Предыдущая публикация
Dilenci qiz
Bir gün, kiçik bir qız uşağı, küçenin qırağında
oturmuş, yeyecek bir şey, pul ya da ala bileceyi
bir şey üçün dilenirdi. Eyninde yırıq-yırtıq, üzü-
gözü kir içinde ve perişan bir haldaydı.
Qız dilenerken, küçeden genc, canlı ve yaxşı görünüşlü bir adam keçdi. Qızı gözü almışdı
amma bildirmemek üçün dönüb ikinci defe
baxmadı. Böyük ve lüks evine, xoşbext ve rahat
ailesinin yanına geldiyinde, çox gözel
hazırlanmış axşam süfresi onu gözleyirdi. Lakin
az sonra düşünceleri tekrar o kasıb qıza ilişdi. Duyğuları bir şeylere etiraz edirdi. Sonra asan
yolu seçdi ve etirazlarını Allaha yöneltdi. Bele
veziyyetlerin var olmasına icaze verdiyi üçün.
Ve içinden bele bir cümleyle şikayetlendi:
"-Bele bir şeyin olmasına nece icaze verirsen?
Niye o kiçik qıza kömek üçün bir şeyler etmirsen Allahım?" Sonra ruhunun derinliklerinden gelen
bir cavab
eşitdi:
"-Etdim. Seni yaratdım!"
Следующая публикация
Комментарии 2