Предыдущая публикация
Ilm, rizq va tavakkul
Domla Hindistoniy hikoya qiladilar:
“Bandaning tavakkuli uning rizqiga kafildir.
…Buxoroga ta’lim uchun ketayapman. Yonimda 3 so’mgina pulim bor. Poyezdda bir mo’ysafid bilan birga ketdik. U so’radi:
- O’g’lim, qayerga ketyapsiz?
- Buxoroga o’qigani ketyapman.
- Qaysi madrasaga borasiz? U yerdan birontasini taniysizmi?
- Bilmayman. Biron tanishim ham yo’q.
- Buxoro katta joy bo’lsa, u yerdagi xonadonlarda ham joy yo’q: hammasi mullavachchalar bilan to’lgan. Qayerda turasiz?
- Bilmayman...
- Ajabo, sizni hech kim qaytarmadimi?
- Qaytarishgandi, unamadim…
- U holda men bilan yuravering.
Bir xonaqohga bordik. Xonaqohdagi eshon zot shu kishining akasi ekan. Mo’ysafid o’sha zotni ko’rgani kelayotgan ekan.
Mo’ysafid yo’q bo’lib ketdi. Men esa masjidning chetidagi supada o’tiribman. Meni hech kim so’ramayapti. Namozi asr bo’ldi, shom bo’ldi. Xufton bo’ldiyamki, haligi odamdan darak yo’q. Xuftonda dilimga “bir “taborak”ni o’qiy” degan fikr keldi. O’qidim, hazrati eshon menga qarab qo’ydilar. Xuftondan so’ng hamma ustozning ziyoratiga shoshildi. Men esa yana supada qoldim. Bir mahal eshonning bir halfasi chiqib, meni chaqirdi. Hazrati eshonning huzuriga kirdik. Mendan so’radilar:
- O’g’lim, siz qayerdan keldingiz?
- Qo’qondan keldim.
- Buxoroga nimaga keldingiz?
- Ilm talabida keldim.
- O’zingiz murattab qorimisiz?
- Ha, murattab qorimiz.
- “Ya ayyuhal muzammil”ni o’qib berasizmi?
#новости
Следующая публикация
Комментарии 1