-Լացում եմ.. -Լացում ես ու ասում ես ինձ դրա մասի՞ն -Այո,ես թույլ եմ.. -Ոչ.. ուժեղ ես… -Միտքս չի թողնում ուժեղ լինել… -Իսկ դու իրոք լացում ե՞ս -Այո.. չե՞ս տեսնում արցունքներս -Արցունքներով չեն լացում… -Բա՞ -Սրտով.. -Սիրտս բաբախում է նորմալ… -Ինձ ասա այն լացում է՞ -Զգում եմ,որ այո.. -Ուրեմն չստեցիր… Դանակը խորն է թափանցել… -Թող լացեմ… -Թողնեմ լացե՞ս -Այո..դանակը ես ինքս կհանեմ…
Պետք չի սիրելիս,պետք չի զարմանալ, Կարող ես հանգիստ թողնել հեռանալ, Ել չեմ բարկանում, չեմ խելագառվում, Տեղի անտեղի արցունք չեմ թափում, Կյանքն ինձ փոխել է,խելացի դարձրել, Սովորել եմ ինքս ինձ գնահատել, Հասկանում եմ ,որ ոչինչ չի փոխվի, Ինչ լինելու է, մեկ է կլինի, Ինչ իմաստ ունի խենթի պես ապրել, Քեզանից բացի ոչինչ չտեսնել, Չէ,մի զարմացի, ես չեմ խենթացել, Ուղակի հիմա նոր եմ հասկացել, Որ երբ լքում են քեզ ու հեռանում, Այդպիսով կյանքը դեռ չի վերջանում .
Мы используем cookie-файлы, чтобы улучшить сервисы для вас. Если ваш возраст менее 13 лет, настроить cookie-файлы должен ваш законный представитель. Больше информации
Иногда прошлое вламывается в твой дом без приглашения. Ты не ждешь, не зовешь, даже не помнишь. Как тебе кажется. А однажды….Однажды тебе снова приснится сон, где тебе 16 – и рядом твоя первая любовь. И вы вместе что-то делаете, общаетесь, все так ж...
Комментарии 6
<p id="" style="margin-right: auto; margin-bottom: 18px; margin-left: auto; max-width: 640px;">
Ախ ցավեր,ցավեր...դուք մարմնի մեջ դեռ տանելի եք, Բայց դե հոգու մեջ,...
անտանելի եք............
Երբ խառնվում են դեմքերը քո մեջ,
Եվ քո մտքերը դառնում են կիսատ,
Երբ չես հասկանում սա սկիզբ է , թե վերջ
Իզուր է ինչ-որ պատասխան հուսալ...
Երբ խոսքերն արդեն այս շատ ես լսել,
Երբ որ ատում ես աղմուկը ներսիդ,
Երբ էլ չես կարող ոչ մի բան ասել
Լռության ժամն է, հիմա, ՄԻ" ԽՈՍԻՐ..
Ես լռությունն եմ գերադասում,
Սովորեցրու՛ ինձ լռել,
Այնժա՛մ,
Երբ հեռավոր անապատներում
Անհրաժեշտ է ձայնը.....
-Լացում եմ..
-Լացում ես ու ասում ես ինձ դրա մասի՞ն
-Այո,ես թույլ եմ..
-Ոչ.. ուժեղ ես…
-Միտքս չի թողնում ուժեղ լինել…
-Իսկ դու իրոք լացում ե՞ս
-Այո.. չե՞ս տեսնում արցունքներս
-Արցունքներով չեն լացում…
-Բա՞
-Սրտով..
-Սիրտս բաբախում է նորմալ…
-Ինձ ասա այն լացում է՞
-Զգում եմ,որ այո..
-Ուրեմն չստեցիր… Դանակը խորն է թափանցել…
-Թող լացեմ…
-Թողնեմ լացե՞ս
-Այո..դանակը ես ինքս կհանեմ…
Կարող ես հանգիստ թողնել հեռանալ,
Ել չեմ բարկանում, չեմ խելագառվում,
Տեղի անտեղի արցունք չեմ թափում,
Կյանքն ինձ փոխել է,խելացի դարձրել,
Սովորել եմ ինքս ինձ գնահատել,
Հասկանում եմ ,որ ոչինչ չի փոխվի, Ինչ
լինելու է, մեկ է կլինի, Ինչ իմաստ ունի
խենթի պես ապրել, Քեզանից բացի
ոչինչ չտեսնել, Չէ,մի զարմացի, ես չեմ
խենթացել, Ուղակի հիմա նոր եմ
հասկացել, Որ երբ լքում են քեզ ու
հեռանում, Այդպիսով կյանքը դեռ չի
վերջանում .