Предыдущая публикация
LEQSEBI DEDAZE
Следующая публикация
www.myfriends.ge esaris egskluzivi gacnobis servisi, jer amsaitis analogi arshekmnila sakartveloshi, www.myfriends.ge amsocialuri kselit tkven shedzlebt gaicnot damegobrdet moidziot dzveli megobrebi, shemogviertidit chven bevrni vart
Комментарии 20
Deda,romelic gviyvars yvelas,deda,romelsac vandobt chvens tavs,deda,romelsac vuyvebit sevdas,deda romelic gvatbobs yvelas,deda romelic ar gvtovebs oblad,deda sityva da qali romelmac gvshoba,deda me shen miyvarxar yvelaze metad!!
ზოგჯერ თუ სევდა დანისლავს თვალებს,ვერ დაიოკებ ცრემლებს ჟინიანს,ნუ შეგაშინებს უძილო ღამევიდრე დედა გყავს ნუ გეშინია.ნუ შეგაშინებს მეხი ძლიერი.მეხი უფესვო ხეებს ერევა,ვიდრე დედა გყავს შენ ხარ ძლიერივიდრე დედა გყავს ვინ მოგერევა.ბედის ქამანდას თუ ვერ გაექცე,წილ ხვედრიელი თუ ვერ გახედნედღეში რომ კიდევ ცხრაჯერ დაეცე,დედის ხელები წამოგაყენებს.ჭირთა თმენა და დიდი იმედიდედა სიცოცხლის თვალის ჩინია ,ვიდრე დედა გყავს შენ ხარ ძლიერი,ვიდრე დედა გყავს ნუ გეშინია.
ქალი ბევრია ამ ქვეყანაზე,მაგრამ დედა კი - მხოლოდ ერთია.დედა ერთია ვით მზის ამოსვლა. ვით უკდავება, დედა ერთია,და ქვეყანაზე ომის დაწყებაეგ იგივეა - დედას ესვრიან.ახალს ლანდივით შორდება ძველი,ცხოვრების გზაზე ვის არ შეცვლიან,არ გაჩენილა დედის შემცვლელი, -სილამაზე და დედა ერთია.დედა ერთია ვით სინანული,ვით სისპეტაკე, დედა ერთია,სიკვდილისათვის თვალის ამოთხრამხოლოდ დედას თუ გაუბედნია.დედამ დათესა ეგ სილამაზე,დასაბამიდან რასაც ეტრფიან,ქალი ბევრია ამ ქვეყანაზე,მაგრამ დედა კი მართლა ღმერთია
დედიკოო მცივა,ფეხები დამისველდა,გარეთ საშინელი ზამთარია...დედას ცრემლები მოადგა თვალებზე,დიდხანს უყურა სიცივით გაყინულ შვილს,გულში ჩაიკრა და ცრემლები შეიმშრალა...უნდა წავიდე,ჩემს შვილებს მომავალი სჭირდება,ჩაცმა-დახურვა,აქ არაფერი გვაქვს... გადაწყვეტილად თქვა....რამდენიმე დღეში უკვე ყველაფერი მზად იყო.ზამთრისკიდევ ერთი სუსხიანი დღე იყო,ჩემოდნით ხელში,ცრემლიანი თვალებით დაადგაუცხო ქვეყნის გზას,ხედავდა შვილის ცრემლიან თვალებს,რომელიც დარჩენასითხოვდნენ,პასუხი ერთი იყო,მალე დავბრუნდები,ცოტა მოვძლიერდებითეკონომიურად,მალე ისევ თქვენთან ვიქნები....მიდიოდა ავტობუსი შორეული და უცხო ქვეყნისკენ,უკან რჩებოდა ოჯახი,შვილები,მშობლიური ქვეყანა.....დრო გადიოდა ...კიდევ გავიდა რამდენიმე ზამთარი....დედიკო....ისმის ტელეფონში ხმა.....-დედი,დაბრუნდი,მოგვენატრე,ჩვენყველაფერი გვაქვს,აღარ მოვდივარ სახლში სველი ფეხებით,უკვე ყველაზე კარგადმაცვია კლასშიც,დაბრუნდი რა....-მალე დავბრუნდები შვილო,ძალიან მალე იმეორებდა,თუმცა ეს მალე არა და არ დადგა....გადიოდა დრო....-უკვე 8 ზამთა
...Ещёდედიკოო მცივა,ფეხები დამისველდა,გარეთ საშინელი ზამთარია...დედას ცრემლები მოადგა თვალებზე,დიდხანს უყურა სიცივით გაყინულ შვილს,გულში ჩაიკრა და ცრემლები შეიმშრალა...უნდა წავიდე,ჩემს შვილებს მომავალი სჭირდება,ჩაცმა-დახურვა,აქ არაფერი გვაქვს... გადაწყვეტილად თქვა....რამდენიმე დღეში უკვე ყველაფერი მზად იყო.ზამთრისკიდევ ერთი სუსხიანი დღე იყო,ჩემოდნით ხელში,ცრემლიანი თვალებით დაადგაუცხო ქვეყნის გზას,ხედავდა შვილის ცრემლიან თვალებს,რომელიც დარჩენასითხოვდნენ,პასუხი ერთი იყო,მალე დავბრუნდები,ცოტა მოვძლიერდებითეკონომიურად,მალე ისევ თქვენთან ვიქნები....მიდიოდა ავტობუსი შორეული და უცხო ქვეყნისკენ,უკან რჩებოდა ოჯახი,შვილები,მშობლიური ქვეყანა.....დრო გადიოდა ...კიდევ გავიდა რამდენიმე ზამთარი....დედიკო....ისმის ტელეფონში ხმა.....-დედი,დაბრუნდი,მოგვენატრე,ჩვენყველაფერი გვაქვს,აღარ მოვდივარ სახლში სველი ფეხებით,უკვე ყველაზე კარგადმაცვია კლასშიც,დაბრუნდი რა....-მალე დავბრუნდები შვილო,ძალიან მალე იმეორებდა,თუმცა ეს მალე არა და არ დადგა....გადიოდა დრო....-უკვე 8 ზამთარი გავიდა,8 ჯერ მოვიდა თოვლი,შენ კი ისევ შორს ხარ,უკვე სტუდენტი ვარ,არაფერი მაკლია.....დაბრუნდი დედი....-მალე დავბრუნდები შვილო.....-დროელვის სისწრაფით გადის,ეს მალე არადა არ დადგა,დაბრუნდი დედი,არაფერიმინდა შენი ჩახუტების მეტი,სულარაფერი,მირჩევნია მქონდეს ფეხებიგაყინული,მეცვას დახეული ტანსაცმელი,არ მქონდეს გემრიელი საჭმელი,ოღონდშენ მყავდე გვერდით....ქალსცრემლები მოადგა,ისევე როგორც მაშინ,ვეღარ გაეგო რომელი სჯობდა,ყოფილიყოთავის შვილებთან და არ ჰქონოდა ყველაფერი ისრაც მათ სჭირდებოდათ,თუყოფილიყო შვილებიდან შორს და ჰქონოდათ ყველაფერი.შვილის სიტყვებიგამუდმებით ესმოდა,ჩაალაგა ისევ მისი „ჩემოდანი“ და ისევ ცრემლიანისიხარულით გაეშურა სამშობლოსკენ,ბედნიერი იყო,იცოდა მალე მის შვილებსჩაეხუტებოდა,ყველაზე ნანატრი და ბედნიერი წუთები დგებოდა....დედა შვილური სიყვარული ყველაზე წმინდა და ჭეშმარიტი სიყვარულია....უფალი გფარავდეთ ძვირფასო დედებო.
დღეს,როცა მეც მყავს შვილი, უფრო ლამაზი ჩანხარ, ბედნიერი ვარ შენით, მუდამ ჩემს გულში მყავხარ… ბევრჯერ გატკინე გული, ცრემლიც გადინე მე და- თუ გაწყენინე რამე- გთხოვ,მაპატიე დედა. ხარ ჩემი საფიცარი, მზის სხივზე უფრო თბილო, დღეს სულ სხვა ხმაზე მესმის შენი ნათქვამი ” შვილო”… ჩემთვის ხარ უფრო ტკბილი, შენს ამაგს უფრო ვხედავ, დღეს,როცა მეც მყავს შვილი, დღეს,როცა მეც ვარ დედა…..
ვზივარ და ვფიქრობ რა გიჭირს,რა გილხინს, თუმცა ვერ გშველი დედი, გადათენთილან თოვლით იები, მეც მალე მოვალ დედი. მოვალ,მოგიტან,მინდვრის ყვავილებს, რომ თმებს ჩამაწნა დედი, შენით ვსუნთქავ და შენით ვივსები, არ დამეღალო,დედი!... ისევ გაწვიმდა,ისევ დაქროლა, ცოტაც გავუძლოთ დედი, მალე,სულ მალე გამოიდარებს, შენს თეთრ ფანჯრებთან დედი. მტვრიან ქუჩაში თუ წამაქციეს, წამომაყენე დედი, შუბლზე დამადე თბილი ხელები, ცხელი ხომ არ ვარ,დედი?... გამალამაზე,გამამზიანე, როგორც გჩვევია დედი, მზეს გამოართვი თარგი კაბისთვის, გამაპატარძლე დედი. ჩემო სითბოვ და ჩემო სიცხადევ, სულ მიღიმილე დედი, მასწავლე როგორ ვიყო,ვიცხოვრო, რომ დაგემსგავსო დედი. გზები მიჩვენე მზისკენ მავალი, ლოცვაც მასწავლე დედი, მერე რა მოხდა დღეს თუ ქარია, ან თუ ყინვაა დედი, მინდვრის ყვავილებს თოვლშიც ვიპოვნი და დაგიკრიფავ დედი
დედის გული!დედის გული?უშენობითქვად ქცეული,ფიფქივითაცჩამოდნება,შენზე ფიქრში მონატრული,ზღვას მორევად შეერევა,დედის გული?იფერფლება,სანთელივით ნელა დნება,დედის გული?იმედ ჩემო,უიმედოდ წყალს ნაფოტადთან გაჰყვება,ღრუბლებიდან ჩამონამავს,და ცრემლებად დაიღვრება,დაკოდილი ჭრილობიდანწვეთ-წვეთობით დაიცლება,სისხლი ბარდნის ამ გულიდანარასოდეს განელდება,წვეთად,ფიფქად,სანთლადდნება,დედის გული? რა ვთქვა შვილოუშენობით გარდიცვლება.
ზამთარს როდესაც ვიხსენებ, თვალზე ცრემლები მომდის, დედა წვებოდა პირველი და ბავშვს მითბობდა ლოგინს, ახლა საფლავთან ვდგავარ და უნებურად ვფიქრობ, ისევ პირველი წავიდა, ალბათ სამარეს მითბობს...
3წლის-დედა ყველაზე კარგია... 7წლის-დედიკო, გაღმერთებ!!! 10წლის-დედიკო, მიყვარხარ! 15წლის-დედა, ნუ მიყვირი! 18წლის-სულ წავალ ამ სახლიდან! 35წლის-მინდა დედასთან დავბრუნდე... 70წლის-არ მინდა დაგკარგო, დედა!100 წლის-ყველაფერს დავთმობდი,ოღონდ კიდე მენახე,დე;(
დედაზე ტკბილი და საყვარელიდედაზე ტკბილი და საყვარელი,ხომ არც არსებობს, არც არსებულა.დედის შესადარ სიტყვას ვერ იტყვი,არც ითქმება და არც ადრე თქმულა.დედა-ეს სიტყვა,ყველაფერს უდრისსიცოცხლეს,სითბოს, სიხარულს,მზესაცდა მის საშველად ცეცხლზეც, რომ დამწვან,სიტყვას ხმამაღლა არ დავძრავ ერთსაც.დედა,ეს არის ისეთი ძალა,კაცმა ნათქვამი რომ დაგიმტკიცოს,მას ყველაფერი დაეჯერებამშობელი დედა რომ დაიფიცოს.”სანამ დედა მყავს არ დავბერდები”ასე ამბობენ,ასე მღერიან,ადრე დაობლდე,ან გვიან თუნდაც,დედას სიკვდილი არ უწერია.
დედამ დასთესა ეს სილამაზე,დაბადებიდან რასაც ეტრფიან!ქალი ბევრია ამ ქვეყანაზემაგრამ დედა კი მხოლოდ ერთია!დედა ძველია როგორც სამყარო,და როგორც დილა არის ახალიარ გაჩენილა ქვეყნად სახელი,დედის სახელზე უფრო მაღალი!ახალს ლანდივით შორდება ძველიცხოვრებაში გზა ვის არ შეშლია,არ გაჩენილა დედის შემცვლელი,სიყვარული და დედა ერთია!გზა რომ არ გქონდეს დედის საფლავზემაინც არ უნდა გადაიარო!და როცა მშობელ დედას აფასებშენს თავს აფასებ ადამიანო!!!!!
დედი კვლავ გძინავს? მოვედი დედიდა მოგიტანე ნახატი ჩემი,ნახე, დედიკო, აქ ხომ ჩვენა ვართდახატულები ბედნიერ სახით.დედი, ადექი, რატომღა წევხარხალხი მოვიდა ვერ ხედავ ნეტავ?ეს ყვავილები შენ მოგიტანესნახე დედიკო სულ ნაირფერი.დედი,რამე თქვი,მითხარი რამეან გამიბრაზდი ან შემომხედეხედავ ჩემს ნახატს ნაირფერ ფანქრითშენთვის დავხატე, მე, მხოლოდ შენთვის.დედი მითხარი რატომ ხარ ცივი,გარეთ ხომ თბილა, რატომ არ თბები?რატომ არ მკოცნი, გულში არ მიკრავ,რა დავაშავე, მითხარი დედი.ყველას ცრემლები რატომ გაქვთ თვალზე,რატომ ტირიხართ მითხარით მალე,არ დავიჯერებ, ვერც დამაჯერებთ,სიკვდილი მისგან ჯერ სულ შორს არის.ხალხო,გაჩერდით,სად მიგყავთ დედა?მიწას რად უნდა, მას ხომ ჯერ სძინავს,არა,სად მიგყავთ მიწაში ცივა,მას ხომ ისედაც ძალიან სცივა.ხალხო,არ გინდათ იქ ხომ სულ ბნელა,შეეშინდება, ცოდოა დედა,მიწას ნუ აყრით, გაჩერდით, ბნელახმა ამოიღე, სადა ხარ დედა?
ბავშვი იბადებოდა და მან ღმერთს ჰკითხა :– შევძლებ ვიცხოვრო დედამიწაზე , თუ ასეთი პატარა და უსუსური მოვევლინები მას?– მე შენ თან ჩემს ერთ უსაყვარლეს ანგელოზს გამოგაყოლებ . ის იზრუნებს შენზე და დაგეხმარება – უპასუხა მას ღმერთმა.–კარგით, მაგრამ სამოთხეშიც ხომ ძალიან კარგია. აქ არაფერს ვაკეთებ გარდაიმისა, რომ მუდამ ვღერი, ვუსმენ სასიამოვნო მუსიკას და მე ამით ბედნიერივარ.– ანგელოზი ტკბილ მუსიკას და ღიმილს არ მოგაკლებს. მისგან საჩუქრად ულევ სიყვარულს, სითბოს მიიღებ და ბედნიერად იგრძნობ თავს.– როგორ შეიძლება მივხვდე, თუ რას მესაუბრებიან ადამიანები, როცა ის ენა არ ვიცი , რომელზეც ისინი საუბრობენ?–ანგელოზი გეტყვის ყველაზე ალერსიან და მშვენიერ სიტყვებს, რაც კი ოდესმეთქმულა და დიდი მოთმინებითა და მზუნველობით გასწავლის ადამიანთა ენას.– და რა უნდა გავაკეთო იმისათვის, რომ შენთან საუბარი შევძლო?– ანგელოზი გასწავლის ლოცვას . . .– ვიცი, რომ დედამიწაზე უამრავი ცუდი ადამიანი ცხოვრობს და ვინ შეძლებს, რომ დამიცვას მათგან ?– შენ შენი ანგელოზი დაგიცავს, თუნდაც ეს მას სიცოცხლის ფასად დაუჯდ
...Ещёბავშვი იბადებოდა და მან ღმერთს ჰკითხა :– შევძლებ ვიცხოვრო დედამიწაზე , თუ ასეთი პატარა და უსუსური მოვევლინები მას?– მე შენ თან ჩემს ერთ უსაყვარლეს ანგელოზს გამოგაყოლებ . ის იზრუნებს შენზე და დაგეხმარება – უპასუხა მას ღმერთმა.–კარგით, მაგრამ სამოთხეშიც ხომ ძალიან კარგია. აქ არაფერს ვაკეთებ გარდაიმისა, რომ მუდამ ვღერი, ვუსმენ სასიამოვნო მუსიკას და მე ამით ბედნიერივარ.– ანგელოზი ტკბილ მუსიკას და ღიმილს არ მოგაკლებს. მისგან საჩუქრად ულევ სიყვარულს, სითბოს მიიღებ და ბედნიერად იგრძნობ თავს.– როგორ შეიძლება მივხვდე, თუ რას მესაუბრებიან ადამიანები, როცა ის ენა არ ვიცი , რომელზეც ისინი საუბრობენ?–ანგელოზი გეტყვის ყველაზე ალერსიან და მშვენიერ სიტყვებს, რაც კი ოდესმეთქმულა და დიდი მოთმინებითა და მზუნველობით გასწავლის ადამიანთა ენას.– და რა უნდა გავაკეთო იმისათვის, რომ შენთან საუბარი შევძლო?– ანგელოზი გასწავლის ლოცვას . . .– ვიცი, რომ დედამიწაზე უამრავი ცუდი ადამიანი ცხოვრობს და ვინ შეძლებს, რომ დამიცვას მათგან ?– შენ შენი ანგელოზი დაგიცავს, თუნდაც ეს მას სიცოცხლის ფასად დაუჯდეს . . .– მაგრამ მე მუდამ სევდიანი ვიქნები იმის გამო, რომ შენ ვეღარ გნახავ . . .– ჩემს შესახებაც ანგელოზი გიამბობს და გასწავლის გზას, რომელიც ჩემამდე მოგიყვანს . . .– უკვე დროა – გაისმა ამ დროს სამოთხეში ძლიერი ხმა.– ღმერთო უკვე მივდივარ აქედან – თქვა ბავშვმა აჩქარებული ხმით. და ვიდრე წავალ მითხარი, თუ რა ჰქვია ჩემს ანგელოზს . . .ღმერთს გაეღიმა და უპასუხა მას:დედა
აი დაიწყო ჩემი სიცოცხლე,მაგრამ არავინ იცის ამაზე,დედიკო! დიდხანს..დიდხანს იცოცხლე,უკვე ვოცნებობ შენთან თამაშზე..ისიც ვიცი რომ მე გოგონა ვარ,მეც მაქვს თითები,მეცა მაქვს თმები,ვიცი ჯერ ციცქნა,სულ პატარა ვარ,ჩემი დედიკოს სითბოთი ვთბები..აი ვიგრძენი ჩემი გულის ხმა,სულ ცოტახანში მე შევძლებ სიცილს,მეცოდინება მეც ლექსების თქმადა სიხარულით დავიწყებ ტიტინს..დღეს დედიკომაც გაიგო ჩემზე,ავამოძრავე უკვე ხელებირომ გავიზრდები მას ლამაზ თმებზენაზად და თბილად მოვეფერები..ბედნიერია ალბათ მამიკოც,ფიქრობს სახელი რა შემირჩიოს,ჯანმრთელი თუ ვარ ცდილობს გაიგოს,ღელავს და ცდილობს არ შეიმჩნიოს..უკვე თვალების ვიცი გახელა,სულ ცოტა ხანში მზის შუქსაც ვნახავ,ნეტა რა გრძნობა დამებადებალამაზ ყვავილებს რომ დავინახავ..ნეტა თუ ესმით ეს გულის ძგერა,უკვე ორივეს ვუყვარვარ ნეტა?როცა ვისწავლი წარმოვთქვა ბგერა,პირველი სიტყვა იქნება “დედა
ღამის ფერები მეფერებიან, მთვარე მავიწყებს სევდას, ისევ მარტო ვარ ახლა ოთახში, შენ მახსენდები, დედა! უცებ გაფრინდა ჩემი ბავშვობა, ზოგჯერ სიზმარშიც გხედავ, რა სიყვარულით გამოზრდილი ვარ, არ მავიწყდება,დედა. მთვარემ მაჩუქა თავის ნათელი ღამემ ლიცლიცი ფერთა,
სანამ დედა ცოცხალია,მოეფერეთ დედებს.სიყვარულს ნუ დაამადლით,თბილი სიტყვა ხშირათ გაუბედეთსანამ დედა ცოცხალია,მოეფერეთ დედებს.მანამდე გვაქვს ფრენის ნიჭი,ვეჯიბრებით არწივებს და გედებს,სანამ დედა ცოცხალია...მოეფერეთ დედებს.თუ ბავშვობა გენანებათ,ნაადრევად შიშობთ არ დაბერდეთ,სანამ დედა ცოცხალია,მოეფერეთ დედებს.დედის თვალთა კეთილ ზღვარში ,სარკესავით ხშირად ჩაიხედეთსანამ დედა ცოცოხალია,მოეფერეთ დედებს.თორემ მერე გვიანია,სდიო ცაში მისი სულის მტრედებს,სანამ დ ე დ ა ცოცხალია მოეფერეთ დ ე დ ე ბ ს .
როცა შენ ღამე ტკბილ სიზმრებს ხედავ,ან საოცარი კოშმარი გიპყრობს,ის მოვა ჩუმად, ნაზად დაგხედავს,მთელი ცხოვრება ის შენზე ფიქრობს…როცა ყველაზე ძლიერ გიჭირდადა არ იცოდი რა უნდა გექნა,მას გაცილებით უფრო უმძიმდა,გამოსავალი უნდოდა ეთქვა…დედა ერთია ამ ქვეყანაზე,ერთია როგორც ქრისტე, უფალი,დედიკომ მოგცა შენ სილამაზე,მანვე გაგხადა თავისუფალი…და რომც დაიქცეს სამყარო მთელი,ედემშიც რომ არ მიგიღოს ღმერთმან,თუნდაც ჯოჯოხეთს გამოჰკრა ხელი,დედიკო მაინც იქნება შენთან…
შვილებისაგან დედას რა უნდა?სულ პაწაწინა სითბო,მათი სიკეთით ბედნიერია,ცაში დაფრინავს თითქოს.შვილებისაგან დედა რას ითხოვს?სულ მცირე ყურადღებასთბილი ღიმილი,თუნდ ერთი კოცნადა..კმაყოფილი რჩება.ღმერთს მხოლოდ შვილთა კარგად ყოფნას თხოვს,მისთვის არრარა უნდა,შვილები კარგად ეგულვებოდესდა თავს გასწირავს თუნდაც.ჰო და,შვილებო, გახსოვდეთ დედასანამ შვილები გქვიათ,თორემ თუ ღმერთთან წავიდა ლოცვად,მერე იქნება გვიან.ვაფასებთ მაშინ,როცა დავკარგავთდა ვეღარაფერს შევცვლითდედის ამაგის არ დაფასებასარ გვაპატიებს ღმერთი