ԿԱՐՈՏ
Մեջս մտել է մի հիվադություն
Հանգիստ չի՛ տալիս և չի՛ էլ բուժվում,
Չկա դեղ-դարման,չկա փրկություն
Չէ որ կարոտ են նրան անվանում...
Ես չգիտեի որ քեզ պես՝ կարո՜տ,
Ծանր բան չկա համայն աշխարհում,
Երանի՜ նրան,ով չունի կարոտ,
Եվ տեղը նրա...չի՛ էլ իմանում:


Ուզում եմ ապրել, շնչել լիաթոք,
Բայց մեջս կարոտ սու՛տ է,չի լինում,

Ա՜ խ, եթե ունես գութ և խճմտանք
Բաց թող, որ անուշ երկիրս գնամ...
Գնամ որ բույնս հողիս մեջ շինեմ,
Գնամ որ հողիս տերը ես լինեմ,
Երանի՜ նրան,ով չունի կարոտ,
Եվ տեղը նրա...չի՛ էլ իմանում

ԿԱՐՈՏԵԼ ԵՄ ԵՍ ՏՈՒՆԸ ԻՄ ՀԱՅՐԵՆԻ
ՈՒՐ ԾՆՎԵԼ ԵՄ ՈՒ ԽՈՍԵԼ ԵՄ ՔԱՂՑՐ ԼԵԶՈՒՆ ՄԱՅՐԵՆԻ:
ԵՎ ՀԻՄԱ ԵՍ ԹԱՓԱՌՈՒՄ ԵՄ
ՕՏԱՐ ՄԻ ԽԵՆԹ ԵՐԿՐՈՒՄ
ՈՒՐ ՀԱՅԵՐ ԿԱՆ ՍԱԿԱՅՆ ՀԱՅ ՉԵՆ ՀԱՄԱՐՎՈՒՄ:
ԽԱՌՆՎԵԼ ԵՆ ԱՄԲՈԽՆԵՐԻՆ ԽԵԼԱԳԱՐ
ԿՈՐՑՐԵԼ ԵՆ ՊԱՏԿԵՐՆ ԻՐԵՆՑ ՄՈԼԱԳԱՐ
ՉԵՆ ՀԱՍԿԱՆՈՒՄ ՈՐ ՄԻ ԲՈՒՌ ԵՆՔ ՄՆԱՑԵԼ,
ԱՅԴ ՄԻ ԲՈՒՌՆ ԷԼ ՕՏԱՐԱՑԵԼ ՈՒ ԱՆՏՈՒՆ Է ՄՆԱՑԵԼ:

Կարո'տ, ինչու ես դու այդքան դաժան,
Ինչու ես տանջում ինձ այսպես անվերջ,
Գեթ վայրկյան թող որ ես հանգիստ մնամ,
Հուշերս միայն թող ինձ այցի գան...
Հուշեր միայն թող ինձ ջերմացնեն,
Բայց դու հաղթում ես, Հաղթում ինձ անվերջ
Եվ ծուղակում ես Կարոտ ինձ այսպես
Ճիշտ է դաժան ես, բայց քաղցր այնպես,
Կարո'տ, հարազատ, մտերիմ ,,ընկեր,,
Եվ տիեզերական ուժը քո զորեղ
Դարձնում է մարդկանց սրտերը

ԽՈՍՔԵՐՆ  ԱՎԵԼՆՈՐԴ    ԵՆ<<<< ԿԱՐՈՏԸ"  ԱՅՆ  ԶԳԱՑՄՈՒՆՔՆ   Է<ՎՈՐԸ"   ՍՐՏԻ  ԹԵԼԱԴՐԱՆՔԸ   ՏԱԼԻՍ  Է  ԼԵԶՎԻՆ< ԻՍԿ  ՍԻՐՏԸ<<< ՍԱՀՄԱՆ  ՉՈՒՆԻ,,,, ԶԳԱՑՄՈՒՆՔՆԵՐԻ  ՀԱՄԱՐ....