Предыдущая публикация
Bu hayotning lazzati, telba
qildi
bizlarni.
Qarang köchadagi, yarmi
ochiq
qizlarni. Yigitlarchi yigitlar, juda
buzilib ketti. Ularning gunohlari,
hatto
arshlarga yetdi.
Nikohsiz sevishmoqda, qiz
yigitlar kelishib. Parklarda
uyalmasdan, ular
yurar öpishib.
Zamonaviy yoshlarni bir kun
la'nat tutadi. Zinokorlar
kasridan, barchani yer
yutadi.
Qölimizda sigaret, ammo namoz
öqiymiz. Arzimagan pullar
uchun, yolg'onlarni töqiymiz.
Xijobli "muslima"lar, yigiti-la
kinoda.
Kino oddiy bahona, körsang ular
zinoda. Uchrar tuban
yigitlar, öz onasin
sökadi.
Yanachi ayrimlari, ota qonin
tökadi.
Qizlarniku aytmaylik, öz tanasin
sotadi. Ayrim ifloslari,
tug'ishgani-la
yotadi.
Qizlar ota oldida, avrat ochiq
yurganda. Ög'illar onalari-la, zino
qilib
turganda. Bundayin insonlarga,
ifloslik ham
bir san'at.
Sandaqa "zombi"larni
padariga ming la'nat.
Mu'minman deb kerilar, bor deb
qalbimda Olloh.
Qaytaruvmiding bir bor hech,
la ilaha illolloh. Bu qanday
zamon böldi, odam odamni sotsa.
Mu'minman deb tirjayib,
odam gunohga botsa. Kafelarda
joylar band, tölib
ketgan yoshlarga. Restalaranlar
tölmoqda,
gözal
qora qoshlarga.
Bu zamonning kasridan, bilmam
qayga qochishni. Balkim xohlab
qolarman, Olloh
tomon uchishni. Bu
hayotning dahshatin, körib
telba bölaman. Bilmam balkim
erta kech, Ollohni deb ölaman
Следующая публикация
Нет комментариев