხოვრების წესი"
სიკვდილი თითქოს ერთ ხანს ჩაფიქრდა,
სიცოცხლეს თვალებში მკაცრად ჩახედა,
თეთრი ღიმილით,ფიფქისფერ სახით
იქცია ისევ მსხვერპლისკენ პირი.
ერთ ქვეყანაში ცხოვრობდა დედა-შვილი. დედას ცალი თვალი აკლდა. ეს ცალთვალა ქალი იმ სკოლაში დამლაგებლად მუშაობდა,სადაც მისი შვილი სწავლობდა... ამ ბიჭს სცხვენოდა რომ ცალთვალა დედა ჰყავდა.
ბიჭი იხსენებს: ერთხელ როდესაც სკოლაში მივედი, ერთი ბიჭი მოვიდა და მკითხა: - ცალთვალა ქალი დედაშენი არისო? მაშინ მინდოდა რომ მიწა გამსკდომოდა და ჩავეყლაპე, ისე შემრცხვა. სახლში სულ ვეჩხუბებოდი და დედას ვუკრძალავდი რო
მ ჩემს გვერდით არ გაევლო და სულ ვეუბნებოდი,რომ შენს გამო სკოლაში დამცირებულად ვგრძნობ თავს და ჩემს თანატოლებთან რომ ვიქნები არ მოხვიდეთქო. დედა კი არაფერს მეუბნებოდა, მხოლოდ თავის ოთახში შევიდოდა და ტიროდა... 18 წლის ასაკში მოვიყვანე ცოლი და გადავედი სხვა ქალაქში საცხოვრებლად. დედისგან შორს. გავიდა დრო და 2 ბავშვი შემეძინა. დედას არც წერილს ვუგზავნიდი და არც მისი ამბავი მაინტერესებდა. 5-6 წლის შემდეგ დედა მესტუმრა. კარებში ბავშვები შეხვდნენ და შემდეგ დამიძახეს სტუმარი არისო. როდესაც დავინახე გავცეცხლდი: აქ რატომ მოხვედი?
...Ещёერთ ქვეყანაში ცხოვრობდა დედა-შვილი. დედას ცალი თვალი აკლდა. ეს ცალთვალა ქალი იმ სკოლაში დამლაგებლად მუშაობდა,სადაც მისი შვილი სწავლობდა... ამ ბიჭს სცხვენოდა რომ ცალთვალა დედა ჰყავდა.
ბიჭი იხსენებს: ერთხელ როდესაც სკოლაში მივედი, ერთი ბიჭი მოვიდა და მკითხა: - ცალთვალა ქალი დედაშენი არისო? მაშინ მინდოდა რომ მიწა გამსკდომოდა და ჩავეყლაპე, ისე შემრცხვა. სახლში სულ ვეჩხუბებოდი და დედას ვუკრძალავდი რო
მ ჩემს გვერდით არ გაევლო და სულ ვეუბნებოდი,რომ შენს გამო სკოლაში დამცირებულად ვგრძნობ თავს და ჩემს თანატოლებთან რომ ვიქნები არ მოხვიდეთქო. დედა კი არაფერს მეუბნებოდა, მხოლოდ თავის ოთახში შევიდოდა და ტიროდა... 18 წლის ასაკში მოვიყვანე ცოლი და გადავედი სხვა ქალაქში საცხოვრებლად. დედისგან შორს. გავიდა დრო და 2 ბავშვი შემეძინა. დედას არც წერილს ვუგზავნიდი და არც მისი ამბავი მაინტერესებდა. 5-6 წლის შემდეგ დედა მესტუმრა. კარებში ბავშვები შეხვდნენ და შემდეგ დამიძახეს სტუმარი არისო. როდესაც დავინახე გავცეცხლდი: აქ რატომ მოხვედი? ხომ ხედავ ბავშვედი შემიშინეთქო. - დედას ხმა არ ამოუღია, შებრუნდა და წავიდა.გარკვეული ხნის შემდეგ შემი კლასელებისგან მივიღე წერილი, რომელშიც მპატიჟებდნენ ბანკეტზე. რა თქმა უნდა ჩავედი და ბანკეტის შემდეგ მეორე დღეს მაინც გადავწყვიტე რომ ქუჩაში გამევლო და მეკითხა ამბავი დედა როგორ იყო. როდესაც მივედი, მითხრეს რომ - დედაშენი ერთი წელია მკვდარი არის და წერილი დაგიტოვაო... როდესაც შევედი, მაგიდაზე დამხვდა წერილი და წერილში ეწერა:- შვილო, ყველაფრისთვის მაპატიე, რომ გარცხვენდი თანატოლებში ჩემი თვალის უქონლობისგამო. მაპატიე რომ ბავშვები შეგიშინე. მაგრამ ერთი რაღაც მინდა იცოდე. - პატარა რომიყავი, თამაშისას თვალი გაიფუჭე და ექიმებმა თქვეს რომ ცალი თვალი არ ექნებაო და ამიტომ შენს უთვალობას ჩემი უთვალობა ვარჩიე და შენ ახლა ჩემი თვალით დადიხარ...
ერთ დღეს ღარიბმა ბიჭმა რომელიც კარიდან კარზე ყიდდა საქონელს რათა გადაეხადა სკოლაში სწავლის საფასულრი,აღმოაჩინა რომ ჰქონდა მხოლოდ ერთი 10ცენტიანი მაშინ როდესაც ძალიან შიოდა. მან გადაწყვიტა მეზობლისთვის ეთხოვა მცირე ულუფა,მაგრამ სრულიად შეეცვალა გეგმები როდესაც კარები მომხიბვლელმა ახალგაზრდა გოგონამ გააღო. ბიჭმა საჭმლის მაგივრად ერთი ჭიქა წყალი ითხოვა. მასპინძელი მიხვდა რომ ბიჭს შიოდა და დიდი ჭიქით რძე გამოუტანა. ყმაწვილი სვამდა ნელა. როდესაც მორჩა მან იკითხა თუ რამდენი ჰქონდა მათი ვალი. გოგომ კი უპასუხა:შენ არ გაქვს ვალი. დედაჩემი მუდამ მასწამლიდა რომ სიკეთისთვის გასამრჯელო არ უნდა მოვითხოვოთ. მაშინ მიიღე ჩემი გულწრფელი მადლობა უპასუხა ბიჭმა. მისი სახელი იყო ჰოვარდ კელი.
რამდენიმე წლის შემდეგ გოგონა გახდა ავად. ადგილობრივმა ექიმებმა ვერ შეძლეს მისი დახმარება.გოგონა დედაქალაქში გადაიყვანეს რადგან პროფესიონალებს შეესწავლათ მისი მდგომარეობა.ექიმი ჰოვარდ კელი გამოიძახეს პაცი
ენტთან კონსულტაციაზე.როდესაც ექიმმა ახალგაზ
...Ещёერთ დღეს ღარიბმა ბიჭმა რომელიც კარიდან კარზე ყიდდა საქონელს რათა გადაეხადა სკოლაში სწავლის საფასულრი,აღმოაჩინა რომ ჰქონდა მხოლოდ ერთი 10ცენტიანი მაშინ როდესაც ძალიან შიოდა. მან გადაწყვიტა მეზობლისთვის ეთხოვა მცირე ულუფა,მაგრამ სრულიად შეეცვალა გეგმები როდესაც კარები მომხიბვლელმა ახალგაზრდა გოგონამ გააღო. ბიჭმა საჭმლის მაგივრად ერთი ჭიქა წყალი ითხოვა. მასპინძელი მიხვდა რომ ბიჭს შიოდა და დიდი ჭიქით რძე გამოუტანა. ყმაწვილი სვამდა ნელა. როდესაც მორჩა მან იკითხა თუ რამდენი ჰქონდა მათი ვალი. გოგომ კი უპასუხა:შენ არ გაქვს ვალი. დედაჩემი მუდამ მასწამლიდა რომ სიკეთისთვის გასამრჯელო არ უნდა მოვითხოვოთ. მაშინ მიიღე ჩემი გულწრფელი მადლობა უპასუხა ბიჭმა. მისი სახელი იყო ჰოვარდ კელი.
რამდენიმე წლის შემდეგ გოგონა გახდა ავად. ადგილობრივმა ექიმებმა ვერ შეძლეს მისი დახმარება.გოგონა დედაქალაქში გადაიყვანეს რადგან პროფესიონალებს შეესწავლათ მისი მდგომარეობა.ექიმი ჰოვარდ კელი გამოიძახეს პაცი
ენტთან კონსულტაციაზე.როდესაც ექიმმა ახალგაზრდა გოგონას საცხოვრებელი ადგილი გაიგო, უცნაურმა ნაპერწკალმა გაუელვა თვალში.ამის მერე ბრძანა, რომ გაეკეთებინათ ყველაფერი რათა გადაერჩინათ გოგონა. იმ დღის მერე პაციენტს განსაკუთრებული ყურადღება ეთმობოდა ექიმისგან. დიდხანს ბრძოლის შემდეგ ექ.კელიმ მოახერხა განეკურნა ქალიშვილი.
ექიმმა პაციენტისთვის გასაგზავნ ჩეკს დაბლა რაღაც მიაწერა.ახალგაზრდა ქალმა ხელის კანკალით გახსნა ფურცელი,რადგან ეგონა მთელი თავისი ცხოვრება დასჭირდებოდა სამკურნალო ფულის გადახდას.თუმცა მისი მზერა მიიპყრო ჩეკის ქვემოთ დაწერილმა წერილმა:"მთელი საფასური გადახდილია ერთი ჭიქა რძით ".ქალს თვალებიდან ცრემლი წამოუვიდა და ხმამაღლა წარმოთქვა:მადლობა უფალო , რადგან შენი სიყვარული აფრქვევია ადამიანების გულსა და ხელებს.
ერთხელ ერთი კაცი სამსახურიდან სახლში გვიან დაბრუნდა... გადაღლილს და გაღიზიანებულს კარებთან პატარა შვილი დახვდა... შვილი: მა, შეიძლება რაღაც გკითხო? მამა: რა თქმა უნდა! რა ხდება? შვილი: მა, სამსახურში საათში რამდენს შოულობ ფულს? მამა: ეს შენი საქმე არაა! რატომ მეკითხები ასეთ სულელურ შეკითხვას? (გაბრაზებით უპასუხა მამამ) შვილი: მე უბრალოდ მინდა ვიცოდე. მა, გთხოვ, მითხარი საათში რამდენ ფულს შოულობ? მამა: თუ ასე ძალიან გაინტერესებს, გეტყვი, 50 ლარს. შვილი: უი. (თავდახრით უპასუხა შვილმა) შეიძლება 25 ლარი მომცე? მამა: (გაბრაზებით) თუ იმისთვის მთხოვ ფულს, რომ რაღაც სისულელე სათამაშო და უაზრობაში გადაყარო ფული, წადი შენს ოთახში და დაიძნე! დაფიქრდი-ხოლმე, არ შეიძლება სულ ასეთ სისულელეებს ითხოვდე! ბიჭუნა ჩუმად, წყნარად წავიდა თავის ოთახისკენ... შევიდა და გაიხურა კარი... მამა ტახტზე ჩამოჯდა და უფრო გაბრაზდა, ამბობდა: ''რატომ მეკითხება ასეთ კითხვებს... როგორ უნდა, რომ როგორმე ფული გამომტყუოს... ცოტა ხანში მამა დაწყნარდა და იფიქრა: იქნებ მართლა რაღაც მნიშვნე
...Ещёერთხელ ერთი კაცი სამსახურიდან სახლში გვიან დაბრუნდა... გადაღლილს და გაღიზიანებულს კარებთან პატარა შვილი დახვდა... შვილი: მა, შეიძლება რაღაც გკითხო? მამა: რა თქმა უნდა! რა ხდება? შვილი: მა, სამსახურში საათში რამდენს შოულობ ფულს? მამა: ეს შენი საქმე არაა! რატომ მეკითხები ასეთ სულელურ შეკითხვას? (გაბრაზებით უპასუხა მამამ) შვილი: მე უბრალოდ მინდა ვიცოდე. მა, გთხოვ, მითხარი საათში რამდენ ფულს შოულობ? მამა: თუ ასე ძალიან გაინტერესებს, გეტყვი, 50 ლარს. შვილი: უი. (თავდახრით უპასუხა შვილმა) შეიძლება 25 ლარი მომცე? მამა: (გაბრაზებით) თუ იმისთვის მთხოვ ფულს, რომ რაღაც სისულელე სათამაშო და უაზრობაში გადაყარო ფული, წადი შენს ოთახში და დაიძნე! დაფიქრდი-ხოლმე, არ შეიძლება სულ ასეთ სისულელეებს ითხოვდე! ბიჭუნა ჩუმად, წყნარად წავიდა თავის ოთახისკენ... შევიდა და გაიხურა კარი... მამა ტახტზე ჩამოჯდა და უფრო გაბრაზდა, ამბობდა: ''რატომ მეკითხება ასეთ კითხვებს... როგორ უნდა, რომ როგორმე ფული გამომტყუოს... ცოტა ხანში მამა დაწყნარდა და იფიქრა: იქნებ მართლა რაღაც მნიშვნელოვანში სჭირდება ეს 25 ლარი, იქნებ მართლა არ უნდა სათამაშო... ადგა და შევიდა შვილის ოთახში... მამა: გძინავს? შვილი: არა, მა. მამა: ძალიან გადავიღალე სამსახურში და მთელი ჯავრები შენზე ვიყარე რომ გავბრაზდი... აგერ 25 ლარი - და ფული თაროზე ჩამოდო... შვილი წამოდგა, ძალიან გაუხარდა: მადლობა, მა, დიდი მადლობა - და გამოიღო ფული საწოლის ქვემოდან... ამის დანახვაზე მამა ისევ გაბრაზდა და ჰკითხა შვილს: რატომ მთხოვე ფული თუ უკვე გქონდა? შვილი: მა, საკმარისი არ მქონდა, ახლა მაქვს! შვილი წამოდგა, წინ დაუდგა მამას და უთხრა: მა, მე უკვე შევაგროვე 50 ლარი და მინდა ვიყიდო ერთი საათი შენგან... ძალიან გთხოვ, ხვალ 1 საათით მოდი სამსახურიდან, მინდა შენთან ერთად ვისადილო, გთხოვ, მამი... მამამ ცრემლი ვერ შეიკავა და მაგრად ჩაეხუტა თავის ბიჭუნას...