Men oiladagi ortanchi farzand edim yigirma ikki yoshimda ozim tanimagan bilmagan NArgiza ismli qizga. Uylandim. ( uzur ismim Alisher) ota onamning hohshi bilan Nargizaga uylangan bolishimga qaramay Nargizani oldindan taniydigondek edim goyo biz har tomonlama bir birimizga mos edik .Nargiza ham xush fel odamlar bilan tez chiqishib ketadigon inson edi . shu tariqa hayotimiz bir tekizda davom etardi.men ham turmush ortogim ham hayotimizdan mamnun edik . xash pash deguncha turmush qurganimizga ham ikki yil bolganini sezmay ham qolibmiz . uyizda shu kungacha janjal chiqmagandi bizning oila mahalaning eng namunali oilalardan biri sifatida tilga olinardi . lekin bundan buyogiga onda sonda oilamizda farzandsizligimizdan kichik janjalar bolar bunga asosan onamlar boshida turardi onam ham yomon ayol emas men ularni yaxshi koraman onam ham meni farzandsiz otmasin deb jon kuyuktiradi . ularni ham tushunaman nabira korgisi keladi axir shu tariqa turmush ortogim bilan sakkiz yil yashadik oxiri butun oila azolarim ajirashasan deb turib olishdi Nargiza esa bu yilar davomida meni yarm bolagimga aylangandi onamlarni ham jondan ortiq korardim .
Davomi bor
....hikoyamiz davomi qanday yakun topadi.nahot bir guldek oila buzulsa bu sovolarga javobni hikoyamiz davomida bilishingiz mumkun
Unutmang by hikoya davomini
MUALIF HIKOYALARI guruxidan oqishingiZ mumkun
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 4