Oqituvchimiz
tabiat manzarasini chizib topshirishga bir hafta muxlat bergach, nima chizishni
oylab qoldim. Ijara uyim ortida qabriston bolib, undagi majnuntollar ularga har safar
kozim tushganida konglimga mayuslik solardi. Shu manzarani qogozga tushirishga
ahd qildim. Darsdan keyin dastgohlarimni kötarib qabristonga bordim. Ishga qiziqib
ketganimdan kimdir yelkamga qolini qoyganida seskanib tushdim. Ortimda ozim
tengi bir qiz jilmayib turardi. - Chiroyli chizarkansan, -dedi u rasmga tikilib. Osha
kuni ozini Lola deb tanishtirgan qiz bilan anchagacha gaplashib otirdik. U shu
atrofda yashashini va rasm chizishga qiziqishini aytdi. Shundan keyin bir hafta
davomida u bilan har kuni qabristonda uchrashib turdik. Rasmni tugatar paytim u
menga bir iltimosi borligini aytdi. -"Gulzor" köchasi, 19- uyda yashovchi yigitga
mana shu maktubni berib qoya olasanmi? - dedi u yerga qarab. Men rozi böldim.
Shoshib turganim uchun ertaga gaplashamiz deb xayrlashdim va Lola aytgan uy
darvozasidan maktubni tashlab ijara uyimga yugurdim. Ertasi kuni darsdan
qaytsam, uy egasi vahimali xabar bilan kutib oldi. 19-uyda yashovchi yigit, aqldan
ozib, ozini osib qoyganmish. Qorqib ketdim. Negadir oz- ozidan oyoqlarim
qabriston qabriston tomonga yetakladi. Lola bilan uchrashadigan orindiqda ancha
otirdim, lekin undan darak bölmadi. Qaytayotganimda kozim yoldagi qabr toshiga
tushdi va dahshatdan qotib qoldim: Lola Sultonova. 1981-1997 yill
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев