Предыдущая публикация
ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՎԱՅԵԼՔԸ ԵՒ ՓՈՐՁԱՌՈՒԹՅՈՒՆԸ
Այսօրվա կրոնական համակարգը շեղել է մեզ Քրիստոսին վայելելուց: Մարդկանց համար կրոնում Աստծուն երկրպագելու, Աստծուն ծառայելու ուսմունքներ, կանոններ և ծեսեր կան: Կրոնական ուսմունքները զբաղվում են անձի բնավորությունը շտկելով և նրա վարքը բարեփոխելով: Այսօրվա քրիստոնեությունում շատ ուսմունքներ ու պարգևներ կան, բայց ցավն այն է, որ Սուրբ գրքում Աստծո հայտնած հիմնական միտքը մեծ մասամբ անուշադրության է մատնվել կամ նույնիսկ բաց է թողնվել: Աստծո հիմնական միտքը այն է, որ Աստված ցանկանում է մեր վայելքը լինել:Մենք պետք է հաղորդ լինենք ու վայելենք Նրան, Նրան ճանաչենք ոչ լոկ օբյեկտիվ գիտության որևէ չափով, այլ՝ մեր սյուբեկտիվ փորձառությամբ: Պետք է ճաշակենք Նրան, ինչպեսԴավիթն է պատվիրում Սաղմոս 34:8-ում.«Ճաշակեցեք և տեսեք, որ Տերը բարի է»: (Սաղմոս 36-ը հմմտ Հվհ1:4)ասում է, թե պետք է առատությամբ կշտանանք Տիրոջ տան պարարտությամբ՝ Տիրոջ լույսի մեջ կյանքի շատրվանը վայելելով: Տիրոջ մասին որոշ օբյեկտիվ գիտություն ունենալը և բազմաթիվ հիմնադրույթներ ու ուսմունքներ սովորելը բավական չէ: Մենք պետք է ապրենք Տիրոջը և ճաշակենք Տիրոջը:
Փնտրող մեկը Երգ Երգոցում ասում է.«Ինչպես խնձորի ծառն է անտառի ծառերի մեջ, այնպես էլ իմ սիրելին է որդիների մեջ: Ես մեծ բերկրանքով նստեցի նրա հովանու տակ, և նրա պտուղը քաղցր է իմ քիմքին»(2:3): Սա ցույց է տալիս, թե ինչքա՜ն թանկ է Տերը փնտրող մարդու համար: Նա նման է ստվերոտ և պտղաբեր խնձորի ծառի, որ փնտրողին առատ պտուղ է տալիս: Նրա ստվերի տակ կարող ենք հանգստանալ և վայելել Նրա պտուղը, որ Իր բոլոր հարստություններն են՝ մեր վայելքի համար: Խնձորի ձառը գիտական ուսումնասիրության համար չէ, այլ՝ նրա հովանու տակ հանգստանալու և պտուղը վայելելու համար: Մեզ հարկավոր է Տիրոջն այսպես ապրել ու վայելել:
Բազում տարիներ ինձ սովորեցրել, օգնել և քաջալերել են Տիրոջը այսպես վայելել: Դրա համար մենք չպետք է կենտրոնանանք վարդապետությունների և ուսմունքների վրա, այլ մեր ողջ էությունը պետք է կենտրոնացնենք Իր Հիսուս Քրիստոս Տիրոջ վրա: Պետք է սովորենք վայելել Նրան , շփվել Նրա հետ, ուտել, հաղորդ լինել Նրան: Տերն ասաց.«Ինձ ուտողը նաև կապրի Ինձանով» (Հվհ 6:57):Մենք պետք է սովորենք Տիրոջը այսպես փորձառաբար ճանաչել՝ օրեցոր ճաշակելով Նրան և Նրանով կշտանալով: Պետք է կշտանանք Նրա տան պարարտությամբ, հագենանք և ներծծվենք Նրա քաղցրությամբ:
Հատված «ԿՅԱՆՔԻ ԾԱՌԸ» գրքից: Վիթնես Լի
Следующая публикация
Нет комментариев