ღმერთივით ერთი სწამდეთ სამშობლო და თავს სწირავდნენ ენას და რწმენას გადასახლებულთ ქართული მიწა ხატად ექცათ და გულზე ესვენათ.
ნებით, ქართველი არ თმობს სამშობლოს, განა ადვილი დასათმობია? ძალით არასდროს, წინაპრის კერა განა ადვილი ჩასაქრობია?
განა სამთავროს, ბაგრატს და გელათს, ცამდე აზიდულ ძველ სვეტიცხოველს, შოთას და ვაჟას და მშობელ დედას რის ფასად დათმობ – გაიუცხოვებ.
მძლავრი მდინარის ჩქეფების დარად შენს სისხლში მაინც იჩქეფებს მარად და სანამ ცამდე არ გაბრწყინდება შენი სამშობლო სამოთხის დარი სანამ სიცოცხლე არ მოგწყინდება მოსახდელი გაქვს იცოდე ვალი.
ნუ დაივიწყებ წინაპრის ადათს, ნუ დაივიწყებ გმირობას ათასს. რაც დღემდე შენთვის სისხლი დაღვრილა სულ არ მოვსულვარ დღემდე ადვილად.
ჩვენამდე, დღემდე, ჯაჭვია გრძელი, გზა ეკლიანი, ვიწრო და ძნელი. შენამდე ცხრა ძმა ხერხეულიძე, სამასი გმირი არაგველია.
მეფე დავითი, მეფე თამარი და ეს გზა ისევ გასავლელია. ნუ დასრულდება წარსული შენზე, ხავსს ნუ მოადებ მშობლიურ ეზოს რათა შენს შვილებს და შენს მომავალს წინაპრის სახე სანთლებად ენთოს.
შენი სამშობლო, მედგრად მავალი, დაუღალავი, შეუპოვარი დღეს შენ შეგყურებს, ელის, როგორი გამოადგები შენ მეომარი. მტრები ბევრი ჰყავს, გარდა უფლისა არა ჰყოლია მას მეგობარი.
უქმად ნუ გალევ ცხოვრებას შენსას არ მოვლენილხარ ქვეყნად ამაოდ ჯაჭვში ჩაები, შენი სამშობლო ულევ მტრებისგან შემოაკავა.
რეკენ ზარები განთიადისას ყველა მათგანი ძველ გზებზე გვიხმობს, რადგან ღმერთივით გზა ეკლიანი, შენი სამშობლო დღეგრძელი იყოს.
როცა მის გვერდით, მის მხარში დგეხარ, შენ ხარ ნაწილი ამ უკვდავების, შენი შვილებით, შენი მომავლით უწყვეტ ფერხულში თუკი ჩაები.
თუ ეს ყოველივე იცი და მაინც სცოდავ - არ გეშინია ღვთისა? არ გეშინია
უზენაესი წყრომისა, უსაშინლესი რისხვისა და უბედურებისა, თავს რომ
შეიძლება დაგატყდეს ღვთისაგან? რატომ არ მოდიხარ გონს, რატომ შენც
მეზვერესავით არ იცემ გულზე ხელს, არ აფრქვევ სინანულის ცრემლებს და არ
გამოითხოვ შეწყალებას ღვთისაგან? რატომ არ ჩაუვარდები ფეხქვეშ შენს მიერ
უსამართლოდ გაკიცხულთ და დამდაბლებულთ და არ სთხოვ პატიებას? არ იცი, რომ
სტუმარნი ვართ ამ წუთისოფლისა და რაც კიდევ შეიძლება მოვასწროთ დღეს, ხვალ
იქნებ გვიან იყოს? დაეშურე ძმაო სინანულს შენსას, რომ მოწყალე მამამ,
რომელიც ცოდვილსა სწყალობს და დაცემულს აღადგინებს, შეგიწყალოს შენც და
მეზვერესავით გაგამართლოს.
საყვარელნო ძმანო, ჩვენ, ამ წმიდა ტაძარში მდგომნი, უხილავად ვემსგავსებით
იგავში მოხსენიებულ მეზვერესა და ფარისეველს. მეზვერეს უმეტესად
ვემსგავსებით ცოდვებით, უწესო ცხოვრებით, ფარისეველს კი ქედმაღლობით და
ფარისევლობით. ჩვენც, მეზვერის მსგავსად, ხშირად უსამართლოდ ვეკიდებით
ადამიანებს, ვითხოვთ მათგან კუთვნილზე მეტ სითბოსა და სიყვარულს,
ყურადღებასა და პატივისცემას, რითაც ვაყენებთ მათ ტკივილსა და მწუხარებას.
ღვთის წინაშე გამართლდა ძალზე ცოდვილი კაცი, მაგრამ როგორ? რა გზით? როგორ
და გულწრფელი სინანულით, რა გზით და თავის დამდაბლებით. აი რას
გვასწავლის, ძმანო, მაცხოვარი ქვეყნისა, აი საითკენ მოგვიწოდებს ყველას
წმიდა ეკლესია.
ღვთის წინაშე გამართლდა ძალზე ცოდვილი კაცი, მაგრამ როგორ? რა გზით? როგორ
და გულწრფელი სინანულით, რა გზით და თავის დამდაბლებით. აი რას
გვასწავლის, ძმანო, მაცხოვარი ქვეყნისა, აი საითკენ მოგვიწოდებს ყველას
წმიდა ეკლესია.
დღეს უფლის ტაძარში კვლავ შედიან ცოდვილი მეზვერე და ფარისეველი. ტაძრის
წინა ნაწილში ამაყად მდგომი ფარისეველი კვლავ იმეორებს ნაცნობ სიტყვებს:
„გმადლობ შენ ღმერთო, რამეთუ არა ვარ როგორც სხვა, მტაცებელი და მემრუშე,
როგორც მეზვერე. კვირაში ორგზის ვმარხულობ და მონაგებისაგან ვწირავ
მეათედსო". უკან მდგარი მეზვერე კი კვლავინდებურად ზევით ახედვასაც კი ვერ
ბედავს თავისი ცოდვილი მდგომარეობის გამო, მკერდზე იცემს ხელს და
თვალცრემლიანი ამბობს: ღმერთო, მილხინე მე ცოდვილსაო. უფალი ისმენს ორივეს
ვედრებას: ვედრებას იმ ადამიანისას, რომელიც გარეგნულად იცავს ღვთის
მცნებას, მარხულობს ზომაზე მეტს და მეათედსაც სწირავს თავისი მონაგებისას
შემოქმედს და ვედრებას ცოდვილი ხარკის ამკრეფისას, რომელსაც თავად კარგად
შეუგნია თავისი უღირსი მდგომარეობა და შეწყალებას თხოულობს ღვთისაგან.
დახმარებას ეძებ? ვინ დაგეხმარება ჩემს გარდა? მკურნალს ეძებ? ვინ განგკურნავს ჩემს გარდა? სიხარულს ეძებ? ვინ მოგცემს სიხარულს ჩემს მეტი? მწუხარების დროს ნუგეშს ეძებ? ვინ განუგეშებს ჩემს გარდა? სიწყნარეს ეძებ? ჩემთან ჰპოვებ სულის სიწყნარეს! მშვიდობა გსურს? მე ვარ მშვიდობა სულისა! სიცოცხლეს ეძებ? მე მაქვს წყარო სიცოცხლისა! ნათელს ეძებ? მე ვარ ნათელი! ნუთუ გზას ეძებ? მე ვარ გზა! წინამძღოლს ეძებ? მე ვარ ერთგული წინამძღოლი! რატომ, რის გულისათვის არ გსურს ჩემთან მოსვლა? ნუთუ ვერ ბედავ მოსვლას? აბა ვიღასთანაა უფრო ადვილი მისვლა? თხოვნა გერიდება? ვის ვუთხარი უარი, ვინც რწმენით მომმართა? ნუთუ შენი ცოდვათა სიმრავლის გრცხვენია, ჩემი გულმოწყალება გაცილებით მეტია! ,,მოვედით ჩემდა ყოველნი მაშურალნი და ტვირთმძიმენი და მე განგისვენო თქუენ’’.
ამისკენ ჩემმა სიყვარულმა და გულმოწყალებამ მომიწოდა. მე არ შემეძლო მოთმენა, რომ შენ ესე გეტანჯა! ნუთუ შენ ამ ჩემს სიყვარულს უარყოფ? სიყვარულის წილ სიძულვილს მომაგებ?! ჩემს მაგივრად ცოდვა შეგყვარებია?! ჩემს მაგივრად ვნებებს ემონები?! რა ნახე ჩემში სიძულვილის ფასი? რის გამო არ გსურს ჩემთან მოხვიდე? სიკეთეს ეძებ? ყველანაირი სიკეთე მე მაქვს! ნეტარება გინდა? ყველა ნეტარება მე გამაჩნია! სილამაზე გინდა? ვინარის ჩემზე ლამაზი! ღირსება გსურს? ვინ არის ხვთის ძეზე და მარად ქალწულის ძეზე ღირსეული? სიმაღლე გინდა? ვინ არის სასუფევლის უფალზე მაღალი? დიდება გსურს? ვის აქვს ჩემეზე მეტი დიდება? სიმდიდრეს ეძებ? მე მაქვს ყველნაირი სიმდიდრე. სიბრძნე გინდა? მე ვარ სიბრძნე ღვთისა. ნამდვილი მეგობარი გსურს იპოვო? ვინაა მასზე მეტად გულწრფელი და მოსიყვარულე მეგობარი, რომელმაც სული თვისი დასდო ყოველთათვის?
გაიხსენე, შენთვის ზეციდან გარდამოვედ! გაიხსენე, შენთვის ქალწულისაგან ვიშვი! გაიხსენე, შენთვის შვილი ვიყავ! გაიხსენე, შენთვის თავი დავიმდაბლე! გაიხსენე, შენი გულისათვის გლახაკი ვიყავ! გაიხსენე, შენთვის მიწიერად ვიცხოვრე! გაიხსენე, შენი გულისათვის დევნა გადავითანე! გაიხსენე, შენთვის ბოროტსიტყვაობა, დამცირება, შეურაწყოფა, გინება,წყლულები, ჰნერწყვა, მუჯლუგუნები, დამამცირებელი ვნებანი ვიტვირთე! გაიხსენე, შენი გულისათვის უსჯულოთა თანა შევირაცხე! გაიხსენე, შენთვის დამამცირებელი სიკვდილით მოვკვდი! გაიხსენე, შენი გულისთვის დაკრძალულ ვიქმენ! სასუფევლიდან ჩამოვედ, რათა შენ ამეყვანე იქ! თავი დავიმდაბლე, რათა შენ ამემაღლებინე. დავგლახაკდი, რათა შენ გამემდიდრებინე. შეურაცყოფილი ვიქმენ, რათა შენ განმედიდებინე. თავი დავიწყლულე, რათა შენ განმეკურნე. მოვკვდი, რათა შენ გამეცოცხლებინე. შენ შესცოდე, მე კი შენი ცოდვა ვიტვირთე! შენ დამნაშავე ხარ, მე კი დამსაჯეს! შენ მევალე ხარ, ხოლო მე ვალი გადავიხადე! შენ სიკვდილმისჯილი ხარ, მე კი შენს მაგივრად მოვკვდი!
რისთვის მიმატოვე, ადამიანო? მე ვარ ნათელი, მაგრამ თქვენ ვერ მხედავთ; მე ვარ გზა, მაგრამ თქვენ არ მომყვებით; მე ვარ ჭეშმარიტება, მაგრამ თქვენ არ გჯერათ ჩემი; მე ვარ სიცოცხლე, მაგრამ თქვენ არ მეძებთ მე; მე ვარ მოძღვარი, თქვენ კი არ მისმენთ; მე ვარ უფალი, მაგრამ თქვენ არ მემორჩილებით; მე ვარ თქვენი ღმერთი, თქვენ კი არ მევედრებით; მე თქვენი ყველაზე საუკეთესო მეგობარი ვარ, მაგრამ თქვენ არ გიყვარვართ მე;და თუ თქვენ არა ხართ ბედნიერი, ნუ დამადანაშაულებთ მე! რისთვის მიმატოვე, ადამიანო? რისთვის მაქციე ზურგი შენს მოყვარულს? რატომ დაემონე მტერსა ჩემსა?
უმდაბლესი იერარქია მოიცავს სამ დასს: საწყისნი, მთავარანგელოზნი და ანგელოზნი. საწყისნი (კოლ. 1,16) მთავარანგელოზებს აღძრავენ ღვთის ბრძანებათაშესრულებისათივის. საწყისებს დავალებული აქვთ სამყაროს განმგებლობა,ქვეყნების, ხალხებისა და ტომების დაცვა. ისინი ადამიანებს ასწავლიან, რომყველას თავისი ღირსების შესაფერი პატივი მიაგონ; ზემდგომებს შეაგონებენ,სამსახურებრივი მოვალეობანი პირადი განდიდებისა და გამორჩენის მიზნით კიარა, უფლის სადიდებლად და მოყვასთა სასარგებლოდ აღასრულონ. მთავარანგელოზნი (1 თეს. 4,16) გვახარებენ დიადისა და დიდებულის შესახებ,გვიხსნიან სარწმუნოების საიდუმლოებებსა და წინასწარმეტყველებებს, უფლისნებას გვაუწყებენ. ადამიანებში რწმენას განამტკიცებენ და მათ გონებასსახარების ნათლით ანათლებენ. ანგელოზნი (I პეტრ. 3,22) ყველაზე ახლოს დგანან ადამიანებთან. ისინი ღვთისგანგებულებას ამცნობენ მათ, კეთილმსახურ და წმიდა ცხოვრებაშიწინამძღვრობენ; მორწმუნეებს იცავენ, შებრკოლებულებს განამტკიცებენ,დაცემულებს აღადგენენ, არასოდეს გვტოვებენ და მუდამ მზად არიან შეგვეწიონ,თუ ჩვენ ამას მოვისურვებთ.
ANGELOZNI ანგელოზთა დასნი სამ იერარქიად განიყოფებიან. უმაღლეს იერარქიასშეადგენენ: სერაბიმნი, ქერუბიმნი და საყდარნი. წმიდა სამებასთან ყველაზეახლოს დგანან ექვს-ექვს ფრთენი სერაბიმნი (ანთებულნი, ცეცხლოვანნი) (ეს.6,2). ისინი ადამიანებს ღვთაებრივი სიყვარულის ალით აღაგზნებენ. სერაბიმთა შემდგომ უფალს წარუდგებიან მრავალთვალნი ქერუბიმნი (შეს. 3,24),რომელთა სახელიც ნიშნავს: სიბრძნის გარდამოსვლას, განათლებას, რადგანსწორედ მათი მეშვეობით გადმოედინება ჩვენზე სიბრძნე და განათლებაჭეშმარიტი ღვთისშემეცნებისათვის. ქერუბიმებს მოსდევენ საყდარნი (კოლ. 1,16), რომლებიც ღვთის მართლმსაჯულებას ემსახურებიან. ანგელოზთა საშუალო
ჩემი საუკეთესო თანამებრძოლნი, ძირითადად, ისინი არიან, ვინც ცოცხალმოღვაწეობას მოწყვეტილა, რათა ესწავლათ ფლობა იარაღისა, განუწყვეტელილოცვა რომ ჰქვია. უეცრად მოგიწოდეს მძიმე და საპასუხისმგებლო მდგომარეობის დასაკავებლად?წადი ჩემი იმედით. მე გაბარებ ამ სიძნელეებს, რადგან მათთვის გაკურთხაუფალმა ყველა ჩემს გზაზე, ყველაფერზე, რაც გაკეთდება შენი ხელებით. გაძლევ ჭურჭელს წმინდა მირონით. ისარგებლე, შვილო ჩემო! ამ მირონით იყოსცხებული ყოველი წარმოქმნილი დაბრკოლება, ყოველი შეურაცხყოფა სიტყვითი,ყოველი მარცხი სამსახურში, გულისწყვეტის გამომწვევი, ყოველი აღიარება შენიუძლურებისა და უუნარობისა. გახსოვდეს, რომ ყოველი მარცხი უფლის დარიგებაა! ყოველი საწრეტელი შეხებისთანავე დაჩლუნგდება, რადგან გულში ჩაგითესე დღეს განცხადებული სიტყვები - ეს ჩემგან იყო!
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Комментарии 27
ღმერთივით ერთი სწამდეთ სამშობლო
და თავს სწირავდნენ ენას და რწმენას
გადასახლებულთ ქართული მიწა
ხატად ექცათ და გულზე ესვენათ.
ნებით, ქართველი არ თმობს სამშობლოს,
განა ადვილი დასათმობია?
ძალით არასდროს,
წინაპრის კერა განა ადვილი ჩასაქრობია?
განა სამთავროს, ბაგრატს და გელათს,
ცამდე აზიდულ ძველ სვეტიცხოველს,
შოთას და ვაჟას და მშობელ დედას
რის ფასად დათმობ – გაიუცხოვებ.
მძლავრი მდინარის ჩქეფების დარად
შენს სისხლში მაინც იჩქეფებს მარად
და სანამ ცამდე არ გაბრწყინდება
შენი სამშობლო სამოთხის დარი
სანამ სიცოცხლე არ მოგწყინდება
მოსახდელი გაქვს იცოდე ვალი.
ნუ დაივიწყებ, შენი ვალია!
ნუ დაივიწყებ წინაპრის ადათს,
ნუ დაივიწყებ გმირობას ათასს.
რაც დღემდე შენთვის სისხლი დაღვრილა
სულ არ მოვსულვარ დღემდე ადვილად.
ჩვენამდე, დღემდე, ჯაჭვია გრძელი,
გზა ეკლიანი, ვიწრო და ძნელი.
შენამდე ცხრა ძმა ხერხეულიძე,
სამასი გმირი არაგველია.
მეფე დავითი, მეფე თამარი
და ეს გზა ისევ გასავლელია.
ნუ დასრულდება წარსული შენზე,
ხავსს ნუ მოადებ მშობლიურ ეზოს
რათა შენს შვილებს და შენს მომავალს
წინაპრის სახე სანთლებად ენთოს.
შენი სამშობლო, მედგრად მავალი,
დაუღალავი, შეუპოვარი
დღეს შენ შეგყურებს, ელის, როგორი
გამოადგები შენ მეომარი.
მტრები ბევრი ჰყავს,
გარდა უფლისა არა ჰყოლია მას მეგობარი.
უქმად ნუ გალევ ცხოვრებას შენსას
არ მოვლენილხარ ქვეყნად ამაოდ
ჯაჭვში ჩაები, შენი სამშობლო
ულევ მტრებისგან შემოაკავა.
რეკენ ზარები განთიადისას
ყველა მათგანი ძველ გზებზე გვიხმობს,
რადგან ღმერთივით გზა ეკლიანი,
შენი სამშობლო დღეგრძელი იყოს.
როცა მის გვერდით, მის მხარში დგეხარ,
შენ ხარ ნაწილი ამ უკვდავების,
შენი შვილებით, შენი მომავლით
უწყვეტ ფერხულში თუკი ჩაები.
თუ ეს ყოველივე იცი და მაინც სცოდავ - არ გეშინია ღვთისა? არ გეშინია
უზენაესი წყრომისა, უსაშინლესი რისხვისა და უბედურებისა, თავს რომ
შეიძლება დაგატყდეს ღვთისაგან? რატომ არ მოდიხარ გონს, რატომ შენც
მეზვერესავით არ იცემ გულზე ხელს, არ აფრქვევ სინანულის ცრემლებს და არ
გამოითხოვ შეწყალებას ღვთისაგან? რატომ არ ჩაუვარდები ფეხქვეშ შენს მიერ
უსამართლოდ გაკიცხულთ და დამდაბლებულთ და არ სთხოვ პატიებას? არ იცი, რომ
სტუმარნი ვართ ამ წუთისოფლისა და რაც კიდევ შეიძლება მოვასწროთ დღეს, ხვალ
იქნებ გვიან იყოს? დაეშურე ძმაო სინანულს შენსას, რომ მოწყალე მამამ,
რომელიც ცოდვილსა სწყალობს და დაცემულს აღადგინებს, შეგიწყალოს შენც და
მეზვერესავით გაგამართლოს.
საყვარელნო ძმანო, ჩვენ, ამ წმიდა ტაძარში მდგომნი, უხილავად ვემსგავსებით
იგავში მოხსენიებულ მეზვერესა და ფარისეველს. მეზვერეს უმეტესად
ვემსგავსებით ცოდვებით, უწესო ცხოვრებით, ფარისეველს კი ქედმაღლობით და
ფარისევლობით. ჩვენც, მეზვერის მსგავსად, ხშირად უსამართლოდ ვეკიდებით
ადამიანებს, ვითხოვთ მათგან კუთვნილზე მეტ სითბოსა და სიყვარულს,
ყურადღებასა და პატივისცემას, რითაც ვაყენებთ მათ ტკივილსა და მწუხარებას.
ღვთის წინაშე გამართლდა ძალზე ცოდვილი კაცი, მაგრამ როგორ? რა გზით? როგორ
და გულწრფელი სინანულით, რა გზით და თავის დამდაბლებით. აი რას
გვასწავლის, ძმანო, მაცხოვარი ქვეყნისა, აი საითკენ მოგვიწოდებს ყველას
წმიდა ეკლესია.
ღვთის წინაშე გამართლდა ძალზე ცოდვილი კაცი, მაგრამ როგორ? რა გზით? როგორ
და გულწრფელი სინანულით, რა გზით და თავის დამდაბლებით. აი რას
გვასწავლის, ძმანო, მაცხოვარი ქვეყნისა, აი საითკენ მოგვიწოდებს ყველას
წმიდა ეკლესია.
დღეს უფლის ტაძარში კვლავ შედიან ცოდვილი მეზვერე და ფარისეველი. ტაძრის
წინა ნაწილში ამაყად მდგომი ფარისეველი კვლავ იმეორებს ნაცნობ სიტყვებს:
„გმადლობ შენ ღმერთო, რამეთუ არა ვარ როგორც სხვა, მტაცებელი და მემრუშე,
როგორც მეზვერე. კვირაში ორგზის ვმარხულობ და მონაგებისაგან ვწირავ
მეათედსო". უკან მდგარი მეზვერე კი კვლავინდებურად ზევით ახედვასაც კი ვერ
ბედავს თავისი ცოდვილი მდგომარეობის გამო, მკერდზე იცემს ხელს და
თვალცრემლიანი ამბობს: ღმერთო, მილხინე მე ცოდვილსაო. უფალი ისმენს ორივეს
ვედრებას: ვედრებას იმ ადამიანისას, რომელიც გარეგნულად იცავს ღვთის
მცნებას, მარხულობს ზომაზე მეტს და მეათედსაც სწირავს თავისი მონაგებისას
შემოქმედს და ვედრებას ცოდვილი ხარკის ამკრეფისას, რომელსაც თავად კარგად
შეუგნია თავისი უღირსი მდგომარეობა და შეწყალებას თხოულობს ღვთისაგან.
eklesiaa yvelastvis dasacyisic da dasasrulic.esaa ertaderti gamosavali
დახმარებას ეძებ? ვინ დაგეხმარება ჩემს გარდა?
მკურნალს ეძებ? ვინ განგკურნავს ჩემს გარდა?
სიხარულს ეძებ? ვინ მოგცემს სიხარულს ჩემს მეტი?
მწუხარების დროს ნუგეშს ეძებ? ვინ განუგეშებს ჩემს გარდა?
სიწყნარეს ეძებ? ჩემთან ჰპოვებ სულის სიწყნარეს!
მშვიდობა გსურს? მე ვარ მშვიდობა სულისა!
სიცოცხლეს ეძებ? მე მაქვს წყარო სიცოცხლისა!
ნათელს ეძებ? მე ვარ ნათელი!
ნუთუ გზას ეძებ? მე ვარ გზა!
წინამძღოლს ეძებ? მე ვარ ერთგული წინამძღოლი!
რატომ, რის გულისათვის არ გსურს ჩემთან მოსვლა?
ნუთუ ვერ ბედავ მოსვლას? აბა ვიღასთანაა უფრო ადვილი მისვლა?
თხოვნა გერიდება? ვის ვუთხარი უარი, ვინც რწმენით მომმართა?
ნუთუ შენი ცოდვათა სიმრავლის გრცხვენია, ჩემი გულმოწყალება გაცილებით მეტია!
,,მოვედით ჩემდა ყოველნი მაშურალნი და ტვირთმძიმენი და მე განგისვენო თქუენ’’.
ამისკენ ჩემმა სიყვარულმა და გულმოწყალებამ მომიწოდა.
მე არ შემეძლო მოთმენა, რომ შენ ესე გეტანჯა!
ნუთუ შენ ამ ჩემს სიყვარულს უარყოფ?
სიყვარულის წილ სიძულვილს მომაგებ?!
ჩემს მაგივრად ცოდვა შეგყვარებია?!
ჩემს მაგივრად ვნებებს ემონები?!
რა ნახე ჩემში სიძულვილის ფასი?
რის გამო არ გსურს ჩემთან მოხვიდე?
სიკეთეს ეძებ? ყველანაირი სიკეთე მე მაქვს!
ნეტარება გინდა? ყველა ნეტარება მე გამაჩნია!
სილამაზე გინდა? ვინარის ჩემზე ლამაზი!
ღირსება გსურს? ვინ არის ხვთის ძეზე და მარად ქალწულის ძეზე ღირსეული?
სიმაღლე გინდა? ვინ არის სასუფევლის უფალზე მაღალი?
დიდება გსურს? ვის აქვს ჩემეზე მეტი დიდება?
სიმდიდრეს ეძებ? მე მაქვს ყველნაირი სიმდიდრე.
სიბრძნე გინდა? მე ვარ სიბრძნე ღვთისა.
ნამდვილი მეგობარი გსურს იპოვო? ვინაა მასზე მეტად გულწრფელი და მოსიყვარულე მეგობარი, რომელმაც სული თვისი დასდო ყოველთათვის?
გაიხსენე, შენთვის ზეციდან გარდამოვედ!
გაიხსენე, შენთვის ქალწულისაგან ვიშვი!
გაიხსენე, შენთვის შვილი ვიყავ!
გაიხსენე, შენთვის თავი დავიმდაბლე!
გაიხსენე, შენი გულისათვის გლახაკი ვიყავ!
გაიხსენე, შენთვის მიწიერად ვიცხოვრე!
გაიხსენე, შენი გულისათვის დევნა გადავითანე!
გაიხსენე, შენთვის ბოროტსიტყვაობა, დამცირება, შეურაწყოფა, გინება,წყლულები, ჰნერწყვა, მუჯლუგუნები, დამამცირებელი ვნებანი ვიტვირთე!
გაიხსენე, შენი გულისათვის უსჯულოთა თანა შევირაცხე!
გაიხსენე, შენთვის დამამცირებელი სიკვდილით მოვკვდი!
გაიხსენე, შენი გულისთვის დაკრძალულ ვიქმენ! სასუფევლიდან ჩამოვედ, რათა შენ ამეყვანე იქ!
თავი დავიმდაბლე, რათა შენ ამემაღლებინე.
დავგლახაკდი, რათა შენ გამემდიდრებინე.
შეურაცყოფილი ვიქმენ, რათა შენ განმედიდებინე.
თავი დავიწყლულე, რათა შენ განმეკურნე.
მოვკვდი, რათა შენ გამეცოცხლებინე.
შენ შესცოდე, მე კი შენი ცოდვა ვიტვირთე!
შენ დამნაშავე ხარ, მე კი დამსაჯეს!
შენ მევალე ხარ, ხოლო მე ვალი გადავიხადე!
შენ სიკვდილმისჯილი ხარ, მე კი შენს მაგივრად მოვკვდი!
რისთვის მიმატოვე, ადამიანო?
მე ვარ ნათელი, მაგრამ თქვენ ვერ მხედავთ;
მე ვარ გზა, მაგრამ თქვენ არ მომყვებით;
მე ვარ ჭეშმარიტება, მაგრამ თქვენ არ გჯერათ ჩემი;
მე ვარ სიცოცხლე, მაგრამ თქვენ არ მეძებთ მე;
მე ვარ მოძღვარი, თქვენ კი არ მისმენთ;
მე ვარ უფალი, მაგრამ თქვენ არ მემორჩილებით;
მე ვარ თქვენი ღმერთი, თქვენ კი არ მევედრებით;
მე თქვენი ყველაზე საუკეთესო მეგობარი ვარ, მაგრამ თქვენ არ გიყვარვართ მე;და თუ თქვენ არა ხართ ბედნიერი, ნუ დამადანაშაულებთ მე!
რისთვის მიმატოვე, ადამიანო?
რისთვის მაქციე ზურგი შენს მოყვარულს?
რატომ დაემონე მტერსა ჩემსა?
teo dzan magar xar..momewona dzan..yvela wavikitxe da tu kidev damateb ufro magari iqnebi..........
madlob qristi,vecdebi...
უმდაბლესი იერარქია მოიცავს სამ დასს: საწყისნი, მთავარანგელოზნი და ანგელოზნი.
საწყისნი (კოლ. 1,16) მთავარანგელოზებს აღძრავენ ღვთის ბრძანებათაშესრულებისათივის. საწყისებს დავალებული აქვთ სამყაროს განმგებლობა,ქვეყნების, ხალხებისა და ტომების დაცვა. ისინი ადამიანებს ასწავლიან, რომყველას თავისი ღირსების შესაფერი პატივი მიაგონ; ზემდგომებს შეაგონებენ,სამსახურებრივი მოვალეობანი პირადი განდიდებისა და გამორჩენის მიზნით კიარა, უფლის სადიდებლად და მოყვასთა სასარგებლოდ აღასრულონ.
მთავარანგელოზნი (1 თეს. 4,16) გვახარებენ დიადისა და დიდებულის შესახებ,გვიხსნიან სარწმუნოების საიდუმლოებებსა და წინასწარმეტყველებებს, უფლისნებას გვაუწყებენ. ადამიანებში რწმენას განამტკიცებენ და მათ გონებასსახარების ნათლით ანათლებენ.
ანგელოზნი (I პეტრ. 3,22) ყველაზე ახლოს დგანან ადამიანებთან. ისინი ღვთისგანგებულებას ამცნობენ მათ, კეთილმსახურ და წმიდა ცხოვრებაშიწინამძღვრობენ; მორწმუნეებს იცავენ, შებრკოლებულებს განამტკიცებენ,დაცემულებს აღადგენენ, არასოდეს გვტოვებენ და მუდამ მზად არიან შეგვეწიონ,თუ ჩვენ ამას მოვისურვებთ.
იერარქიას შეადგენენ: უფლებანი, ძალნი და ხელმწიფებანი.
უფლებანი (კოლ. 1,16) ანგელოზთა მომდევნო დასებზე მეუფებენ, ღვთისგანდადგენილ მიწიერ ხელისუფალთ ბრძნულ მართვა-განმგებლობაში შეეწევიან,გვეხმარებიან გრძნობათა მოთოკვასა და ცოდვილ გულისთქმათა დაოკებაში.
ძალნი (1 პეტ. 3,22) ღვთის ნებას აღასრულებენ. ისინი უფლის რჩეულებზესაკვირველთქმედების და განჭვრეტის მადლს გარდამოავლენენ. ძალნი ადამიანებსშეეწევიან მორჩილების საქმეთა აღსრულებაში, მოთმინებაში განამტკიცებენ,სულიერ სიმტკიცეს და ახოვნებას ანიჭებენ.
ხელმწიფებათ (1 პეტ. 3,22; კოლ. 1,16) დემონურ ძალთა დაოკების ხელმწიფებაგააჩნიათ. ისინი ადამიანებს ეშმაკის საცდურთაგან განარიდებენ და ბორორტგულისთქმებთან ბრძოლაში ეხმარებიან, განამტკიცებენ და იცავენ მოსაგრეებს.
ANGELOZNI
ანგელოზთა დასნი სამ იერარქიად განიყოფებიან. უმაღლეს იერარქიასშეადგენენ: სერაბიმნი, ქერუბიმნი და საყდარნი. წმიდა სამებასთან ყველაზეახლოს დგანან ექვს-ექვს ფრთენი სერაბიმნი (ანთებულნი, ცეცხლოვანნი) (ეს.6,2). ისინი ადამიანებს ღვთაებრივი სიყვარულის ალით აღაგზნებენ.
სერაბიმთა შემდგომ უფალს წარუდგებიან მრავალთვალნი ქერუბიმნი (შეს. 3,24),რომელთა სახელიც ნიშნავს: სიბრძნის გარდამოსვლას, განათლებას, რადგანსწორედ მათი მეშვეობით გადმოედინება ჩვენზე სიბრძნე და განათლებაჭეშმარიტი ღვთისშემეცნებისათვის.
ქერუბიმებს მოსდევენ საყდარნი (კოლ. 1,16), რომლებიც ღვთის მართლმსაჯულებას ემსახურებიან.
ანგელოზთა საშუალო
ჩემი საუკეთესო თანამებრძოლნი, ძირითადად, ისინი არიან, ვინც ცოცხალმოღვაწეობას მოწყვეტილა, რათა ესწავლათ ფლობა იარაღისა, განუწყვეტელილოცვა რომ ჰქვია.
უეცრად მოგიწოდეს მძიმე და საპასუხისმგებლო მდგომარეობის დასაკავებლად?წადი ჩემი იმედით. მე გაბარებ ამ სიძნელეებს, რადგან მათთვის გაკურთხაუფალმა ყველა ჩემს გზაზე, ყველაფერზე, რაც გაკეთდება შენი ხელებით.
გაძლევ ჭურჭელს წმინდა მირონით. ისარგებლე, შვილო ჩემო! ამ მირონით იყოსცხებული ყოველი წარმოქმნილი დაბრკოლება, ყოველი შეურაცხყოფა სიტყვითი,ყოველი მარცხი სამსახურში, გულისწყვეტის გამომწვევი, ყოველი აღიარება შენიუძლურებისა და უუნარობისა.
გახსოვდეს, რომ ყოველი მარცხი უფლის დარიგებაა!
ყოველი საწრეტელი შეხებისთანავე დაჩლუნგდება, რადგან გულში ჩაგითესე დღეს განცხადებული სიტყვები - ეს ჩემგან იყო!