Аузубиллаҳи минаш шайтонир раҷим.

Бисмиллаҳир Раҳмонир Раҳим.
Бе шак тамоми ҳамду ситоиш аз они Аллоҳ аст. Мо ҳамди Ўро баён мекунем. Ва мо аз Ў мадад мехоҳем. Ва мо аз Ў бахшиш мехоҳем. Ва мо паноҳ меҷӯем ба Аллоҳ аз бадиҳои нафсҳои худ ва аз бадиҳои амалҳои худ. Касеро, ки Аллоҳ ҳидоят кунад ўро ҳеҷ гумроҳ кунандае нест ва касеро, ки Аллоҳ гумроҳ кунад нест ўро ҳеҷ ҳидоят кунандае. Ва ман гувоҳи медиҳам, ки нест ҳеҷ маъбуди бар ҳақ магар Аллоҳ танҳо аст нест ҳеҷ шарике Ўро.Ва гувоҳи медиҳам, ки Муҳаммад (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) банда ва Расули Ўст. Аммо баъд.
وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
Тарҷума: Сустӣ макунед ва андӯҳгин мабошед, зеро агар имон оварда бошед, шумо ғолиб ҳастед. (Сураи Оли Имрон,ояти 139).