Предыдущая публикация
>>>Buni taqdir deydilar<<<
Poyezdga yetolmagach yigit
yugurishdan töxtadi. "Jin ursin
ösha svetaforni,- hayolidan
ötkazardi u,- ertaroq
harakatlanish kerak edi.
Qayerdanam ösha betayinning
mashinasiga ötirdim!" U asabi
tarang holda ortga ögirildi. Shu
vaqtda xuddi özi kabi poyezd
ortidan afsuslanish bilan qarab
qolgan qizga közi tushdi. Qizning
uzun sochlarini shamol öynab,
xafaqon yuzlariga tushirarkan,
yigit undan közlarini uzolmay
qoldi. Haqiqatda, qarshisida
judayam sohibjamol 21-22
yoshlar atrofidagi qiz turardi…..
(Davomi kommentda)
Следующая публикация
Комментарии 125
yurishdan töxtadi. Uning
shaxlo
közlari anchagina olislab
ketgan
poyezdga termulgan köyi
yig'lab yuborishga tayyor
turardi.Yigitga
qizning bu holati judayam
g'alati,
özgacha jozibali tuyulardi.
Ayni damda
yigit poezdni unutib ham
yuborgandi.
"Yaxshiyam shu svetafor
bor ekan", -
tabassum qildi u.Qiz ham
taqdirga tan berdi shekilli,
yigit tomonga qaradi. -
Salom, -dedi yigit. - ... -
Poezdda
ketadigan odam bunday
ertaroq
harakat qilishi kerakda. -
Sizga
öxshabmi,- kuldi qiz. -
Yöq, men
poezddan sizni körib
tushib qoldim. Qiz javob
bermay vokzal ichi tomon
yöl
oldi. Yigit unga yetib oldi
va gapirishda
davom etdi: - Bu shaharda
hamma
shoshadi, xatto poezdlar
ham. - Sizchi?
- Menmi? Shoshib qayerga
ham
borardim.
nima yozilgan bölsa shu.
Kechirasiz, siz taqdirga
ishonasizmi? - Yöq. -
Bekor qilasiz. Qiz
kassaga borib keyingi
poezd qachon
bölishini söradi
8 soatdan
keyin
degan javobni eshitgach,
juda xafa
böldi. Yigitni esa ushbu
javob mutlaqo xursand
qilib yuborgandi. Chunki
bu
gözal qiz tobora uni
maftun qilib
borardi.
- Afsus,- dedi qiz.
Yigit bölsa, kassadagi
qizga
minnatdorchilik bildirdi:
- Rahmat sizga, iloji bölsa
yana
qöshimcha 8 soat ushlab
turinglar ösha poyezdni.
Qiz yigitni kuzatib
turarkan,
uning özini tutishidan
hayron
qolardi.
Qiz odamlar gavjum
bölgan
kutish zalidagi
örindiqlardan
biriga borib ötirdi. Biroz
ötgach yigit ham uning
yoniga kelib
ötirdi.
- Mening ismim ... , bu
shaharda
mehmonman. Sizchi?
- Men ham mehmonman,-
javob
berdi qiz. - Ismingizni
aytmaysizmi?
ishonavering.
- Albatta... Ishonish yarim
g'alaba
degani.
Qiz qöng'iroq qilish uchun
chetroqqa chiqdi.
Qayergadir qöng'iroq qildi.
Yigit uni diqqat
bilan kuzatardi...
Qiz qaytib kelgach yigit
undan
söradi:
- Uzr, ruchka topiladimi?
Qiz sumkasidan ruchka
olib yigitga uzatdi.
. Yigit
dabdurustdan
ruchka bilan qöliga
nimanidir
yozdi-yu qizga ruchkasini
qaytarib berdi.
Bir oz
ötgach qiz
örnidan qözg'aldi. Yigit:
- Sizni uyda kutishyapti,
shunaqami?
- Ha.
- Avtobusda 6 soatlik yöl.
Umuman olganda keyingi
poyezdni kutishning
foydasi ham
yöq. Maylimi, sizga
hamrohlik qilsam? Faqat
yöq demang.
- Nega endi yöq
demasligim
kerak?
- Chunki, meni taqdirimga
siz
bilan bitta avtobusda
birga ketish
yozilgan bölishi kerak. –
ishon...
Qiz oxirigacha
gapirolmadi.
Aniqrog'i yigit kaftlariga
haliroq
qizning ruchkasi bilan
yozgan
yozuvni unga körsatgach
hayratdan gapirishdan
ham töxtab qoldi.
Yigitning qöliga
bejirimgina harflarda
qizning
ismi yozilgandi. Qiz
örnidan
qözg'alib, allaqachon
chiqish
eshigi tomon yönalgan
yigitdan
söradi: - Qayerdan
topdingiz?
Yigit qizga ögirilib qaradi,
qölini
avval köksiga, keyin
peshonasiga
olib bordi-yu kulib javob
berdi:
- Buni taqdir deydilar... Qiz va
yigit
shaharlararo
qatnovchi avtobusga
chiqishdi.
Biroz jim ötirishgach yigit
kamzulining kissasidan
judayam
ixcham, lekin öta chiroyli
kichik
gul g'uncha olib qizga
tutdi: - Tug'ilgan kuniz
bilan!
Qiz közlarini katta-katta
ochib
yigitga qarardi. Haqiqatda
bugun
uning tug'ilgan kuni, shu
sabab
uyiga shoshilayotgandi.
Yonida
ötirgan öta qobiliyatli
quvnoq "folbin" esa uni
hayron
qoldirishda davom
etmoqda ed...ЕщёAytdimku, men taqdirga
ishon...
Qiz oxirigacha
gapirolmadi.
Aniqrog'i yigit kaftlariga
haliroq
qizning ruchkasi bilan
yozgan
yozuvni unga körsatgach
hayratdan gapirishdan
ham töxtab qoldi.
Yigitning qöliga
bejirimgina harflarda
qizning
ismi yozilgandi. Qiz
örnidan
qözg'alib, allaqachon
chiqish
eshigi tomon yönalgan
yigitdan
söradi: - Qayerdan
topdingiz?
Yigit qizga ögirilib qaradi,
qölini
avval köksiga, keyin
peshonasiga
olib bordi-yu kulib javob
berdi:
- Buni taqdir deydilar... Qiz va
yigit
shaharlararo
qatnovchi avtobusga
chiqishdi.
Biroz jim ötirishgach yigit
kamzulining kissasidan
judayam
ixcham, lekin öta chiroyli
kichik
gul g'uncha olib qizga
tutdi: - Tug'ilgan kuniz
bilan!
Qiz közlarini katta-katta
ochib
yigitga qarardi. Haqiqatda
bugun
uning tug'ilgan kuni, shu
sabab
uyiga shoshilayotgandi.
Yonida
ötirgan öta qobiliyatli
quvnoq "folbin" esa uni
hayron
qoldirishda davom
etmoqda edi
- Buni jon deb aytardim-u
zaruriyati yo'q,
ishonavering, -
kuldi yigit.
- Jiddiy so'radim.
- Bu muhim emas, muhimi
sizni birinchi bölib men
tabrikladim.
- Haya, rahmat,- qiz
jilmaydi.
Biroz surbetroq, lekin bu
öziga
juda yarashadigan
kelishgan yigit
qizni tabassum qilishga
majburlay olardi. Avtobus
yölga chiqdi. Yigit qizga
qiziq narsalar haqida
gapirib
berar, u oddiy narsalar
haqida
ham shunday kulguli va
jumboqli
gapirardiki, qiz miriqib
kulardi,
teran öyga tolardi. Bir
soatcha yurishgach qiz
yigitdan söradi:
- Endi ismimni qanday
qilib
topganizi ayta qoling.
Yigit biroz jim qoldi, keyin
qizga
qaramasdan söz boshladi
- Dunyoda shunday toifali
insonlar borki, öz fikrini
siz-u
menga shunchaki
bildirolmaydilar.
Eshitishadiyu
zabonlari yöq, yoki
aksincha
eshitmaydilar. Men
shunday
kishilarga öz fikrlarini
ifodalay olish san'atini
örgataman. Kasbim
shunaqa.
orqali, lablarning qimirlashi orqali
ularning nima haqda
gapirayotganlarini tushuna
olaman. Endi siz haqizda,
menimcha vokzalda oyijonizga
qöng'iroq qilgandiz...
Qiz vokzaldagi oyisi bilan telefon
suhbatini yodga oldi:
- Allo, Assalom-u alaykum oyijon,
bu men ...man.
- Voalaykum, poyezdga
chiqdingmi? Qachon yetib
kelasan?
- Oyi, poyezddan qolib ketdim.
Mehmonxonada tölovlar böyicha
muammo böldi. Kelsam, poyezd
ketib bölibdi. Endi avtobusda
bora qolaman. Shuning uchun
3-4 soat kechikaman, xavotir
olmang.
- Vaqtliroq harakatingni qilsang
bölmaydimi? Bu yoqda hamma
seni kutib ötiribmiz. Bugungi
kunni unutdingmi?
- Bilaman, oyijon. Bugun
tug'ilgan kunim. Unutib
bölarkanmi, kechiring, shunaqa
bölib qoldi. Böldi, mana yölga
chiqyapman.
- Xöp qizim, yölda ehtiyot bölgin.
- Xöp oyijon, xavotir olmang...
Qiz uni telefonda
suhbatlashayotgan chog'ida
kuzatib ötirganini yodga oldiyu
hammasini fahmladi. Barchasi
ravshan ...ЕщёQöl harakatlari
orqali, lablarning qimirlashi orqali
ularning nima haqda
gapirayotganlarini tushuna
olaman. Endi siz haqizda,
menimcha vokzalda oyijonizga
qöng'iroq qilgandiz...
Qiz vokzaldagi oyisi bilan telefon
suhbatini yodga oldi:
- Allo, Assalom-u alaykum oyijon,
bu men ...man.
- Voalaykum, poyezdga
chiqdingmi? Qachon yetib
kelasan?
- Oyi, poyezddan qolib ketdim.
Mehmonxonada tölovlar böyicha
muammo böldi. Kelsam, poyezd
ketib bölibdi. Endi avtobusda
bora qolaman. Shuning uchun
3-4 soat kechikaman, xavotir
olmang.
- Vaqtliroq harakatingni qilsang
bölmaydimi? Bu yoqda hamma
seni kutib ötiribmiz. Bugungi
kunni unutdingmi?
- Bilaman, oyijon. Bugun
tug'ilgan kunim. Unutib
bölarkanmi, kechiring, shunaqa
bölib qoldi. Böldi, mana yölga
chiqyapman.
- Xöp qizim, yölda ehtiyot bölgin.
- Xöp oyijon, xavotir olmang...
Qiz uni telefonda
suhbatlashayotgan chog'ida
kuzatib ötirganini yodga oldiyu
hammasini fahmladi. Barchasi
ravshan bölgach qiz kuldi:
- Demak siz joyizda ötirgan holda
uzoqdagilarning ham nima
haqda gapirayotganligini bila
olasiz, shunaqami?
- Agar lablari harakati körinarli
bölsa, ha.
- Unda anavi orqa örindiqda
ketayotgan oq sochli odam
yonidagi ayolga nima haqda
gapiryapti?
Yigit orqaroqda ötirgan ösha
kishi tarafga bir muddat qarab
turdi. Keyin qizga uning nima
haqda gapirayotganligini
tushuntirdi:
- U qizi haqida gapiryapti.
Yonidagi turmush örtog'i,
qizlarini körishga ketayotgan
bölishsa kerak.
- Qizlarini?
- Ha. Qizlari shifoxonada ekan.
- Hm... Anavi oldingi örindiq
yonida tik turib, hozir bizga
qarab jilmayayotgan qiz nima
haqda gapiryapti?
Yigit ösha tarafga qarab kulib
yubordi. Qizning ma'noli
qarashiga sokin javob berishga
urindi:
- U siz haqizda gapirdi. Menimcha
aytmaganim ma'qul.
- Men haqimdami? Ayting, nima
dedi u?
- Yaxshi, u anavi chiroyli qiz
erining qölidan mahkam ushlab
olibdi, xuddi qöyib yuborsa men
olib qochib ketaman, dedi.
qildi. Chindan bu öyinning
qiziqligi gashtidan mashg'ulotga
berilib ketgan va yigitning öng
qölini siqib olgandi. Buni özi
beixtiyor bajarganligi uchun
ahamiyat bermagandi. Qiz darhol
qölini tortib oldi. U oynadan yöl
chetida yastanib yotgan
dalalarni tomosha qilishga
tushdi. Uning yuzi yonardi. "
G'alati... Uyatmi bu? Erimish...
Odamlarga ham hayronsan,
bilmasdan gapiraverishadi",-
öylardi qiz. Jilmaygancha hayol
surayotgan qizning hayolini
yigitning ovozi böldi:
- Hey...
- Hm?
- Avtobus yölda töxtarkan, ul-bul
tanavvul qilvolish kerak.
- Hm.
- Yana "hm" mi?
- Hm...
Yengil kulgu, haliroq yuzaga
kelgan öng'aysizlikni hayollardan
bir chetga surib tashladi.
Avtobus yöl chetida biroz
turgach, yana yölga chiqdi. Qiz
judayam charchagandi. Yigitning
qaysidir mavzudagi sokin sözlari
ta'sirida közi ilindi...
- Allo,- qizni uyg'otdi yigit,-
uyg'oning malika, shahrizga
ye...ЕщёQiz yarq etib öz holatiga diqqat
qildi. Chindan bu öyinning
qiziqligi gashtidan mashg'ulotga
berilib ketgan va yigitning öng
qölini siqib olgandi. Buni özi
beixtiyor bajarganligi uchun
ahamiyat bermagandi. Qiz darhol
qölini tortib oldi. U oynadan yöl
chetida yastanib yotgan
dalalarni tomosha qilishga
tushdi. Uning yuzi yonardi. "
G'alati... Uyatmi bu? Erimish...
Odamlarga ham hayronsan,
bilmasdan gapiraverishadi",-
öylardi qiz. Jilmaygancha hayol
surayotgan qizning hayolini
yigitning ovozi böldi:
- Hey...
- Hm?
- Avtobus yölda töxtarkan, ul-bul
tanavvul qilvolish kerak.
- Hm.
- Yana "hm" mi?
- Hm...
Yengil kulgu, haliroq yuzaga
kelgan öng'aysizlikni hayollardan
bir chetga surib tashladi.
Avtobus yöl chetida biroz
turgach, yana yölga chiqdi. Qiz
judayam charchagandi. Yigitning
qaysidir mavzudagi sokin sözlari
ta'sirida közi ilindi...
- Allo,- qizni uyg'otdi yigit,-
uyg'oning malika, shahrizga
yetib keldik.
Qiz avtobus oynasidan
tashqariga qaradi. Darhaqiqat
yetib kelishibdi. Yana bir oz
yurishsa bas.
- Mana bu sizga,- yigit qizga
tumor tutdi shu payt,- tug'ilgan
kuniz bilan!
- Rahmat, hojati yöq,
shundog'am yetarlicha syurpriz
kun böldi bugun.
- Sovg'ani qaytarishmaydi.
Tög'ri, bu tumor u qadar
qimmatbaho emas, ammo men
uchun qadrli. Bu sizga ham omad
keltiradi.
Qiz sezdiki, sovg'ani olmasa yigit
xafa böladi.
- Rahmat,- dedi qiz bejirim
tumorni qöliga olarkan,- chindan
omad keltiradimi?
- Albattada.
- Unaqada, poyezdga nega kech
qoldiz?
Qizning jilmayib söragan
savolidan söng yigit uning
közlariga qaradi va kulib javob
berdi:
- Poyezddan qolib ketganimni
kim omadsizlik dedi...
Qizning yuragi jizillab ketdi shu
onda...
Avtobus töxtadi. Yigit va qiz
avtobusdan tushishdi.
Xayrlashish kerak edi-yu, lekin
negadir bunday qilishda ularda
xohish topilmasdi. Nihoyat, qiz
jimlikni böldi:
- Mayli, hammasi uchun rahmat
sizga, omon böling.
- Siz ham.
- Xayr...
- Nega endi xayr? Balki yana
uchrashib qolarmiz?
Qiz jilmaydi:
- Qaydam...
- Men esa ishonaman,- yigit qölini
avval yuragi ustiga, keyin
peshonasiga olib bordi,- axir
buni taqdir deydilar...
Qiz yigitga sönggi bor jilmaydiyu
burilib ketdi. Ketardi-yu yuragi
dukullardi. Hayolida faqat bir söz
aylanardi: buni taqdir deydilar...
Birinchi bor uchrashdilar-u
birinchi bor ayrilmoqda edilar...
Qiz ancha yurib ortiga ögirilib
qaradi. Ancha narida biroz
surbetroq, lekin bu öziga
yarashadigan kelishgan yigit
xuddi u kabi ögirilib unga qarab
turardi ...
e'tiborsizlikka yöl
qöygandi. Bu
e'tiborsizligi ehtimol bir
vaqtning
özida uning ulkan xatosi
ham edi.
U qizdan telefon raqamini,
hech
bölmasa, ish joyi yoki
manzilini sörashni
unutgandi. Buning
uchun qanchalar afsus
chekmasin, endi befoyda
edi.
Ösha sohibjamol qizning
gözal
chehrasi har daqiqada köz
öngida paydo bölaverardi.
Avtobusda qiz uning
yelkasiga
boshini qöyib uxlab
qolganidagi
hayajonli holatini öylab
qolardi.
Bir kun... Ikki kun... Uch
kun... Yöq,
ortiq bu taxlit yashab
bölmaydi.
Uni topish kerak. Sevib
qolganini aytish kerak.
Lekin qanday qilib?
Faqat ismini-yu tug'ilgan
kunini
bilsa? Keyin dizayner
ekanligi
ma'lum. Endi faqat qidirish
kerak.
Axir buni sevgi deydilar.Sevgi -
bu taqdir...
Oradan 5 oy ötdi...
Xiyobonda, gavjum
odamlar
orasida telefonda kim
bilandir
suhbatlashib ketayotgan
yigit
kimgadir urilib ketdiyu
telefoni qölidan tushib
ketdi va chil-chil
böldi.<...ЕщёYigit shu kun bir kichik
e'tiborsizlikka yöl
qöygandi. Bu
e'tiborsizligi ehtimol bir
vaqtning
özida uning ulkan xatosi
ham edi.
U qizdan telefon raqamini,
hech
bölmasa, ish joyi yoki
manzilini sörashni
unutgandi. Buning
uchun qanchalar afsus
chekmasin, endi befoyda
edi.
Ösha sohibjamol qizning
gözal
chehrasi har daqiqada köz
öngida paydo bölaverardi.
Avtobusda qiz uning
yelkasiga
boshini qöyib uxlab
qolganidagi
hayajonli holatini öylab
qolardi.
Bir kun... Ikki kun... Uch
kun... Yöq,
ortiq bu taxlit yashab
bölmaydi.
Uni topish kerak. Sevib
qolganini aytish kerak.
Lekin qanday qilib?
Faqat ismini-yu tug'ilgan
kunini
bilsa? Keyin dizayner
ekanligi
ma'lum. Endi faqat qidirish
kerak.
Axir buni sevgi deydilar.Sevgi -
bu taqdir...
Oradan 5 oy ötdi...
Xiyobonda, gavjum
odamlar
orasida telefonda kim
bilandir
suhbatlashib ketayotgan
yigit
kimgadir urilib ketdiyu
telefoni qölidan tushib
ketdi va chil-chil
böldi.
bölaklarini
yerdan oldi-yu jahl bilan
ösha
insonga qaradi:
- Közizga qara.s... Siz?!
Yigitning qarshisida 5
oydan beri qidirib
topolmaydigan, ösha,
uning oromini ög'irlab
ketgan
uzun sochli qiz turardi.
Yigit uni
ösha xayrlashishgan
kundan
boshlab qidira-qidira hech
topolmasdi. Internetdan,
modalar uyidan,
shaharning deyarli har
bir hududidan uni
qidirgandi.Lekin qiz haqida biron
ma'lumot
topilmasdi. Chunki qiz
öqirdi,
dizaynerlik esa uning
sevimli
mashg'uloti edi xalos.
Vaqt ötgan sari yigit
taqdiriga tan bera
boshlagandi. Haya, taqdir...
Mana
u qizni yana yigitga
uchrashtirmoqda edi.
- Yaxshimisiz,- qizning
yoqimli
ovozi hayolini böldi. -
Endi, ha!
- Telefoniz singani
uchunmi?
- Yöq... Uni siz sindirganiz
uchun.
"Hecham özgarmabdi".
Shu fikr
har ikkisining hayolida
paydo
böldi. - Uzr sörayman,
behosdan...
Tög'risi, shoshib
ketayotgandim...
- Ha, bu shaharda ham
hamma
shoshadi.
...ЕщёYigit telefon
bölaklarini
yerdan oldi-yu jahl bilan
ösha
insonga qaradi:
- Közizga qara.s... Siz?!
Yigitning qarshisida 5
oydan beri qidirib
topolmaydigan, ösha,
uning oromini ög'irlab
ketgan
uzun sochli qiz turardi.
Yigit uni
ösha xayrlashishgan
kundan
boshlab qidira-qidira hech
topolmasdi. Internetdan,
modalar uyidan,
shaharning deyarli har
bir hududidan uni
qidirgandi.Lekin qiz haqida biron
ma'lumot
topilmasdi. Chunki qiz
öqirdi,
dizaynerlik esa uning
sevimli
mashg'uloti edi xalos.
Vaqt ötgan sari yigit
taqdiriga tan bera
boshlagandi. Haya, taqdir...
Mana
u qizni yana yigitga
uchrashtirmoqda edi.
- Yaxshimisiz,- qizning
yoqimli
ovozi hayolini böldi. -
Endi, ha!
- Telefoniz singani
uchunmi?
- Yöq... Uni siz sindirganiz
uchun.
"Hecham özgarmabdi".
Shu fikr
har ikkisining hayolida
paydo
böldi. - Uzr sörayman,
behosdan...
Tög'risi, shoshib
ketayotgandim...
- Ha, bu shaharda ham
hamma
shoshadi.
- Xatto poyezdlar ham...
Yana ösha vaqtlardagidek
kulgu yangradi...
- Taqdirni qarang, sizni 5
oy
qidirib topolmagandim,
uni özi
bizni 5 soniya ichida
uchratdi.
taqdiqga
ishonmaysizmi,- yigit bir
oz vaqtdan keyin, ular
chetroqdagi
örindiqqa ötirishgach
qizdan
söradi.
- Yöq,- jilmaydi qiz.
- Unaqada nima sabab
aynan siz
bilan bu taxlit uchrashib
qoldik? - Bu tasodif...
Yigit qizning shu 5 oy
ichida uni
unutib yubormaganligini
sezdi.
Har holda,
uchrashganlarida, qiz
aytgan "poyezdlar ham
shoshadi"
iborasi uni nimadandir
umidvor qilardi. Shu kun
yigit qiz bilan
uzoq suhbatlashmadi.
Lekin u
qizning telefon raqamini
oldi.
Shu kun yigitning yuzida
ulkan
quvonch shukuhi porlardi.
Har
holda u qizning nima
haqdadir chuqur öyga
tolib qolayotganini
payqamasdi. U mast edi.
Baxtdan
mast edi.
Qiz poyezdga kech qolgan
kun
avtobusdan tushib, u bilan
xayrlashdiyu uyiga
shoshdi.
Bugun u juda xursand edi.
Tug'ilgan kuni juda ajoyib
ötardi.
Oilasi davrasida haqiqiy
bayram qilib nishonlashdi.
Tug'ilgan kun
torti, sovg'alar...
Mehmonlarni
kuzatib, charchagan ...ЕщёAytgancha, hali ham
taqdiqga
ishonmaysizmi,- yigit bir
oz vaqtdan keyin, ular
chetroqdagi
örindiqqa ötirishgach
qizdan
söradi.
- Yöq,- jilmaydi qiz.
- Unaqada nima sabab
aynan siz
bilan bu taxlit uchrashib
qoldik? - Bu tasodif...
Yigit qizning shu 5 oy
ichida uni
unutib yubormaganligini
sezdi.
Har holda,
uchrashganlarida, qiz
aytgan "poyezdlar ham
shoshadi"
iborasi uni nimadandir
umidvor qilardi. Shu kun
yigit qiz bilan
uzoq suhbatlashmadi.
Lekin u
qizning telefon raqamini
oldi.
Shu kun yigitning yuzida
ulkan
quvonch shukuhi porlardi.
Har
holda u qizning nima
haqdadir chuqur öyga
tolib qolayotganini
payqamasdi. U mast edi.
Baxtdan
mast edi.
Qiz poyezdga kech qolgan
kun
avtobusdan tushib, u bilan
xayrlashdiyu uyiga
shoshdi.
Bugun u juda xursand edi.
Tug'ilgan kuni juda ajoyib
ötardi.
Oilasi davrasida haqiqiy
bayram qilib nishonlashdi.
Tug'ilgan kun
torti, sovg'alar...
Mehmonlarni
kuzatib, charchagan köyi
örniga
yotarkan qiz bugungi
sovg'alar
ichida eng ajoyibini qöliga
oldi.
bejirim tumor edi. Unga
qarab biroz
surbetroq, lekin bu öziga
juda
yarashadigan, kelishgan
yigitni
öyladi. Lablariga mayin
tabassum
yugurdi. Tumorni
yostig'ining
ostiga qöyib qöydi-yu
közlarini uyquga yumdi.
Ertasiga darsda ötiribdi-yu
hayoli
özida emas. Poyezd,
avtobus...
"Nimalar böldi menga? Bir
kunda
u haqda shuncha
öylayapmanmi?
Yöq, men sevib qolmadim.
Bu sevgi emas..." Lekin qiz
nohaq edi.
U yigitni sevib qolgandi.
Har
tunda yostig'i ostidagi
tumorni
qöliga olib, shirin hayollar
qilardi.
Bu hayollar esa tobora uni
yigitga
qattiqroq bog'lab borardi.
Ösha lahzalarda qiz yigit
uni
qidirayotganini sezardi,
lekin
hech narsa qilib bölmasdi.
Kutish
kerak. Faqat shu yöl bor
edi...
5 oydan söng...
Qiz kunlar ötib, yigitning
kelmasligiga ishonch hosil
qildi.
Qayerdan ham kelardi.
Balki
butunlay unutib ham
yuborgandir. Ayni shu
vaqtlarda
qizning oilasida uni
uzatish
haqidagi mavz...ЕщёBu yurakcha shaklidagi
bejirim tumor edi. Unga
qarab biroz
surbetroq, lekin bu öziga
juda
yarashadigan, kelishgan
yigitni
öyladi. Lablariga mayin
tabassum
yugurdi. Tumorni
yostig'ining
ostiga qöyib qöydi-yu
közlarini uyquga yumdi.
Ertasiga darsda ötiribdi-yu
hayoli
özida emas. Poyezd,
avtobus...
"Nimalar böldi menga? Bir
kunda
u haqda shuncha
öylayapmanmi?
Yöq, men sevib qolmadim.
Bu sevgi emas..." Lekin qiz
nohaq edi.
U yigitni sevib qolgandi.
Har
tunda yostig'i ostidagi
tumorni
qöliga olib, shirin hayollar
qilardi.
Bu hayollar esa tobora uni
yigitga
qattiqroq bog'lab borardi.
Ösha lahzalarda qiz yigit
uni
qidirayotganini sezardi,
lekin
hech narsa qilib bölmasdi.
Kutish
kerak. Faqat shu yöl bor
edi...
5 oydan söng...
Qiz kunlar ötib, yigitning
kelmasligiga ishonch hosil
qildi.
Qayerdan ham kelardi.
Balki
butunlay unutib ham
yuborgandir. Ayni shu
vaqtlarda
qizning oilasida uni
uzatish
haqidagi mavzu kun
tartibida turardi.
Qiz
borgan sari bu
talablarga rad javobini
berishga
qiynalardi. Oxiri
hammasini ota-
onasining ixtiyoriga
tashlab
qöydi. Ösha kunning
özidayoq
qizning uyidan sovchilar
rozilik javobi bilan chiqib
ketishdi...
Ular ketishdi-yu qizni
titroq bosdi.
Xonasiga kirdi. Tumorni
qöliga
olib yig'lab yubordi.
Negaligini özi
anglamasdi.
yig'lagisi
kelardi. Chunki u endi
kelmaydi... Sovchilar
bolalikdagi döstidan edi.
Juda yaxshi yigit, lekin...
Nimayam
qilardi? Taqdiri shunaqa
ekan.
Haya, taqdir... U yana
kimnidir
eslatib yubordi. Ösha kuni
qiz
töyib yig'ladi. Bor hasrati
köz yoshlarga qöshilib
yuragidan
chiqib ketdi.
Bugun qiz unashtirildi.
Lekin
yuragi hijil. Hamma baxt
tilayapti.
Qaydam? Töyni
kuyovning ishlari
tufayli 40 kundan keyinga
belgilashdi.
Qiz özini
chalg'itishga
urinardi. Xonasiga kirib
har
doimgidek qadrdon
tumorni
qöliga oldi. Unga bir oz
tikilib
turgach yana joyiga
qaytarib
qöydi. "Yöq, bugun uni
qölimda olib yuraman.
Birinchi va sönggi
bor...",- qaror qildi qiz.
Xiyobonda
tumorni mahkam siqib
shoshib
ketardi. Keyin... Keyin
urilib ketdi.
Telefoni qölidan tushib
sinib
ketgan yigitga qaradi-yu
qiz qölidagi tumorni
qattiqroq siqdi...
Telefon orqali suhbatlar...
Uchrashuvlar... Hammasi
chiroyli
edi. Qiz ham ham...ЕщёFaqat
yig'lagisi
kelardi. Chunki u endi
kelmaydi... Sovchilar
bolalikdagi döstidan edi.
Juda yaxshi yigit, lekin...
Nimayam
qilardi? Taqdiri shunaqa
ekan.
Haya, taqdir... U yana
kimnidir
eslatib yubordi. Ösha kuni
qiz
töyib yig'ladi. Bor hasrati
köz yoshlarga qöshilib
yuragidan
chiqib ketdi.
Bugun qiz unashtirildi.
Lekin
yuragi hijil. Hamma baxt
tilayapti.
Qaydam? Töyni
kuyovning ishlari
tufayli 40 kundan keyinga
belgilashdi.
Qiz özini
chalg'itishga
urinardi. Xonasiga kirib
har
doimgidek qadrdon
tumorni
qöliga oldi. Unga bir oz
tikilib
turgach yana joyiga
qaytarib
qöydi. "Yöq, bugun uni
qölimda olib yuraman.
Birinchi va sönggi
bor...",- qaror qildi qiz.
Xiyobonda
tumorni mahkam siqib
shoshib
ketardi. Keyin... Keyin
urilib ketdi.
Telefoni qölidan tushib
sinib
ketgan yigitga qaradi-yu
qiz qölidagi tumorni
qattiqroq siqdi...
Telefon orqali suhbatlar...
Uchrashuvlar... Hammasi
chiroyli
edi. Qiz ham hammasini
taqdir
izmiga tashlab qöydi.
Chunki
uning sevgisi shu qadar
kuchli
ediki, undan shunchaki
köz yumib ketolmasdi.
Har
uchrashganlarida yana va
yana
qattiqroq bog'lanib
borardi.
Faqat yigit har
uchrashganlaridan
söng qanchalik baxtli
kunlarning
yaqinligi haqida öylardi,
qiz esa yaqin kelayotgan
iztirobli
voqealarni his qilardi.
Shuning
uchun qiz hech kimga
bildirmasdan köp
yig'lardi...
Oradan 20 kun ötib yigit
qizga
sevgi izhor qildi. Qiz esa
eshitib turib yig'lab
yubordi. Yöq, qiz
ortiq faqat özini öylay
olmasdi.
Hammasini töxtatish,
ehtimol
tugatish kerak edi. Uni
quchib,
yig'lama gulim deb
shivirlayotgan
yigitga e'tibor ham
bermasdan yig'lardi qiz...
Ösha kun qiz hammasini
oyisiga
aytdi. Oyisi esa dadasiga.
Ota
chuqur öyga toldiyu qizini
bir-
necha kun yig'lashga
majbur
qilgan qarorni chiqardi: -
Töy böladi... Yigirma
kundan
söng...
Ertasiga yigit bilan
uchrashgach
qiz hammasini unga
aytmoqchiydi. Lekin, yana
ayta olmadi. Yigit ham
qanaqadir
mahzun kayfiyatda edi. U
qizni
uzoq bag'riga bosib turdi:
- Yig'lama, azizam senga
kulish
yarashadi...
"Nega yig'layapsan" deb
söramadi ham...
Ösha kun qiz yigitni
sönggi bor
körib turgandi. Ertasi kun
qiz bu
safar yigitga hammasini
aytish
uchun uchrashuv joyiga
keldi.
Lekin yigit kelmadi.
Telefoni öchirilgan.
Ikkinchi, uchinchi kun
ham. 4-kun yigitdan sms
keldi:
"Meni kechir... Menga
xorijdan
yaxshi ish taklif qilishdi.
Bilasanmi, mening kelajak
rejalarim ulkan. Bu rejada
sen ham bor eding, ammo
endi
hammasi birdaniga
özgarib ketdi.
Afsusdaman. Baxtli böl..."
Qiz öqib közlariga
ishonmadi.
Qayta-qayta öqidi. "Siz
bunday
qilolmaysiz.." yig'lardi u.
Lekin hammasi ravshan
edi.
Qiz u bilan
ötkazgan shirin 3 haftalik
baxtli ...ЕщёTöy böladi!
Töy böladi... Yigirma
kundan
söng...
Ertasiga yigit bilan
uchrashgach
qiz hammasini unga
aytmoqchiydi. Lekin, yana
ayta olmadi. Yigit ham
qanaqadir
mahzun kayfiyatda edi. U
qizni
uzoq bag'riga bosib turdi:
- Yig'lama, azizam senga
kulish
yarashadi...
"Nega yig'layapsan" deb
söramadi ham...
Ösha kun qiz yigitni
sönggi bor
körib turgandi. Ertasi kun
qiz bu
safar yigitga hammasini
aytish
uchun uchrashuv joyiga
keldi.
Lekin yigit kelmadi.
Telefoni öchirilgan.
Ikkinchi, uchinchi kun
ham. 4-kun yigitdan sms
keldi:
"Meni kechir... Menga
xorijdan
yaxshi ish taklif qilishdi.
Bilasanmi, mening kelajak
rejalarim ulkan. Bu rejada
sen ham bor eding, ammo
endi
hammasi birdaniga
özgarib ketdi.
Afsusdaman. Baxtli böl..."
Qiz öqib közlariga
ishonmadi.
Qayta-qayta öqidi. "Siz
bunday
qilolmaysiz.." yig'lardi u.
Lekin hammasi ravshan
edi.
Qiz u bilan
ötkazgan shirin 3 haftalik
baxtli
kunlarini bir-bir xotirladi.
Sevaman degandi, endi
tashlab
ketdi. Alam bilan unga
javob
yozdi: - Sizga aytolmagan
bir gapim bor:
Meni turmushga
berishyapti.
Balki, kelajagizni öylab,
tög'ri
qilgandirsiz. Ketavering.
Umuman qaytib
kelmang.Sizi
körishni istamayman.
Yodizdami, menga
yurakchali
tumor sovg'a qilgandiz,
omad
keltiradi deb? Menga
soxta yurak
hadya qildiz-u haqiqiy
yuragimni
olib ketdiz öziz bilan.
Sizga baribir
rahmat. Menga
nimalarnidir örgatdiz.
Masalan, taqdirga
ishona boshladim. Lekin
taqdirlarimiz ayro ekan.
Yana bir
gapni sizga
aytolmaganman: Sizi
sevaman! Hm. Yomon
bölsaizam,
bildiz. Nafratlanaman
ham.Sms yubordi-yu
telefonini suvga
otdi. Örindiqda ötirib ezilib
yig'ladi. Hammasi tugadi.
Qizning töyi kuni ham
keldi. Qiz
xonasida közguga qarab
ötirardi.
yigitning unga aytgan
hamma gaplari bir-
bir jaranglardi:
"Poyezdga kech
qolganimni kim
omadsizlik dedi?"
"Kul azizam, kulish senga
yarashadi..." "Buni taqdir
deydilar..."
Uning yuzlariga yosh
dumaladi.
Shu daqiqada uning ortida
otasi
qölida qog'oz bilan ma'yus
turardi. Otasi uning
peshonasidan öpdi:
- Meni kechir qizim...
20 kun avval...
Qizning otasi qizining
boshqa
yigitni sevib qolganini
eshitgach,
chuqur öyga toldi. Fotiha
bölgan,
hamma rozi.
Qudalar ham
yaxshi odamlar. Nega
qanaqadir ön kun
ichida qizining bu taxlit
özgarib
qolganini tushunolmasdi.
Buni
ötkinchi hoy-u xavas deb
qabul
qildi va qizini bir necha
kun
yig'lashga majbur qilgan
qarorni chiqardi:
- Töy böladi!
Ota ösha yigitni qidirib
topdi.
Istarasi issiqqina ekan.
Lekin endi
kech. U bilan ochiqchasiga
gaplashib oldi: - Qizim
unashtirilgan, 20 kundan
söng töyi böladi, shuni
bilasanmi?
Yigit jim ...ЕщёQuloqlari ostida esa
yigitning unga aytgan
hamma gaplari bir-
bir jaranglardi:
"Poyezdga kech
qolganimni kim
omadsizlik dedi?"
"Kul azizam, kulish senga
yarashadi..." "Buni taqdir
deydilar..."
Uning yuzlariga yosh
dumaladi.
Shu daqiqada uning ortida
otasi
qölida qog'oz bilan ma'yus
turardi. Otasi uning
peshonasidan öpdi:
- Meni kechir qizim...
20 kun avval...
Qizning otasi qizining
boshqa
yigitni sevib qolganini
eshitgach,
chuqur öyga toldi. Fotiha
bölgan,
hamma rozi.
Qudalar ham
yaxshi odamlar. Nega
qanaqadir ön kun
ichida qizining bu taxlit
özgarib
qolganini tushunolmasdi.
Buni
ötkinchi hoy-u xavas deb
qabul
qildi va qizini bir necha
kun
yig'lashga majbur qilgan
qarorni chiqardi:
- Töy böladi!
Ota ösha yigitni qidirib
topdi.
Istarasi issiqqina ekan.
Lekin endi
kech. U bilan ochiqchasiga
gaplashib oldi: - Qizim
unashtirilgan, 20 kundan
söng töyi böladi, shuni
bilasanmi?
Yigit jim bölib qoldi.
Qizning nima
sababdan sevgi izhor
qilganda
yig'laganini tushungan
edi.
kech... Iltimos qilaman
sendan, qizimni
chin yurakdan sevsang uni
tinch
qöy, chunki men ikki
dunyoda
ham töyni töxtatmayman.
Qizimni
hurmatini saqla, el-yurt
oldida
isnodga qöyma. Yigit hech
narsa deyolmasdi.
Qizning otasi uzoq gapirib
sözini
yakunladi:
- Shunday qilki, u sendan
nafratlansin. Meni kechir...
Shunday qilsang,
hammamizga yaxshi
böladi...
Shunday dedi-yu ketdi.
Yigit bölsa
joyida turib qoldi...
Hozir qizning otasi undan
qiz
uchun jonini söraganida
hech
ikkilanmay bergan
bölardi. Lekin ayrim
narsalarning qadri jondan
ziyoda bölarkan. Nima
qilish
kerak? Yigit uchun shu
kun juda
og'ir böldi.
Ertasiga qiz bilan
uchrashdi. Qiz
yana yig'lardi. Yigit undan
"nega yig'layapsan" deb
söramadi ham.
Uni bag'riga bosdi. Ichidan
otilib
chiqayotgan alami
bög'ziga tiqilib
qizga shivirladi.
azizam, hech
qachon yig'lama..." Yigit
shu
lahzada qaror qabul qildi:
Taqdirga tan berish
kerak... Qiz
bilan boshqa körishmaslik
kerak...
Ertasiga yana uchrashuv
joyiga
otlandi. Yöq, körishmaydi.
Uzoqdan kuzatsa bas. U
özini
kutayotgan qizni uzoqdan
kuzatdi. Keyingi kun,
undan keyin
ham... Shu kun yigitga
xorijdan
ish taklif qilishdi. Yigit
ketishga
qaror qildi.
Hammasini
unutish
uchun... Ertasi kun u qizga
sms
yubordi. Uning öqib
yig'laganini uzoqdan
kördi-yu qölini yuragi
ustiga olib bordi va
pichirladi:
"Kechir jonim, mendan
nafratlanishing kerak..."
Kunlar ötaverdi. Yigitning
samalyoti uchishidan bir
kun oldin u qizni sönggi
bor körish
ilinjida uning uyi yaqiniga
bordi.
Kördi ham. G'amgin gözal
qiz...
Yigit qizning otasi bilan
gaplashib
olishi kerak edi.
- Men ertaga tongda
Parijga uchib ketaman,-
yigit qizning
otasi yonida söz boshladi,-
mana
bu xatni unga berib
qöying,
iltimos. Siznin...ЕщёKul
azizam, hech
qachon yig'lama..." Yigit
shu
lahzada qaror qabul qildi:
Taqdirga tan berish
kerak... Qiz
bilan boshqa körishmaslik
kerak...
Ertasiga yana uchrashuv
joyiga
otlandi. Yöq, körishmaydi.
Uzoqdan kuzatsa bas. U
özini
kutayotgan qizni uzoqdan
kuzatdi. Keyingi kun,
undan keyin
ham... Shu kun yigitga
xorijdan
ish taklif qilishdi. Yigit
ketishga
qaror qildi.
Hammasini
unutish
uchun... Ertasi kun u qizga
sms
yubordi. Uning öqib
yig'laganini uzoqdan
kördi-yu qölini yuragi
ustiga olib bordi va
pichirladi:
"Kechir jonim, mendan
nafratlanishing kerak..."
Kunlar ötaverdi. Yigitning
samalyoti uchishidan bir
kun oldin u qizni sönggi
bor körish
ilinjida uning uyi yaqiniga
bordi.
Kördi ham. G'amgin gözal
qiz...
Yigit qizning otasi bilan
gaplashib
olishi kerak edi.
- Men ertaga tongda
Parijga uchib ketaman,-
yigit qizning
otasi yonida söz boshladi,-
mana
bu xatni unga berib
qöying,
iltimos. Sizning
iltimosingizni
bajardim. Siz ham
bajarasiz deb
öylayman... Xayr! Yigit ketdi. "Endi seni
körmayman.
Kechir meni azizam...
Baxtli böl!"
Uning közidan sizayotgan
yoshlarni hech kim
körmasligi
uchun közoynak taqib
oldi.
Ota maktubni öqib yuragi
tölib ketdi. Qizini shu
darajada
sevarkan, bir og'iz sözini
ikki ham
qilmadi. Kuyov qilsa
arzirdi. Lekin,
kechikdi...
Tongga qadar hayollar
iskanjasida qoldi. Tongda
maktubni olib qizining
xonasiga
kirdi.
Qizi judayam gözal.
Lekin,
uning közlarida yosh bor
edi. Ota
ortiq bardosh qilolmadi.
Qizini
bag'riga bosib,
peshonasidan
öpdi: - Meni kechir qizim...
Ota qiziga xatni berib,
yigit
haqida hammasini aytib
berdi.
Qiz maktubni ochib
öqishga
tushdi: "" Bugun mendan
nafratlanayotgan bölsang
kerak.
Ishonaver buning hecham
ahamiyati yöq menga.
Chunki
bugun men seni yana
hammadan
birinchi tabriklayapman.