Предыдущая публикация
Жыву на свеце шчыра, без падману.
З падзякай абразы цалую ў храме.
Хоць не хапаю прыгаршчамі манну,
За долю, што дала, удзячна маме.
А Богу ўдзячна, што не душыць зайздрасць
Жаночых думак (рэдкаснае шчасце!),
Людскую што дзяліць умею радасць,
І мне знаёмы споведзь і прычасце.
І мужу ўдзячна! Ён – анёл мой верны!
Мой ветразь! Пашукаць такога мужа!
Яшчэ жыццю я дзякую бязмерна!
За шлях з рамонкаў, палыну і ружаў!
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев