Предыдущая публикация
Armonni chalg‘itib, yonlab o‘taman.
Bir yerga jamlolmay hayol – notinchni,
Men hanuz kimnidur intiq kutaman.
Daraxtlar bargini to‘kmoqda, illo,
Ko‘klamning ko‘kida qolgandi umid.
Bunchalar shitobsan shoshqaloq dunyo,
Yongan yuragimga taskining shumi?
Yomg‘irlar ostida ividi orzu,
Falakning faryodi ko‘chdi dilimga.
“Qayt” deb yolvormoqda mung‘aygan tuyg‘u,
G‘arib tashlab ketgan maxzun kunimga.
Sharpalar izg‘iydi buzib sukutni,
Tunlarni tund etib, tongga yetaman.
Quyoshning nuriga belab shukuhni,
Men hanuz kimnidir intiq kutaman.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 3