Предыдущая публикация
Сийрат китобларидан бирини ўқир эканман, олдин эътиборимни тортмаган бир воқеага эътибор қилдим.
Ишда ҳам, бошқа вақт ҳам шу воқеа тез-тез хаёлимга келаверди. Шу сабаб бу воқеа ҳақида биргаликда тафаккур қилайлик деб сизларга ҳам илиндим...
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг амакилари Абу Толиб ва завжаи мутоҳҳоралари Хадижа онамиз розияллоҳу анҳо вафот қилганларидан сўнг Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни ҳимоя қиладиган киши қолмади. Мусулмонларга нисбатан озор янада кучайди, даъват иши тўхтаб қолди. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Тоифни шарафли кишиларнинг шаҳри деб, уларнинг Исломга киришларидан умидвор бўлган ҳолда йўлга чиқадилар. Зайд ибн Ҳориса розияллоҳу анҳу У зот алайҳиссаломга ҳамроҳ бўлдилар. Йўл юриб, машаққат чекиб, Тоифга ҳам етиб бордилар.
Расуллуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Тоифнинг улуғлари ила учрашиб, уларни Исломга чақирдилар. Натижа эса У зот алайҳиссалом кутганларидан тамомила тескариси бўлди. Улар Пайғамбаримиз алайҳиссаломни ҳақорат қилишди, мазаҳ қилишди. Кўп озорлар бериб, ҳатто У зот алайҳиссаломнинг муборак қонлари тўкилганда ҳам озорни тўхтатишмади. Расули акрам соллаллоҳу алайҳи васаллам бир зум дам оламан, деб тўхтасалар, золим қавм ортларидан қувиб етиб келар, тошларни ёмғир каби ёғдирар эди.
Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳимояларида туриб Зайд ибн Ҳориса розияллоҳу анҳу ҳам жабрландилар. Шу тариқа иккилари улардан нари бўлиб, бир мевазорга кирдилар ва Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам Аллоҳ таолога дуо қилдилар. Мевазорнинг хўжайини Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳолларига ачинганидан, ўзининг Аддос исмли хизматкорига мева бериб, уларнинг ёнига юборди.
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам мевадан олиб, ейишдан олдин «Бисмиллаҳ» дедилар. Шунда Аддос ажабланиб, бу ҳудудда бу сўздан фойдаланилмаслигини изҳор қилди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ундан, сен қаердан келгансан, деб сўрадилар. Аддос, Найноводанман, деган эди, Пайғамбаримиз алайҳиссалом, Аллоҳнинг солиҳ бандаси Юнус ибн Маттоъ яшаган ўша Найнаводанмисан, дедилар. У, Сен уни қаердан биласан, деди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам, у ҳам набий эди, мен ҳам набийман, дедилар.
Аддос розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг пешона ва қўлларидан ўпиб, мусулмон бўлди...
Бу воқеанинг эътиборимни тортган жойи шу бўлдики, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ва Зайд ибн Ҳориса розияллоҳу анҳу шунча машаққат ила ўзга шаҳарга бориб, уларни Исломга чақирсалар ҳам Аллоҳ таоло ҳидоятни насиб қилмагани учун Тоиф аҳли Исломга кирмади. Боғга кирганларида эса, улар кутмаганда, бир оғиз калима – «Бисмиллаҳ» сабабидан Аллоҳ таоло асли христиан бўлган бир кишини мусулмон бўлишини насиб айлади. Аллоҳ таоло Аддос розияллоҳу анҳуни ҳидоятга бошлаган эди...
Ғиёсиддин Муҳаммад Юсуф
Следующая публикация
Комментарии 2