ცხოვრება ერთი წამია ხვალინდელი დღე არავის აქვს გარანტირებული,ახალგაზრდას თუ მოხუცს.შეიძლება დღეს უკანასკნელად ხედავ მათ ვინც გიყვარს,ამიტომ ნუღარ დაელოდები მეტს,იცხოვრე დღევანდელი დღით,რამეთუ არ იცი ხვალინდელი დღე იქნება თუ არა და მერე ნამდვილად დაგწყდება გული რომ ვერ გამონახე დრო ღიმილისთვის,მოფერებისთვის,კოცნისთვის და რომ დროის უქონლობის გამო ვერ შეუსრულე შენს საყვარელ ადამიანებს უკანასკნელი სურვილი.გვერდიდან არ მოიშორო ისინი ვინც გიყარს, ჩუმად ჩასჩურჩულე,რაოდენ გჭირდებიან ,როგორ ძლიერად გიყვარს ისინი და როგორ ენდობი მათ.ფაქიზად მოეპყარი საყვარელ ადამიანებს და დროს ნუ დაიშურებ,რომ უთხრა "ვწუხვარ" "მაპატიე" მიყვარხარ" მჭირდები"...შესთხოვე ღმერთს მოგცეს ძალა და სიბრძნე,საკუთარი გრძნობების გამოსახატად,უჩვენე შენს მეგობრებს თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია თითოეული მათგანი შენთვის...გიყვარდეს ის ვისაც უყვარხარ და გაფასებს! და მოექეცი მათ ისე, როგორც გინდა რომ შენ მოგექცნენ
ნუ გამიწყრები ,ნუ მიცქერ ავად, ნუ მალავ თვალებს წამწამთა შორის, შევაგვიანე ვიყავ წყლის პირას მოველ ხომ ხედავ, ვარდების კონით. თეთრი ვარდები შენთვის ვაგროვე
შიგ ჩავაქსოვე მე ჩემი გული, ეკლები იქვე მინდვრად დავტოვე მიღე ვარდი და ჩემი გული.
გადავიხვეწეთ უცხოეთში შენცა და მეცა, მოგვნატრებია საქართველოს ნაჯიჯგნი მიწა, ხელისმოჩრდილვით გადმოგვყურებს მამულის ზეცა და უხილავი ანგელოზი გვახლავს და გვიცავს!.. მამადავითზე გაწოლილა ნისლი დევივით, წითელ კრამიტებს მოხდენია მორცხვი იერი, ასე მგონია, ხვალ სიონში ისევ შევივლი და გამაბრუებს სურნელება სანთლისმიერი... გადავიხვეწეთ უცხოეთში შენცა და მეცა, აქ სხვა დილაა,სულ სხვა ბინდი,სულ სხვა ოცნება, თვალცრემლიანი გამოდმოგვყურებს თბილისის ზეცა და როგორ მინდა დავუჩოქო ამ საოცრებას!.
სიყვარული.....სიყვარულია ტაჯმაჰალის თეთრი ცრემლები, სიყვარულია მე რომ თავზე ასე ვევლები, სიყვარულისთვის ბაირონმა კუბო არჩია ჩვენც მას შევწიროთ ყველაფერი რაც გაგვაჩნია. სიყვარულისთვის დაენარცხა ქვაზე ტაბიძე სიყვარულია სასთუმალზე ჩვენ რომ გვაღვიძებს, სიყვარულისთვის დაითრთვილა განძა,მარტვილი სიყვარულს ვეძებ სიყვარული გვინდა ნამდვილი. სიყვარულია თამარი რომ დარჩა თამარად სიყვარულს, ბევრიც რომ ვეცადოთ ვერსად დავმალავთ სიყვარულისთვის სერაფიტა ცოცხლობს ქვაშიაც სთქვი!სიყვარულო შენი ძალა მაინც რაშია?! სიყარულია,ათას-ერთი ღამის ზღაპარი სიყვარულია,ჩაუქრალი სხივი ლამპარის სიყვარულია,ქვის ჩუქურთმა,ყინწვისის ფრესკა სიყვარულისთვის კვაზიმოდო ზარებსაც რეკდა სიყვარულია, ტაჯმაჰალის თეთრი ცრემლები სიყვარულია მე რომ თავზე ასე ვევლები!
ჩემი ქვეყანაა? მაპატიეთ ვერ ვიცანი. სტუმარი გეგონეთ? შენც დაიბენი და ვერ მიცანი? არა საქართველო, შვილი დაგიბრუნდა დაკარგული. სულში ჩამიკარი, გული დამიამე დატანჯული. ოღონდ არა მკითხო, სად ვიყავი,დღემდე რად არ ვჩანდი.... თუმცა დავდიოდი და შენს ბილიკებზე ჩუმად ვღიღინებდი. მერე ქარიშხალმა სადღაც გამიტაცა უცაბედად,მერე? მერე ის იყო რომ ზღვასთან ერთად მწარედ ვქვითინებდი... ვეღარ მოგაგენი, თუმცა გვერდზე ბევრჯერ ჩაგიარე, ასე რამ შეგცვალა? ნუთუ უჩემობა განიცადე. მე მაინც გიპოვე, ახლა აქ ვარ,ჰოდა დამიცადე. აღარ მიგატოვებ, ვეღარ მომერევა ქარიშხალი. რამ გამაძლიერა? შენმა მონატრებამ საქართველო, შენმა სიყვარულმა, შენმა უძირო ზღვამ,შენმა სანაპირომ მინდა ჩემი გერქვას, გესმის?მინდა მაპატიო ყველაფერი... აღარ მომანატრო შენი მზე და მთვარე, შენი ცისა ფერი!
16:29...Ещё
ჩემი ქვეყანაა? მაპატიეთ ვერ ვიცანი. სტუმარი გეგონეთ? შენც დაიბენი და ვერ მიცანი? არა საქართველო, შვილი დაგიბრუნდა დაკარგული. სულში ჩამიკარი, გული დამიამე დატანჯული. ოღონდ არა მკითხო, სად ვიყავი,დღემდე რად არ ვჩანდი.... თუმცა დავდიოდი და შენს ბილიკებზე ჩუმად ვღიღინებდი. მერე ქარიშხალმა სადღაც გამიტაცა უცაბედად,მერე? მერე ის იყო რომ ზღვასთან ერთად მწარედ ვქვითინებდი... ვეღარ მოგაგენი, თუმცა გვერდზე ბევრჯერ ჩაგიარე, ასე რამ შეგცვალა? ნუთუ უჩემობა განიცადე. მე მაინც გიპოვე, ახლა აქ ვარ,ჰოდა დამიცადე. აღარ მიგატოვებ, ვეღარ მომერევა ქარიშხალი. რამ გამაძლიერა? შენმა მონატრებამ საქართველო, შენმა სიყვარულმა, შენმა უძირო ზღვამ,შენმა სანაპირომ მინდა ჩემი გერქვას, გესმის?მინდა მაპატიო ყველაფერი... აღარ მომანატრო შენი მზე და მთვარე, შენი ცისა ფერი!
შეყვარებულ ქალს ყოველი წყენა მალე გაუვლის,თუმც აატირებს. ის გაპატიებს შეცდომას ყველას, შეურაცყოფას ვერ გაპატიებს. ქალს, თუ უყვარხარ სხვაზე არ გაგცვლის, მაგრამ თუ სადმე მის სულს ბღალავდი თუნდ უარესი სხვა მამაკაცი ჩაქსაფრებია მისი ღალატი. ქალის გაგება არ ძალუძს, ვისაც ძალუძს უნაზეს ფიქრთა შელახვა ქალი გღალატობს? ეს იმას ნიშნავს რომ დამნაშავე თვითონ შენა ხარ. მას, ვინც ჩვენ თქმულზე ჩაიქირქირებს და ეჭვით უმზერს ადამიანებს, ვეტყვი,ვგულისხმობ ჭეშმარიტ ქალებს და არა ვინმე თავქარიანებს.
ისე ძალიან მომნატრებიხარ სული გახლეჩილ ფიქრებს დარაჯობს... როდის ამავსე ასე პირთამდე როდის მოხვედი?-უკვე არც მახსოვს! დასაბამიდან შენ გერქვა ჩემი ცხოვრობდი ჩემში მოსული სითბოდ... შენი ფილტვისთვის ჩასასუნთქ ჰაერს ღიმილითა და ალალალ მითმობ... და ხშირად ვფიქრობ,ტკივილო ჩემო მე შენთვის ვინ ვარ,რა მომაქვს შენთვის? დაეპატრონა გული შენს გრძნობას გრძნობას სხვისთვის და სხვის მიერ შექმნილს!!! იქნება ვერც ვთქვი ეხლა ლამაზად იქნება სიტყვა გამიწყდა სადმე... გადასარჩენად მოსულხარ ჩემთან მიყვარხარ მე შენ ძვირფასო ცამდე!!! სუნი დაიკრა გარეთ ამინდმა გაზაფხულის და.. სახლში ვბრუნდები ფიქრში ვუღიმი დანახულ სურათს რომ მოვალ შენთან ჩაგეხუტები! ისე ძალიან მომნატრებიხარ, სული გახლეჩილ ფიქრებს დარაჯობს... მე სიყვარული ან გადამარჩენს ანდა ავსებულს ტკბილად დამახრჩობს!!!
მამულის დილავ და მამულის ბინდო, ცაში ავარდნილო პირველო ტოროლავ და პირველო გავლებულო ხნულო... ქვევრში ჩაწურულო რქაწითელო და თონიდან ამოყრილო პურო, პირველო ნამღერო,,გუთნისდედავ,, და მყინვარზე ჩამომჯდარო სხივო, პატარა გოგო-ბიჭის პირველო სიტყვავ და უფროს-უმცროსობის მადლო, მოყვასის მოყვასისთვის გვერდში დგომავ და მამის შექებულო გზაო, ხატთან დანთებულო პირველო სანთელო და დედის ,,იავნანის,, ჰანგო, კაცის ღირსებავ და მდედრის სათნოებავ, ზარო და ხარის ქედო, შეგვაძლებინე გაფანტულ ქართველებს -კერის შუაცეცხლი გვენთოს!
შენ ქარიშხალი გინახავს ზღვაზე? მოგისმენია ღრიალი ზღვისა? იგი ბრაზდება საკუთარ თავზე, როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას. იცი რად არის გაბრაზებული?! რად ახლის ნაპირს ტალღებს ქაფიანს?! ზღვასაც ყოლია შეყვარებული და მერე რწმენა დაუკარგია, საკუთარ ტალღით მოუკლავს თურმე, საკუთარ გულში დაუმარხია და ეხლა როცა ბნელდება ზღვაზე, როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას, საკუთარ სატრფოს იგონებს დარდით და ეს ღრიალი დარდია ზღვისა! .......................................... უნდა იცოდე ვინ არის ღირსი რომ სიყვარული ატარო მისი!
ქალი სიყვარულის სიმბოლოა, მშვენიერ გრძნობებში ჩაქსოვილი. ქალი ოცნება და ფიქრებია, ღამის ნაზ სიზმრებში ჩაქსოვილი. ქალი სითბოა და ალერსია, ზოგჯერ ზამთრის ფიფქით დათოვლილი. ქალი გაზაფხულის პირმშოა და მარტის გიჟურ განცდებს აყოლილი. ქალი ტურფააა და ტანწერწეტა როგორც ალვების ხე აშოლტილი. ქალი აპრილების იაა და ტოტი საფერებლად ჩამოწვდილი. ქალი რბილია და სათუთია, კვირტი ნუშის ყლორტზე ამოზრდილი. ქალი მათრობელა ღვინოა და ძეგლი საუცხოოდ ჩამოქნილი..
ქალი ბუნების სილამაზეა დარში, ავდარში დაუჩოქელი ის სიყვარულში გიჟი მარტია და ყველა კაცის გულის მპყრობელი ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის და ალბათ დღემდე არ უნანია, ქალი ბუნების საწინდარია ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს ის სიყვარულში ჯადოქარია, ქალი უმანკო ბავშვია თოთო, მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ ქალი ლამაზი შველია, ლაღი ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია მას ალერსი და სითბო სწადია
ვინ დათვალოს მსოფლიოში ქართველები გაფანტული. სამშობლოსგან მოშორებით როგორ უძგერთ იმათ გული, და სამშობლოს მონატრებით როგორ დნება მათი სული, ვინ უმღეროთ იმათ ნანა,ან სად ნახონ იმათ ლელო, ან ვინ უთხრათ გაზაფხულზე,როგორია საქართველო? ერთი წამით ვინ ანახოს,როგორია მთა და მდელო, ან ვინ უთხრათ მათ გულისთვის სად ლოცულობს საქართველო, ვინ გაიგებს სათითაოდ საით წავა მათი გზები, ვინ გააქროს მათი დარდი,ან ვინ მისცეს იმედები? ვინ დათვალოს თვალზე ცრემლი,ან მათ გულში ნაპრალები, ვინ დათვალოს მსოფლიოში გაფანტული ქართველები
შეგეწიოს მამა ღმერთი, ანგელოზი ფრთოსანი. ყოვლად წმინდა ღვთისმშობელი ჯვარი პატიოსანი, ბარაკონი,
ნიკორწმინდა, გელათი და უბისა, იყალთო და ალავერდი წმინდა კვართი უფლისა, ყინცვისი და ანანური,მცხეთის სვეტიცხოველი, ჩვენს მიწაზე არსებული სამლოცველო ყოველი.:
თაიგული..პოეზია..ქალი.. არის რამ ამ სამეულზე კაი?!
შოთისპური,მწვანილიდა ღვინო, ამ საღამოს ერთად მოვილხინოთ..სიყვარული,მეგობრობა,ფრენა, არაკმარა განა მოსალხენად?!სულნათელი,გულკეთილი,სუფთა. გრძნობას კარგიგამგებელიც უნდა..სითამამე,სილაღე და დარი.. არის რამე ხეტიალზეკაი?!მარტოობა,ფიქრი,სევდა,ბოდვა, რა კაცი ხარ ეს თუ არ გაქვსოდნავ..სიმღერები,ხალისი და ლხენა, სად გვცალია ნეტავ მოსაწყენად...ცეცხლიდაღლას..მორიდებას..მოცდას.. რა სჯობია მოფერებას..კოცნას..თაიგული..პოეზია... ქალი... არის რამე სიცოცხლეზე კაი?
ვიღაცამ მომიძღვნა ლამაზი ვარდები, წუთით დამავიწყა პრობლემა, დარდები, თუმცა სიყვარული იმ ვარდებს არ ახლდა, რაღაც ქალური ჩემში კვლავ განახლდა. მეჭირა ღიმილით ხასხასა ვარდები, ეკალიც მჩხვლეტდა და სურნელიც მათრობდა, სულაც არ მიყვარდა ვარდების პატრონი, მაგრამ ყურადღება სულს მაინც ათბობდა. გთხოვთ, ნუ დაინანებთ ქალისთვის ყვავილებს, თუნდაც სულ პატარა, ლურჯთვალა იას, ქალი არასოდეს ივიწყებს მამაკაცს, მისთვის ერთი ღერი ყვავილიც თუ მიაქვს...
მითხარი რომ თბილისის ცა ლურჯია მითხარი რომ იქ სიცოცხლე ღირდა თორემ სული სევდით ისე დამძიმდა აღარც ვიცი აბა როგორ გითხრა; რომ მნათობნი ღამით ციდან ცვიოდნენ მე კი ნატვრაც ვერ ჩავუთქვი რატომ... ნუთუ მართლაც უსუსური ბუჩქი ვარ და ფიფქები სევდასავით მათოვს. მითხარით რომ სიყვარული არსებობს, მითხარით რომ თავს სწირავენ სხვისთვის, უსამშობლოდ გული ისე გაცივდა არ დავიხევ უკან არაფრისთვის. ოღონდ აზრი ქონდეს ყოფნას ქვეყნად ასეთი დღის გათენებას ველი, ალიონზე მხოლოდ მისთვის ავდგეთ რომ ვიღაცას გავუმართოდ ხელი. მითხარით რომ მართალია ყველა, რომ ამქვეყნად მარტოდმარტო ვცოდავ, მითხარით რომ შეიცვალა რაღაც თორემ ყოფნა მინდა ქვეყნად აღარ. მესაუბრეთ სიკეთეზე ქვეყნის შემახედეთ როგორ უყვართ ღმერთი, მომიყევით ქართველებზე რამე გამახარეთ თუნდაც ერთი ღამე... უცხოეთის ცის ქვეშ ვნახე სევდა სულ სხვა არის მთაწმინდაზე ღამე, გამიმრთელეთ დასერილი გული ქართველებზე მომიყევით რამე!!!!!!
მე რუსთაველის სამშობლოდან ვარ, იქ შემასწავლეს ლოცვა და რწმენა, ვაჟას მიწაა ჩემი საძვალე, გოგებაშვილმა ამიდგა ენა. აღმაშენებლის სამშობლოდან ვარ, იქაა ჩემი სულის საუფლო, სადაც სიმღერით ომებს იგებენ, სადაც ყოველი ლექსად საუბრობს. მე სააკაძის სამშობლოდან ვარ, თამარის სისხლი გადამდის გულზე, უფლის სიყვარულს თავს რომ სწირავენ და რწმენას არვინ არ ჰყიდის ფულზე. მე და ფიროსმანს ერთი მიწა გვაქვს, გალაკტიონი დამყურებს ღამე, სწორედ იქაა ჩემი სამშობლო, დედა ღვთისმშობლის რჩეული მხარე. მე ქეთევანის სამშობლოდან ვარ, მისი სისხლი ვარ, შვილი ვარ, და ვარ, აკაკის ნასუნთქ ჰაერს ვისუნთქავ, ილიას გავლილ მიწაზე დავალ. ჩემი სამშობლო ვერ ითვლის ასაკს, კაცობრიობის დღეთა შექმნიდან. დიახ, გახლავართ საქართველოდან, გენისოთა და გმირთა ქვეყნიდან
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 29
roca gavshordi me chems samshoblos,
davkarge zala da madli misi,
me mirchevnia chemi garibi,
vidre mdidari qvekana sxvisi.
jobs gariboba chems samshobloshi,jobs rom mesmodes ena qartuli.
eh ise scrafad mifrinavs clebi,
titqos tamashit viko gartuli.
rodesac gavxdi me emigranti,
shevicroeba vigrzeni mashin.
ucxo kanonebs vemorchilebi,
davdivar rogorc dasjili bavshvi.
chems qvekanashi me frtebi mesxa
da patrioti qartveli merqva,
iq me shemezlo chemi leqsebi
xalxis cinashe xmamagla metqva.
sadac viqnebi sul mekvareba
chemi mtebi da chemi buneba,
rac mtava
...Ещёroca gavshordi me chems samshoblos,
davkarge zala da madli misi,
me mirchevnia chemi garibi,
vidre mdidari qvekana sxvisi.
jobs gariboba chems samshobloshi,jobs rom mesmodes ena qartuli.
eh ise scrafad mifrinavs clebi,
titqos tamashit viko gartuli.
rodesac gavxdi me emigranti,
shevicroeba vigrzeni mashin.
ucxo kanonebs vemorchilebi,
davdivar rogorc dasjili bavshvi.
chems qvekanashi me frtebi mesxa
da patrioti qartveli merqva,
iq me shemezlo chemi leqsebi
xalxis cinashe xmamagla metqva.
sadac viqnebi sul mekvareba
chemi mtebi da chemi buneba,
rac mtavaria memaxsovreba
ena,mamuli,sarcmunoeba...
roca davshordi chems saqartvelos,
davkarge zala da madli misi,
me mirchevnia chemi garibi,
vidre mdidari qvekana sxvisi.
ცხოვრება ერთი წამია ხვალინდელი დღე არავის აქვს
გარანტირებული,ახალგაზრდას თუ მოხუცს.შეიძლება დღეს უკანასკნელად ხედავ
მათ ვინც გიყვარს,ამიტომ ნუღარ დაელოდები მეტს,იცხოვრე დღევანდელი
დღით,რამეთუ არ იცი ხვალინდელი დღე იქნება თუ არა და მერე ნამდვილად
დაგწყდება გული რომ ვერ გამონახე დრო
ღიმილისთვის,მოფერებისთვის,კოცნისთვის და რომ დროის უქონლობის გამო ვერ
შეუსრულე შენს საყვარელ ადამიანებს უკანასკნელი სურვილი.გვერდიდან არ
მოიშორო ისინი ვინც გიყარს, ჩუმად ჩასჩურჩულე,რაოდენ გჭირდებიან ,როგორ
ძლიერად გიყვარს ისინი და როგორ ენდობი მათ.ფაქიზად მოეპყარი საყვარელ
ადამიანებს და დროს ნუ დაიშურებ,რომ უთხრა "ვწუხვარ" "მაპატიე" მიყვარხარ"
მჭირდები"...შესთხოვე ღმერთს მოგცეს ძალა და სიბრძნე,საკუთარი გრძნობების
გამოსახატად,უჩვენე შენს მეგობრებს თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია თითოეული
მათგანი შენთვის...გიყვარდეს ის ვისაც უყვარხარ და გაფასებს! და მოექეცი
მათ ისე, როგორც გინდა რომ შენ მოგექცნენ
ნუ გამიწყრები ,ნუ მიცქერ ავად,
ნუ მალავ თვალებს წამწამთა შორის,
შევაგვიანე ვიყავ წყლის პირას
მოველ ხომ ხედავ, ვარდების კონით.
თეთრი ვარდები შენთვის ვაგროვე
შიგ ჩავაქსოვე მე ჩემი გული,
ეკლები იქვე მინდვრად დავტოვე
მიღე ვარდი და ჩემი გული.
გადავიხვეწეთ უცხოეთში შენცა და მეცა,
მოგვნატრებია საქართველოს ნაჯიჯგნი მიწა,
ხელისმოჩრდილვით გადმოგვყურებს მამულის ზეცა
და უხილავი ანგელოზი გვახლავს და გვიცავს!..
მამადავითზე გაწოლილა ნისლი დევივით,
წითელ კრამიტებს მოხდენია მორცხვი იერი,
ასე მგონია, ხვალ სიონში ისევ შევივლი
და გამაბრუებს სურნელება სანთლისმიერი...
გადავიხვეწეთ უცხოეთში შენცა და მეცა,
აქ სხვა დილაა,სულ სხვა ბინდი,სულ სხვა ოცნება,
თვალცრემლიანი გამოდმოგვყურებს თბილისის ზეცა
და როგორ მინდა დავუჩოქო ამ საოცრებას!.
სიყვარული.....სიყვარულია ტაჯმაჰალის თეთრი ცრემლები,
სიყვარულია მე რომ თავზე ასე ვევლები,
სიყვარულისთვის ბაირონმა კუბო არჩია
ჩვენც მას შევწიროთ ყველაფერი რაც გაგვაჩნია.
სიყვარულისთვის დაენარცხა ქვაზე ტაბიძე
სიყვარულია სასთუმალზე ჩვენ რომ გვაღვიძებს,
სიყვარულისთვის დაითრთვილა განძა,მარტვილი
სიყვარულს ვეძებ სიყვარული გვინდა ნამდვილი.
სიყვარულია თამარი რომ დარჩა თამარად
სიყვარულს, ბევრიც რომ ვეცადოთ ვერსად დავმალავთ
სიყვარულისთვის სერაფიტა ცოცხლობს ქვაშიაც
სთქვი!სიყვარულო შენი ძალა მაინც რაშია?!
სიყარულია,ათას-ერთი ღამის ზღაპარი
სიყვარულია,ჩაუქრალი სხივი ლამპარის
სიყვარულია,ქვის ჩუქურთმა,ყინწვისის ფრესკა
სიყვარულისთვის კვაზიმოდო ზარებსაც რეკდა
სიყვარულია, ტაჯმაჰალის თეთრი ცრემლები
სიყვარულია მე რომ თავზე ასე ვევლები!
ჩემი ქვეყანაა?
16:29...Ещёმაპატიეთ ვერ ვიცანი.
სტუმარი გეგონეთ?
შენც დაიბენი და ვერ მიცანი?
არა საქართველო,
შვილი დაგიბრუნდა დაკარგული.
სულში ჩამიკარი,
გული დამიამე დატანჯული.
ოღონდ არა მკითხო,
სად ვიყავი,დღემდე რად არ ვჩანდი....
თუმცა დავდიოდი
და შენს ბილიკებზე ჩუმად ვღიღინებდი.
მერე ქარიშხალმა
სადღაც გამიტაცა უცაბედად,მერე?
მერე ის იყო
რომ ზღვასთან ერთად მწარედ ვქვითინებდი...
ვეღარ მოგაგენი,
თუმცა გვერდზე ბევრჯერ ჩაგიარე,
ასე რამ შეგცვალა?
ნუთუ უჩემობა განიცადე.
მე მაინც გიპოვე,
ახლა აქ ვარ,ჰოდა დამიცადე.
აღარ მიგატოვებ,
ვეღარ მომერევა ქარიშხალი.
რამ გამაძლიერა?
შენმა მონატრებამ საქართველო,
შენმა სიყვარულმა,
შენმა უძირო ზღვამ,შენმა სანაპირომ
მინდა ჩემი გერქვას,
გესმის?მინდა მაპატიო ყველაფერი...
აღარ მომანატრო
შენი მზე და მთვარე,
შენი ცისა ფერი!
ჩემი ქვეყანაა?
16:29მაპატიეთ ვერ ვიცანი.
სტუმარი გეგონეთ?
შენც დაიბენი და ვერ მიცანი?
არა საქართველო,
შვილი დაგიბრუნდა დაკარგული.
სულში ჩამიკარი,
გული დამიამე დატანჯული.
ოღონდ არა მკითხო,
სად ვიყავი,დღემდე რად არ ვჩანდი....
თუმცა დავდიოდი
და შენს ბილიკებზე ჩუმად ვღიღინებდი.
მერე ქარიშხალმა
სადღაც გამიტაცა უცაბედად,მერე?
მერე ის იყო
რომ ზღვასთან ერთად მწარედ ვქვითინებდი...
ვეღარ მოგაგენი,
თუმცა გვერდზე ბევრჯერ ჩაგიარე,
ასე რამ შეგცვალა?
ნუთუ უჩემობა განიცადე.
მე მაინც გიპოვე,
ახლა აქ ვარ,ჰოდა დამიცადე.
აღარ მიგატოვებ,
ვეღარ მომერევა ქარიშხალი.
რამ გამაძლიერა?
შენმა მონატრებამ საქართველო,
შენმა სიყვარულმა,
შენმა უძირო ზღვამ,შენმა სანაპირომ
მინდა ჩემი გერქვას,
გესმის?მინდა მაპატიო ყველაფერი...
აღარ მომანატრო
შენი მზე და მთვარე,
შენი ცისა ფერი!
<IMG class=down src="
http://stg.odnoklassniki.ru/res/default/Images/1ptrans.gif"><IMG style="MARGIN-TOP: 100px" src="
http://stg.odnoklassniki.ru/res/default/Images/redesign/toolbar/Process_50x50_4.gif"><IMG class=up src="
http://stg.odnoklassniki.ru/res/default/Images/1ptrans.gif"><IMG class=down src="
http://stg.odnoklassniki.ru/res/default/Images/1ptrans.gif">შეყვარებულ ქალს ყოველი წყენა
მალე გაუვლის,თუმც აატირებს.
ის გაპატიებს შეცდომას ყველას,
შეურაცყოფას ვერ გაპატიებს.
ქალს, თუ უყვარხარ სხვაზე არ გაგცვლის,
მაგრამ თუ სადმე მის სულს ბღალავდი
თუნდ უარესი სხვა მამაკაცი
ჩაქსაფრებია მისი ღალატი.
ქალის გაგება არ ძალუძს, ვისაც
ძალუძს უნაზეს ფიქრთა შელახვა
ქალი გღალატობს? ეს იმას ნიშნავს
რომ დამნაშავე თვითონ შენა ხარ.
მას, ვინც ჩვენ თქმულზე ჩაიქირქირებს
და ეჭვით უმზერს ადამიანებს,
ვეტყვი,ვგულისხმობ ჭეშმარიტ ქალებს
და არა ვინმე თავქარიანებს.
ისე ძალიან მომნატრებიხარ
სული გახლეჩილ ფიქრებს დარაჯობს...
როდის ამავსე ასე პირთამდე
როდის მოხვედი?-უკვე არც მახსოვს!
დასაბამიდან შენ გერქვა ჩემი
ცხოვრობდი ჩემში მოსული სითბოდ...
შენი ფილტვისთვის ჩასასუნთქ ჰაერს
ღიმილითა და ალალალ მითმობ...
და ხშირად ვფიქრობ,ტკივილო ჩემო
მე შენთვის ვინ ვარ,რა მომაქვს შენთვის?
დაეპატრონა გული შენს გრძნობას
გრძნობას სხვისთვის და სხვის მიერ შექმნილს!!!
იქნება ვერც ვთქვი ეხლა ლამაზად
იქნება სიტყვა გამიწყდა სადმე...
გადასარჩენად მოსულხარ ჩემთან
მიყვარხარ მე შენ ძვირფასო ცამდე!!!
სუნი დაიკრა გარეთ ამინდმა
გაზაფხულის და.. სახლში ვბრუნდები
ფიქრში ვუღიმი დანახულ სურათს
რომ მოვალ შენთან ჩაგეხუტები!
ისე ძალიან მომნატრებიხარ,
სული გახლეჩილ ფიქრებს დარაჯობს...
მე სიყვარული ან გადამარჩენს
ანდა ავსებულს ტკბილად დამახრჩობს!!!
მეგობრობის მადლი შეგეწიოთ,
საითაც წახვიდეთ ყველგან დაგეწიოთ...
ცხოვრების მძიმე უღელი
მარტო არასოდეს გაგეწიოთ...
და თუ გაგეწიოთ ...ბედი დაგეწიოთ.
ერთგულება და სიყვარული
გულში გქონდეთ და ცამდე აგეწიოთ...
ეკლიან გზებზე ისე გაიარეთ
ვნება არსაიდან მოგეწიოთ...
წინ გევლოთ ,უკან არ მოგეხედოთ...
თუ ჩაიჩოქებით უფალი შეგეწიოთ...
თქვენს გულში შემოპარულ ყველა გრძნობას
სიყვარულის აკვანი დაერწიოს...
ისე წარმსდგარიყავ სამსჯავროზე
უბედურება არ გეწვიოთ.
Сегодня
</p...Ещёმეგობრობის მადლი შეგეწიოთ,
საითაც წახვიდეთ ყველგან დაგეწიოთ...
ცხოვრების მძიმე უღელი
მარტო არასოდეს გაგეწიოთ...
და თუ გაგეწიოთ ...ბედი დაგეწიოთ.
ერთგულება და სიყვარული
გულში გქონდეთ და ცამდე აგეწიოთ...
ეკლიან გზებზე ისე გაიარეთ
ვნება არსაიდან მოგეწიოთ...
წინ გევლოთ ,უკან არ მოგეხედოთ...
თუ ჩაიჩოქებით უფალი შეგეწიოთ...
თქვენს გულში შემოპარულ ყველა გრძნობას
სიყვარულის აკვანი დაერწიოს...
ისე წარმსდგარიყავ სამსჯავროზე
უბედურება არ გეწვიოთ.
Сегодня
მამულის დილავ და მამულის ბინდო,
ცაში ავარდნილო პირველო ტოროლავ და
პირველო გავლებულო ხნულო...
ქვევრში ჩაწურულო რქაწითელო და
თონიდან ამოყრილო პურო,
პირველო ნამღერო,,გუთნისდედავ,, და
მყინვარზე ჩამომჯდარო სხივო,
პატარა გოგო-ბიჭის პირველო სიტყვავ და
უფროს-უმცროსობის მადლო,
მოყვასის მოყვასისთვის გვერდში დგომავ და
მამის შექებულო გზაო,
ხატთან დანთებულო პირველო სანთელო და
დედის ,,იავნანის,, ჰანგო,
კაცის ღირსებავ და მდედრის სათნოებავ,
ზარო და ხარის ქედო,
შეგვაძლებინე გაფანტულ ქართველებს
-კერის შუაცეცხლი გვენთოს!
შენ ქარიშხალი გინახავს ზღვაზე?
მოგისმენია ღრიალი ზღვისა?
იგი ბრაზდება
საკუთარ თავზე,
როცა სიყვარულს უცქერის სხვისას.
იცი რად არის
გაბრაზებული?!
რად ახლის ნაპირს ტალღებს ქაფიანს?!
ზღვასაც ყოლია შეყვარებული
და მერე რწმენა დაუკარგია,
საკუთარ ტალღით მოუკლავს თურმე,
საკუთარ
გულში დაუმარხია
და ეხლა როცა ბნელდება ზღვაზე,
როცა სიყვარულს უცქერის
სხვისას,
საკუთარ სატრფოს იგონებს დარდით
და ეს ღრიალი დარდია
ზღვისა!
..........................................
უნდა იცოდე ვინ არის
ღირსი
რომ სიყვარული ატარო მისი!
ქალი სიყვარულის სიმბოლოა,
მშვენიერ გრძნობებში ჩაქსოვილი.
ქალი ოცნება და ფიქრებია,
ღამის ნაზ სიზმრებში ჩაქსოვილი.
ქალი სითბოა და ალერსია,
ზოგჯერ ზამთრის ფიფქით
დათოვლილი.
ქალი გაზაფხულის პირმშოა და
მარტის გიჟურ განცდებს აყოლილი.
ქალი ტურფააა და ტანწერწეტა
როგორც ალვების ხე აშოლტილი.
ქალი აპრილების იაა და
ტოტი საფერებლად ჩამოწვდილი.
ქალი რბილია და სათუთია,
კვირტი ნუშის ყლორტზე ამოზრდილი.
ქალი მათრობელა ღვინოა და
ძეგლი საუცხოოდ ჩამოქნილი..
ქალი ბუნების სილამაზეა
დარში, ავდარში დაუჩოქელი
ის სიყვარულში გიჟი მარტია
და ყველა კაცის გულის მპყრობელი
ზოგჯერ წვიმაა,ზოგჯერ ქარია
სეტყვა,თოვლი და ქარიშხალია
ის ღმერთმა შექმნა სილამაზისთვის
და ალბათ დღემდე არ უნანია,
ქალი ბუნების საწინდარია
ვინ იცის რა სწყინს რა უხარია
ერთი შეხედვით კაცს დაატყვევებს
ის სიყვარულში ჯადოქარია,
ქალი უმანკო ბავშვია თოთო,
მას გაფრთხილება სჭირდება მხოლოდ
ქალი ლამაზი შველია, ლაღი
ნურვინ ეცდებით დაასვათ დაღი
ქალი სათნო და ძლიერ ნაზია
მას ალერსი და სითბო სწადია
ვინ დათვალოს მსოფლიოში ქართველები გაფანტული.
სამშობლოსგან მოშორებით როგორ უძგერთ იმათ გული,
და სამშობლოს მონატრებით როგორ დნება მათი სული,
ვინ უმღეროთ იმათ ნანა,ან სად ნახონ იმათ ლელო,
ან ვინ უთხრათ გაზაფხულზე,როგორია საქართველო?
ერთი წამით ვინ ანახოს,როგორია მთა და მდელო,
ან ვინ უთხრათ მათ გულისთვის სად ლოცულობს საქართველო,
ვინ გაიგებს სათითაოდ საით წავა მათი გზები,
ვინ გააქროს მათი დარდი,ან ვინ მისცეს იმედები?
ვინ დათვალოს თვალზე ცრემლი,ან მათ გულში ნაპრალები,
ვინ დათვალოს მსოფლიოში გაფანტული ქართველები
შეგეწიოს მამა ღმერთი, ანგელოზი ფრთოსანი. ყოვლად წმინდა ღვთისმშობელი
ჯვარი პატიოსანი, ბარაკონი,
ნიკორწმინდა, გელათი და უბისა, იყალთო და
ალავერდი წმინდა კვართი უფლისა, ყინცვისი და ანანური,მცხეთის
სვეტიცხოველი, ჩვენს მიწაზე არსებული სამლოცველო ყოველი.:
თაიგული..პოეზია..ქალი.. არის რამ ამ სამეულზე კაი?!
შოთისპური,მწვანილიდა ღვინო, ამ საღამოს ერთად მოვილხინოთ..სიყვარული,მეგობრობა,ფრენა, არაკმარა განა მოსალხენად?!სულნათელი,გულკეთილი,სუფთა. გრძნობას კარგიგამგებელიც უნდა..სითამამე,სილაღე და დარი.. არის რამე ხეტიალზეკაი?!მარტოობა,ფიქრი,სევდა,ბოდვა, რა კაცი ხარ ეს თუ არ გაქვსოდნავ..სიმღერები,ხალისი და ლხენა, სად გვცალია ნეტავ მოსაწყენად...ცეცხლიდაღლას..მორიდებას..მოცდას.. რა სჯობია მოფერებას..კოცნას..თაიგული..პოეზია... ქალი... არის რამე სიცოცხლეზე კაი?
წუთით დამავიწყა პრობლემა, დარდები,
თუმცა სიყვარული იმ ვარდებს არ ახლდა,
რაღაც ქალური ჩემში კვლავ განახლდა.
მეჭირა ღიმილით ხასხასა ვარდები,
ეკალიც მჩხვლეტდა და სურნელიც მათრობდა,
სულაც არ მიყვარდა ვარდების პატრონი,
მაგრამ ყურადღება სულს მაინც ათბობდა.
გთხოვთ, ნუ დაინანებთ ქალისთვის ყვავილებს,
თუნდაც სულ პატარა, ლურჯთვალა იას,
ქალი არასოდეს ივიწყებს მამაკაცს,
მისთვის ერთი ღერი ყვავილიც თუ მიაქვს...
ემიგრანტის სევდა
მითხარი რომ თბილისის ცა ლურჯია
მითხარი რომ იქ სიცოცხლე ღირდა
თორემ სული სევდით ისე დამძიმდა
აღარც ვიცი აბა როგორ გითხრა;
რომ მნათობნი ღამით ციდან ცვიოდნენ
მე კი ნატვრაც ვერ ჩავუთქვი რატომ...
ნუთუ მართლაც უსუსური ბუჩქი ვარ
და ფიფქები სევდასავით მათოვს.
მითხარით რომ სიყვარული არსებობს,
მითხარით რომ თავს სწირავენ სხვისთვის,
უსამშობლოდ გული ისე გაცივდა
არ დავიხევ უკან არაფრისთვის.
ოღონდ აზრი ქონდეს ყოფნას ქვეყნად
ასეთი დღის გათენებას ველი,
ალიონზე მხოლოდ მისთვის ავდგეთ
რომ ვიღაცას გავუმართოდ ხელი.
მითხარით რომ მართალია ყველა,
რომ ამქვეყნად მარტოდმარტო ვცოდავ,
მითხარით რომ შეიცვალა რაღაც
თორემ ყოფნა მინდა ქვეყნად აღარ.
მესაუბრეთ სიკეთეზე ქვეყნის
შემახედეთ როგორ უყვართ ღმერთი,
მომიყევით ქართველებზე რამე
გამახარეთ თუნდაც ერთი ღამე...
უცხოეთის ცის ქვეშ ვნახე სევდა
სულ სხვა არის მთაწმინდაზე ღამე,
გამიმრთელეთ დასერილი გული
ქართველებზე მომიყევით რამე!!!!!!
ბევრი ცრემლი დასდენიათ ქართველ დედებს,
ცრემლი ჩვენთვის გასაკვირი როდია.
სიყვარული უსაშველო ვიცით,მაგრამ
სიძულვილიც უსაშველო გვცოდნია.
თუ დაგვჭირდა ძველებურად გავმგელდებით,
ქართულ დროშას ვარსკვლავებში ავიტანთ,
სიკვდილშიაც ლამაზი ვართ ქართველები,
სილამაზეს საფლავებშიც ჩავიტანთ.
ქართლის გულო,ნეტა როდის გამრთელდები,
მომხვდურებმა ასე როგორ გაგთელეს?
ღმერთსაც უყვარს დალოცვილი ქართველები
და ეს მიწაც ღმერთმა მოგვცა ქართველებს.
გაზაფხულზე ვაზის სულში ავფეთქდები,
ჩემი სული შენს სულს ჩახუტებია.
არასოდეს ბერდებიან ქართველები,
ქართველები ჭაბუკებად კვდებიან...
იქ შემასწავლეს ლოცვა და რწმენა,
ვაჟას მიწაა ჩემი საძვალე,
გოგებაშვილმა ამიდგა ენა.
აღმაშენებლის სამშობლოდან ვარ,
იქაა ჩემი სულის საუფლო,
სადაც სიმღერით ომებს იგებენ,
სადაც ყოველი ლექსად საუბრობს.
მე სააკაძის სამშობლოდან ვარ,
თამარის სისხლი გადამდის გულზე,
უფლის სიყვარულს თავს რომ სწირავენ
და რწმენას არვინ არ ჰყიდის ფულზე.
მე და ფიროსმანს ერთი მიწა გვაქვს,
გალაკტიონი დამყურებს ღამე,
სწორედ იქაა ჩემი სამშობლო,
დედა ღვთისმშობლის რჩეული მხარე.
მე ქეთევანის სამშობლოდან ვარ,
მისი სისხლი ვარ, შვილი ვარ, და ვარ,
აკაკის ნასუნთქ ჰაერს ვისუნთქავ,
ილიას გავლილ მიწაზე დავალ.
ჩემი სამშობლო ვერ ითვლის ასაკს,
კაცობრიობის დღეთა შექმნიდან.
დიახ, გახლავართ საქართველოდან,
გენისოთა და გმირთა ქვეყნიდან