Предыдущая публикация
Հռոմէացիներ 15.1‐6
Մենք, որ ուժեղ ենք հավատի մէջ, պարտավոր ենք թույլերի տկարությունը տանել եւ միայն մե՛զ համար հաճելի չլինել. այլ մեզնից յուրաքանչյուր ոք թող ընկերոջը հաճելի լինի ի շինություն բարի գործերի. քանզի Քրիստոս էլ ոչ թե միայն իրեն հաճելի եղավ, այլ, ինչպես եւ գրված է. «Քեզ նախատողների նախատինքներն իմ վրա ընկան»։ Ուրեմն, ինչ որ գրվեց, գրվեց, որ մենք սովորենք, որպեսզի համբերությամբ եւ գրքերի պարգեւած մխիթարությամբ հույսը ընդունենք։ Եւ թող համբերության եւ ամենայն մխիթարության Աստվածը ձեզ շնորհ տա, որ դուք համախոհ լինեք միմյանց ըստ Հիսուս Քրիստոսի, որպեսզի միասիրտ եւ միաբերան փառավորեք Աստծուն՝ մեր Տեր Յիսուս Քրիստոսի Հորը:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев