Мовий осмонимни қоронғу этиб,

Булутлар бошимга солишса туман.
Сенинг ғаминг бирла ўлмоқлик афзал,
Мен сени ҳаммадан кўпроқ севаман!
Таънимдан қайсар руҳ қочмоқ истаса,
Ажал рўпарамда тургани замон.
Шунда ҳам ҳаёлан қўлингдан тутиб,
Сенинг исминг айтиб узилади жон.
Қасамки, севгимга содиқ қолурман,
Ўлсамда ҳеч қачон музламас таним.
Қуёшдан кучлироқ ишқим олови,
Иситиб туражак бутун баданим.
Мен сени шу қадар кучли Севаман!..