Ёмғир ёғса юрагим музлар,

Қалбим парча бўлиб кетади.
Дил соғиниб, кўзларим излар,
Юраккинам тўлиб кетади.
Қуёш нурин сочганида ҳам,
Қалбим сира ёришмас энди.
Дили пора, юраги вайрон,
Куз фаслидан қолишмас энди.
Хазон бўлиб барглар тўкилар,
Сарғаяди жонсиз, бетоқат.
Дарахтлар жим тебранар яна,
Баҳорлардан умидвор фақат.
Қалбим сенсиз ўртанар беун,
Қора булут тўсган осмонни.
Тушунмайди ҳеч кимса нечун,
Телба қилар севган инсонни.
Ёмғир яна майдалаб ёғар,
Кўз ўнгимда сенинг суратинг
Маржон мисол кўз ёшим оқар,
Гапиришга етмас журъатинг.
Алвидо деб майли мен айтай,
Ёдимдадир маъюс кўзларинг.
Термулмагин, ортимга қайтай,
Унутаман барча сўзларинг.
Бас қиламан хаёл суришни,
Тақдир экан, ўзга йўқ чора.
Эсламайман энди ҳеч қачон,
Сен ҳақингда ҳатто, бир бора...