Мусулмоннинг жуфти

ҳалолидек аёлни дунёда топа
олмайсиз. Унинг каби вафодор
ҳам оламда йўқ. Бунинг исботи
шуки, у эрнинг хизмати билан
бирга унинг ота-онаси, ака-
укасининг ҳам хизматини
қилиб, дуосини олаверади.
Ваҳоланки эрнинг ота-онасига
хизмат қилиш унга вожиб эмас.
Узоқ қариндошингиз келса ҳам
уни ҳам очиқ чеҳра билан кутиб
олаверади. Сиз йиллаб
мусофирликда юрсангиз ҳам
сизни кутиб юраверади. Кечаси
соат иккида келсангиз ҳам,
эшикни очиб, сизга овқат ҳам
қилиб бераверади … Шунча
хизматларига яраша бу
аёлларнинг ҳам тиллари ширин
бўлганида эди… Жиддийсини
қўйинг, оғзиларидан чиққан
ҳазил дуо ҳам қабул бўлиб
кетарди. Адашиб дуо қилсалар
ҳам Аллоҳ қабул қилаверарди…
“17-18”га кирган ёшгина қиз
“Ўзингизни бағишладингизми?”
деган биргина сўзга
вафодорлик қилиб, ўз
хонадони, ота-онаси,
яқинларини ташлаб, сеники
бўлиб ўтирибди. Сен у билан
қандай муомаладасан? Биргина
сени “Рози” қилиш учун умрини
бағишлаяпти. Сенчи, сен!
Аллоҳни “Рози”! қилиш учун
нима қилдинг?.. Сен бадбахт
“Ла илаҳа иллаллоҳ” дединг-у,
Худоники бўлмадинг…” .