Предыдущая публикация
16. То тавонед, аз Худо битарсед ва гӯш фаро доред ва итоъат кунед ва ба суди (манфиъат) худ аз молатон хайр кунед. Ва онон, ки аз ҳирси нафси хеш дар амон мондаанд, растагоронд.
17. Агар ба Худо қарзу-л-ҳасана (садақа дар роҳи Худо) диҳед, бароятон ду баробараш хоҳад кард. Ва шуморо меомурзад, ки ӯ шукркунандаву (қадршинос) бурдбор аст.
18. Донои ниҳону ошкор аст, пирӯзманду ҳаким аст!
----------------------------Сураи ТАҒОБУН
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 3