ԽԱՉԻ ԲՈՎԱՆԴԱԿ ՄԱՀԸ ԵՒ ՆՐԱ ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ

Եբր 2:14 ...Որպեսզի մահվան միջոցով ոչնչացնի մահվան կարողությունն ունեցողին, այսինքն՝ բանսարկուին:
Բ Կրթ 5:21 Նրան ով մեղք չգիտեր, Նա, հանուն մեզ, մեղք դարձրեց, որպեսզի մենք Նրա մեջ Աստծու արդարությունը դառնանք:
Զոհասեղանը շինության կենտրոնն է: Զոհասեղանը ոչ միայն ներքին բակի կենտրոնն է, այլև տաճարի ողջ տարածքի: Զոհասեղանը, որ խորհրդանշում է խաչը, իրականում տիեզերքի կենտրոնն է:
Շատ կարևոր է իմանալ խաչի լիարժեք նշանակությունը: Մակերեսային քրիստոնեական ուսմունքների համաձայն՝ խաչն այն վայրն է, որտեղ Տեր Հիսուսը մեռավ: Դա իսկապես ճիշտ է, բայց խաչը շատ ավելին է խորհրդապատկերում, քան դա: Տիեզերքի կենտրոնը լինելով՝ խաչը խորհրդապատկերում է Աստծու, մարդու և բոլոր արարածների համաբովանդակ մահը: Տեր Հիսուսի՝ խաչի վրա տեղի ունեցած մահը սոսկ մեկ անձի մահ չեր. այն մի համաբովանդակ մահ էր, որ ներառեց Աստծուն, մարդուն և բոլոր արարածներին:
Քրիստոսը նախ հագավ մի այսպիսի մարդու, ով բովանդակում էր հին ստեղծագործությունը, և հետո այս մարդուն բարձրացրեց խաչ...Սա նշանակում է, որ ամեն ինչի վերջ դրվեց: Սա է խաչի սկզբունքը: Այսպիսի մահով Քրիստոսը մարդուն խաչը բարձրացրեց և այդպիսով ամեն բանի վերջ դրեց: Այնտեղ ոչ միայն Քրիստոսը խաչվեց, այլև մարդը, աշխարհը, Սատանան ու նրա թագավորությունը, մեղքը, մեղքերը, հին մարդը և այլն....Մենք պետք է փորձառաբար ապրենք այս համաբովանդակ մահը:
Հետևյալ խոսքերը բացահայտում են խաչի այն սկզբունքը, որ ողջ հին ստեղծագործության ամեն բանի վերջ է դնում. 1. հրեշտակային կյանքին (Կղս:1:20), 2. մարդկային կյանքին (Գղտ 2:20), 3. Սատանային (Եբր 2:14, Հվհ 12:31), 4. Սատանայի թագավորությանը (Կղս 2:15), 5. մեղքին (Բ Կրթ 5:21, Հռմ8:3), 6. մեղքերին (Ա Պտ 2:24, Եսյ 53:6), 7. աշխարհին (Գղտ 6:14, Հվհ 12:31), 8. մահին (Եբր 2:14), 9. մսեղիին (Գղտ 5:24), 10. հին մարդուն (Հռմ6:6), 11. մեր «ես»-ը (Գղտ 2:20), 12. բոլոր բաներին, այսինքն ողջ ստեղծագործությանը (Կղս 1:20):
Հվհ 12:31-ն ասում է, որ աշխարհը և այս աշխարհի կառավարիչը՝ Սատանան, դատապարտվելու և դուրս են գցվելու....Ըստ 24-րդ խոսքի՝ դա տեղի է ունեցել, երբ Քրիստոսը մեռավ խաչի վրա: Նրա մահով աշխարհը դատապարտվեց, և այս աշխարհի կառավարիչը դուրս գցվեց: Եբր 2:14-ը հռչակում է, որ Քրիստոսի արյանն ու մսեղիին հաղորդ եղավ, որպեսզի մահվան միջոցով ոչնչացնի կամ ոչնչի վերածի մահվան կարողությունն ունեցողին, այսինքն՝ բանսարկուին: Այս խոսքը բացահայտում է, որ Քրիստոսը մսեղիիով և արյամբ մեռնելու միջոցով ոչնչացրել, կամ ոչնչի է վերածել Սատանային, ով մահվան կարողությունն ունի: Կղս 1:20-ն ասում է, որ Քրիստոսն «ամեն բան» հաշտեցրեց Իր հետ: Սա ապացուցում է, որ ոչ միայն մարդն էր Աստծու հանդեպ սխալ, այլև ամեն բան էր Աստծու հանդեպ սխալ. հակառակ դեպքում հաշտեցման կարիք չէր լինի: Ըստ այս հատվածի համատեքստի՝ ողջ ստեղծագործությունը պետք է խաչի ներգործությանը ենթարկվի:
Մեզ վրա պետք է խոր տպավորություն թողնի այն, թե Քրիստոսը ինչպիսի մահով մեռավ խաչի վրա: Այդ մահը համաբովանդակ մահ էր. ահա թե ինչու մենք պետք է փորձառաբար ապրենք դա: Այն ամենը, ինչ ունենք, ինչ մենք ենք, ինչ անում ենք և այն ամենը, ինչ կապված է մեզ հետ, գամվել է խաչին: Խաչը այն ամենի վախճանն է, ինչ կապված է մեզ հետ: Ամեն ինչ ներգործության է ենթարկվել և արդեն խաչին գամվել: Խաչը այն ամենի միակ հիմքն է, ինչ մենք ենք և ունենք: Մենք պետք է ամեն ինչ դնենք խաչի վրա, մեր գիտելիքները, մեր իմաստությունը, մեր ունակությունը, մեր մտքերը, մեր կարծիքները և այլն: Սա է խաչի սկզբունքը: Ուրիշ հիմք չկա: Մեզ գուցե թվում է, թե մենք շատ «լավն» ենք: Հատկապես երիտասարդները միշտ կարծում են, թե իրենք շատ բարի են . «Մենք երիտասարդ ենք, լավն ենք, նման չենք ծեր մարդկանց....»: Անկախ այն բանից, թե ինչքան լավն ենք, պետք է խաչվենք: Պետք է խաչվենք ու ոչնչացվենք: Ինչքան լավը լինենք, այնքան ավելի շատ կարիք ունենք ոչնչացվելու: Երբեք չպետք է հպարտանանք, թե մենք լավն ենք: Անկախ մեր լավ կամ վատ լինելուց՝ բոլորս պետք է խաչով անցնենք: Մենք չպետք է մեզ սխալ գնահատաենք: Կա միայն մի գնահատական, այն է՝ մենք պետք է մեզ մահվան մատնենք: Շարունակելի
գիրք «Եզեկիել մարագարեի բյուրեղացում» Վիթնես Լի
Այս և այլ ծառայողական գրքեր ձեռք բերելու համար զանգահարեք 098185664