Предыдущая публикация
O'lgunicha sevgan oshiq!
Yomg'irning shitirlab
yog'ishidan uyg'onib
ketdim.
Deraza yoniga keldimda,
yana
o'sha kunlarni eslay
boshladim.Bundan 5 yil
oldin
moviy közli, chiroyligina
qizaloq edim.
Qayg'u nimaligini
bilmasdim.
O'sha kechasi
sochlarimni tuni bilan
jingalak
qilib chiqdim. Chunki
ertaga
dugonamni tug'ilgan kuni
edi. Dars tugagach kafeda
o'tirmoqchiydik. Sochimni
jingalak qilib turmaklashni
yoqtirardim. Ertalab
uyg'onganimda jahim
chiqib
ketdi: "Obbo yomg'ir
yog'ayapti,
sochlarim turmagi buzulib
ketadiku!" Keyin darsga
kech
qolayotganim yodimga
tushib
qoldi. Shosha-pisha
kiyindim,
baland poshnali tufligimni
kiydim-u liftni chaqirdim.
Obbo,
lift ishlamayaptiku. 7-
etajdan
taqillab tusha boshladim.
Ko'chaga chiqqach
sumkamni
ochdim. Uff, soyabonim
ham
qolib ketibdiku. 7-etajga
yana qayta chiqishni
öylasam
yuragim
orqaga tortdi. Nima
qilishga
boshim qotib turganda
tog'rimdagi qip-qizil
soyabon
hayolimni böldi. Bir yigit
qip- qizil
soyabon tutib shosha-
pisha ötib
ketardi. Ichimda tovba,
yigitlar
ham qizil soyabon
tutarkanmi
deya hayron qoldimu
ortidan
tezda yugurib yetvoldim. -
Iltimos
yo'lni boshigacha siz bilan
borib
olay, soyabonm uyda
qolibdi.
7-
etajga chiqishga erindim
dedim. U bo'lsa g'alati
qo'pollik bilan
mayli dedi. Uning qilgan
qo'polligiga yana jahlim
chiqdi.
Bugun qanaqa kun bo'ldi
o'zi,
ertalabdan dilxiralik.
Yigitning
yonida jim ketarkanman,
qiziquvchanlik kasalim
xuruj
qilib
qoldi: -Nega qip-qizil
soyabon
tutib oldiz,- deb söradim.
U
bo'lsa: -Shuning uchun
ham
ertalabdan asabim tarang,
kichkina singlim bor.
Maktabiga
soyabonimni olib
ketibdiyu,
menga jajji maktubcha
bilan
shu soyabonni tashlab
ketibdi,-
dedi.
Qiziqib maktubchada nima
yozilgan ekan deb
söradim. -
Kechqurun menga shirinlik
olib
kelmaganiz uchun jazo
sifatida
soyabonigizni olib ketdim,
o'zimnikini qoldirdim. Agar
yana shirinlik olib
kelmasaiz, ertaga
telefonizni bekitib
ketaman deb
yozibdi. Kulib yubordim,
singliz
judayam sho'x ekan
dedim. U
ham jilmaydi. Shunda
uning
yuziga boqdim-u yuragim
jizillab
ketdi.U juda yoqimtoy edi.
Shu
payt uning telefoni
jiringlay
boshladi. Biroz
ötgach undan yana sms
keldi:
"Yaxshi doktor bemorini
kuttirib
qöymaydi". Men: "Qanaqa
dori
berish haqida öylab
qoldim" U: "Qanaqa dori
bersaiz ham
mayli. Faqat sizni dori
bilan
ertaga
uyimiz oldidagi xiyobonda
kutaman". Keyin ertangi
kun
ham keldi. Do'konga
kirdimda jajji
yurakcha sotib oldim.
Xiyobonga
bordim. U kutib ötirgan
ekan.
Yoniga borib uni berdim. U
bo'lsa bunaqa soxta
yurakga
tuzalmayman, menga
haqiqiysi
kerak dedi. Jimgina
jilmaydim
so'ng u shunday dedi: -
Men seni
sevaman! Telbalarcha!
Seni 4
oydan beri kuzataman,
ammo so'z ochishga
juratim yetmasdi.
Nima ham deya olardim.
Uyalib
jim turaverdim. U
sözlashda
davom etdi:
-Bu yerga ko'chib
kelganimizdan beri seni
kuzataman. Sen
ertaklardagi
erka
malikalarga öxshaysan...
Shu kundan e'tiboran
uchrasha
boshladik. Ularsiz özimni
soniya ham tasavur
qilishim qiyin
bölib qoldi. Sevgi bu
kimnidir özingdan
ortiq
yaxshi körishing, unga
joningni
ham berishga tayyor
bölishinga
va usiz hayotni tasavvur
qila
olmasliging bölsa, men
judayam
qattiq sevib qolgandim.
Ular
shu qadar katta baxt
berayotgandiki,
umrbod tugamaydi bu
baxt
deböylardim.
Ammo bir yil ötmay
ayrildik.
Doimgidek
uchrashuv joyimizda Tohir
akamni kutardim. Ular
keldilarda ha yöq, be yöq
nafrat bilan
yuzimga tarsaki
tushirdilar. Holsiz yerga
o'tirib
qoldim, labimdan qon
oqardi.
Shokda edim. Ular esa
g'azabdan yonayotgan
ko'zlari bilan sendan
nafratlanaman, seni
bunday
deb
o'ylamagandim, deb
baqirib
yonimdan ketib qoldilar.
Aqldan ozayozdm. Nima
bo'lganini,
aybim nimaligini
bilmasdan,
hech narsaga
tushunolmasdim. Telefon
qildim,
o'chirilgan. Har kuni
kutdim, kelmasdilar.
Necha marotaba
ko'chada ko'rdim,
yonlariga
borsam, jerkib berdilar.
Nima
bo'lganini so'rasam faqat
jazavaga tushardilar.
Yonlariga borishga qo'rqib
ham qolgandim. Hech bir
nojöya ish
qilmagandim. Kimdandir
yomon
gaplar eshitgandir deb,
menga
ham bu ishlari og'ir botdi.
Dilim
og'rirdi. Kunlar o'ta
boshladi. Uyimga sovchilar
kelishdan
to'xtamas, uyimdagilar
bölsa
qistovga olishardi. Nima
qilishni
bilmay qolgandim. Oxiri
otam
sevganing bo'lsa ayt yoki
men
aytgan odamga turmushga
chiqasan deb shart
qo'ydilar.
Yurak yutib yana Toxir
akamni
ishxonalariga bordim. Shu
so'zlarni
aytmoqchiydim. Ammo
ishxonalarida meni ko'rib
hammani
oldida menga baqirib,
so'ka
boshladilar. Közlarimdan
tirqirab yosh chiqib ketdi.
Azbaroyi
sevganimdan, ularni
yöqotishdan
qörqqanimdan, gunohim
bölmasa ham yonlariga
kelgandim. Zarracha
qadrim
yöq
ekan. Yuragimni nayza
teshib ötgandek böldi.
Qo'limga tushgan narsani
Toxir
akamga otdim. Boshlariga
tegib
o'tirib qoldilar. Yig'lab
baqirdim:
-Sizga nima bo'ldi?
Tushuntirsangiz
bo'lmaydimi.
Nega haqorat
qilasiz?
Aybim nima,- dedim. Ular
bo'lsalar
ko'zimga ko'rinma, yo'qol,
deb baqirdilar. Alam
ustida otamni
shartiga rozi bo'ldim. Bir
oyga
bormay turmushga
chiqdim.
O'zimga men albatta
baxtli
bo'laman deb va'da
berdim.
Xomiladorligimi eshitgach,
qizlik uyimga xushxabar
aytgani
bordim. Uyda
o'tirarkanman
eshik taqilladi. Onam
yonimga
keldilarda qizim, seni
tashqarida bir qizcha
sörayapti, dedilar.
Kim
ekan deb qiziqib
tashqariga
chiqdim. Eshigimiz
tashqarisida
12 yoshlar atrofidagi
qizaloq
ko'zlarida yosh bilan
turardi. -Siz Dildoramisiz?
Qizcha titragan ovoz bilan
söradi
mendan... Ha deb, uyga
Следующая публикация
Нет комментариев