Предыдущая публикация
"RANGSIZ MANZILLAR...
" (Hayot
haqida hayotiy hikoya) (o'qing
afsus qilmaysiz)
Maydonchada bolalar bir birini
quvib o'ynab yurishibdi..Bir
chekkada esa bir
yigitcha,ko'zlarini osmonga
qarab hayol surayapdi..
Rashid,qachon va nima uchun
bu yerga tushib qolganini eslay
olmaydi.. Faqat shuni biladi-
ki,bu yerdagilar hammasi
kimnidir hatolari qurboniga
aylanishgan.. Tavoqasiga katta
harflar bilan "MEHRIBONLIK UYI’
deb yozib qo’yilgan bu maskan
kimgadir juda mehribonchilik
ko’rsatgan bo’lishi mumkun
lekin Rashidga emas..Har holda
Rashid shunday o’ylaydi.. Har
safar kimdir farzand asrab olish
uchun kelganida,”meni ham
kimdir oilasiga olib
ketarmikan ?”degan ilinj bilan u
safning birinchi o’rniga o’tib
oladi..Lekin nimagadir unga
hech kim e’tibor bermaydi..
Bunday harakat va umid bilan
kutishlar,har safar davom
etarkan..Rashidning yuragidan
nimadir chirs etib uzilgandek
bo’ladi..Uksinadi.. Hatto
tarbiyachi opaning unga
nisbatan ko’rsatgan
mehribonchiliklari ham kor
qilmay qo’yadi o’shanda…!!
O’zining honasiga berkinvolib
o’ksib o’ksib yig’laydi.. Endigina
14 yoshga to’lgan yigitchaning
ayni o’smirlik yoshidagi bu
tahlid holat kimgadir ajablanarli
ko’rinishi mumkun,ammo
o’zidan o’tganini o’zi biladi..
Kutish… Vaqtlar
o’tmaqolmaydi..Bolalar
maydonchasiga borganida
do’stlarining qiyqirishib
o’ynashlari ham uni yupatolmay
qoladi ba’zan… Shunday
kunlarning birida farzand
istagida bo’lgan bir yoshi
kattaroq ayol keldi.. Nimagarir u
Rashidga qarab uzoq turib
qoldi… Keksayib yoshi elliklarini
qoralagan bu ayolning unga bu
tahlid tikilishi Rashidda umid
uchqunlari uyg’otdi.. U Rashidni
yoniga kelib,qo’lini uzatdi… -
Isming nima bolam..?!
"bolam”shu birigina so’z…!!
Naqdar sehri,naqadar yoqimli
eshitiladi quloqqa..!! Rashidni
yuragi qinidan chiqqudek bo’lib
gupillab ura boshladi.. (davomi
mening statusimning
komentlarda) juda ham katta
hikoya
Следующая публикация
Нет комментариев