Предыдущая публикация
"…
Bugun ilk bora sevgi borligiga ishondim va bugun
ilk bora sevgi uchun kuzlarimni yoshi yuzimni yuvdi. Bizni kolejimizda manga paralel guruhda bir
bola va qiz bir birligini sevishardi ulani har doimo
birga kurardik qizla bilan oshiqladi deb quyardi.
Bilsak ula bita mahalada ulgaygan bita bogchaga
sungra bita maktabga va endi bita kollejda bita
guruhda uqiwardi. Ulani sevgisini qachon bowlanganligni suraganimda tugulganimizadan
bizni ollohim juft yaratgan diyiwardi ulani juda
hurmat qilardim lekin sevgisi uzoqa bormasa
keriy deb uylardim lekin adawganimni bugun
tuwunib yetdim. Bir kuni ulani juda homiw
kurdim sababni surasam qul ushlashib turgan holda turib kuzlariga yosh olishdi bilsam ikkalasini
oyisi uriwib qolib bolani bowqa qizga
unawtirilganini etdi ewitib ulani kuriniwini kurib
mani ham kuzlarimga yoshlandi. Mana uwa kunga
ham bir oy buldi bugun esa nohuw xabardi iwitib
butun kollejimiz kuz yowi yuzini yuvdi kecha ikkalasi gaplawib bulib uz xonasiga ip boylab
uzini osibdi bowqa chora topolmay. Bugun bolani
tuyi buliwi kerak edi afsus bugun ertalabdan ikki
xonadonda ikkita qizil rangdagi tobut chiqdi ota-
onalari qancha yiglawmasin endi ula aslo qaytmas
bulib ketiwdi. Ulani yonma yon qabrga quyiwdi. Va ulani yow umri hazonga aylandi…” Nahotki
odamlar o`z umrlarini qadriga yetmay qo`yishdi?
O`z-o`zini o`ldirgan do`zaxda abadiy qolishi
haqida bu ikki yoshning bilmaganliklari aniq.
Sevgi ko`zini ko`r qilgan boshqa yoshlar bu
voqeadan ibrat olishlarini va bunday mudxish xato qilmasliklarini istardik…
Следующая публикация
Комментарии 1