Предыдущая публикация
წარწერა საბავშვო ბაღის კარზე:
"მთვრალ მამებზე ბავშვები არ გაიცემა!".
* * *
– რა გატირებს, ჩემო პატარა? – ეკითხება მამა შვილს.
– გემი რომ გთხოვეეე!..
– მერე ხომ გიყიდე გემი?
– მელე ამას ზღვა ალ უნდააა?!..
* * *
ნარკომანს ლურსმანი უკუღმა უჭირავს და წვალობს, ვერ აჭედებს.
– მაგარი დაბოლილი ხარ, ვასკა, – ეუბნება მეორე, – ლურსმანი შეაბრუნე, უკუღმა გიჭირავს.
– აუ, მაშინ მეორე ოთახში გავალ და იქიდან მოვაჭედებ.
* * *
– უცხო ენა გესმის, ძამა? – ეკითხება ერთი გურული მეორეს.
– როგორ არ მესმის, ყრუ კი არ ვარ! მარა ვერ ვიგებ.
* * *
– ალო, ფსიქიატრიულია?
– დიახ, რა მოხდა?
– ჩემი შვილი ორი დღეა ტუფლებს ჭამს.
– თუ მოსწონს, მიირთვას, ხელს ნუ შეუშლით.
– მეც მომწონს, ექიმო და ჩემს რძალსაც. არადა გათავდა, სადაა ამდენი?!
* * *
ოსს ფეხსაცმელი უჭერს, წუხს, ერთ ამბავშია.
– კი მაგრამ, შენი ზომა ვერ იყიდე?! – ეკითხება ძმაკაცი.
– ჩემი ზომა ძალიან ძვირი ღირდა.
* * *
– ექიმო, ჩემს ქმარს ისევ ამოუვარდა ყბა.
– ამჯერად რა სისულელე უთხარით?
* * *
– აი, თინიკო, ესაა ის თეთრცხენიანი პრინცი, მე რომ ვოცნებობდი.
– ვაიმე, რა ლამაზი ცხენია, პრინცი სადაა?
* * *
გენერალი: რიგითო ჭახვაძე, ტყეში სოკო მომიკრიფე!
ჭახვაძე: ბატონო გენერალო, ვერ ვარჩევ, შხამიანი რომ შემხვდეს?
გენერალი: მიდი, კაცო, სიდედრს უყვარს!
* * *
– 15 წელია, სიტყვა ვერ მითქვამს, რომ პირში არ მომვარდე! – აპროტესტებს ქმარი.
– 15 კი არა, 16 წელი, – აზუსტებს ცოლი.
* * *
– მე, ძმაო, ბავშვობიდან მიზანდასახული ვიყავი. ვამბობდი, ან პროფესორი გამოვალ, ან არაფერი–მეთქი.
– და მაინც, რატომ ვერ გახდი პროფესორი?
Следующая публикация
Нет комментариев