მე ღმერთს ვადარებ,ვინც დანგრეულ გულებს ამთელებს...ვინც კი არ ანგრევს,სიყვარულის ტაძარს აშენებს... მე მზეს ვადარებ, ვინც სიკეთის ნერგებს აცოცხლებს...ვინც თბილი გულით მომაკვდავსაც კი გააცოცხლებს. სიკეთე მითხარ, ბოროტება, არავის უნდა.აშენებაა ძნელი თორემ,ნგრევას რა უნდა... გამთელებაა ძნელი თორემ,მსხვრევას რა უნდა... გაცოცხლება თქვი თორემ სიკვდილს? წამები უნდა
რაც უნდა სისხლი მდიოდეს, მკერდზე მტრის ისარსობილსა, მიმრავლდებოდეს წყლულები ხალხის წყლულებზე შობილსა, - გულს ვერ გამიტეხს ცხოვრება, ბრძოლის ქარცეცხლში წრთობილსა! .
რა ვუყო თუკი მცირეა დღეს ჩემი თანამგრძნობელი, თუ ლხინი სუფრას დასძახის ყოველი ბანის მთხრობელი? – ჭირშიაც ლხინით ვიმღერი, ჭირში ლხინგაუქრობელი!..
ეჰ, რა დღეშია დღეს საქართველო, ცოტა თუ ფიქრობს და იაზრებს ამას. ჩვენი წინაპარი როგორ იცავდა მამულს... ბევრი ვერ ხვდება დღესაც მათ ამაგს. უნდა გვახსოვდეს ფარნავაზ მეფე, მეფე ვახტანგი, გორგასალი, მეფე დავითი, აღმშენებელი და თვით თამარი, დედოფალი. მამულსა მედგრად როგორ იცავდნენ და ჯარს ბრძოლის წინ ღმერთსა ფიცავდნენ, მათ ამხნევებდნენ უფლის სახელით და ისინიც გულს მუშტით იცემდნენ, რომ დაიცავდნენ საქართველოს უკუნითი უკუნისამდე. მტერსაც უკვირდა მათი მხნეობა, უკვირდა, მათი დიდი გმირობა, რომ დიდსა ომში პატარა ჯარი გამარჯვებული გამოდიოდა... მაგრამ რაღაა ჩვენი მამული? რაღაა ახლა ცხოვრება ჩვენი? ვიხსენებთ იმ დიდებულს წლებს, როცა გვიცავდნენ მეფენი ძველნი.
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 4
მე ღმერთს ვადარებ,ვინც დანგრეულ გულებს ამთელებს...ვინც კი არ ანგრევს,სიყვარულის ტაძარს აშენებს...
მე მზეს ვადარებ, ვინც სიკეთის ნერგებს აცოცხლებს...ვინც თბილი გულით მომაკვდავსაც კი გააცოცხლებს.
სიკეთე მითხარ, ბოროტება, არავის უნდა.აშენებაა ძნელი თორემ,ნგრევას რა უნდა...
გამთელებაა ძნელი თორემ,მსხვრევას რა უნდა...
გაცოცხლება თქვი თორემ სიკვდილს? წამები უნდა
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:
#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}უყვარს მოლხენა
და ღვინის სმაში
ვიდრე აზარფეშს
არ დააექვსებს, -
ჩაძირულია<s
...ЕщёNormal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:
#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}უყვარს მოლხენა
და ღვინის სმაში
ვიდრე აზარფეშს
არ დააექვსებს, -
ჩაძირულია
ღრმა გულისთქმაში,
თითქოს ღრუბლები
ელვას აკვესებს;
შეზარხოშდება,
და მხოლოდ მაშინ
წამოიჭრება,
დასჭექავს ლექსებს!..
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:
#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}ჩემი გულისთქმარაც უნდა სისხლი მდიოდეს,
...Ещёმკერდზე მტრის ისარსობილსა,
მიმრავლდებოდეს<s s
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:
#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}ჩემი გულისთქმარაც უნდა სისხლი მდიოდეს,
მკერდზე მტრის ისარსობილსა,
მიმრავლდებოდეს წყლულები
ხალხის წყლულებზე შობილსა, -
გულს ვერ გამიტეხს ცხოვრება,
ბრძოლის ქარცეცხლში წრთობილსა! .
რა ვუყო თუკი მცირეა
დღეს ჩემი თანამგრძნობელი,
თუ ლხინი სუფრას დასძახის
ყოველი ბანის მთხრობელი? –
ჭირშიაც ლხინით ვიმღერი,
ჭირში ლხინგაუქრობელი!..
ეჰ, რა დღეშია დღეს საქართველო,
ცოტა თუ ფიქრობს და იაზრებს ამას.
ჩვენი წინაპარი როგორ იცავდა მამულს...
ბევრი ვერ ხვდება დღესაც მათ ამაგს.
უნდა გვახსოვდეს ფარნავაზ მეფე,
მეფე ვახტანგი, გორგასალი,
მეფე დავითი, აღმშენებელი
და თვით თამარი, დედოფალი.
მამულსა მედგრად როგორ იცავდნენ
და ჯარს ბრძოლის წინ ღმერთსა ფიცავდნენ,
მათ ამხნევებდნენ უფლის სახელით
და ისინიც გულს მუშტით იცემდნენ,
რომ დაიცავდნენ საქართველოს უკუნითი უკუნისამდე.
მტერსაც უკვირდა მათი მხნეობა,
უკვირდა, მათი დიდი გმირობა,
რომ დიდსა ომში პატარა ჯარი
გამარჯვებული გამოდიოდა...
მაგრამ რაღაა ჩვენი მამული?
რაღაა ახლა ცხოვრება ჩვენი?
ვიხსენებთ იმ დიდებულს წლებს,
როცა გვიცავდნენ მეფენი ძველნი.