Предыдущая публикация
გვირილას თეთრი ფატა ვთხოვე,
შემომხედა და თავი დახარა,
მერე თვალებში ცრემლი მოადგა,
თავი ჩაჰკიდა,არ დამანახა.
კითხვა მეორედ ვეღარ შევბედე,
აღარ ავტეხე დავიდარაბა,
თავადვე მიხვდა და მიპასუხა:
გაჰქრა,წავიდა,წარსულს ჩაბარდა...
გულის კუნჭულში ტკივილი ვიგრძენ,
რად შევახსენე,ღირდა ამადა?!.
უეცრად ქარმა წამოუქროლა,
ფატა მოჰგლიჯა და დაანარცხა.
უკანასკნელად ამოიგმინა,
ცრემლები ექცა ნიაღვარადა,
დავბრუნდებიო,ჩაიჩურჩულა
თვალი მილულა და ძირს დავარდა!..
Следующая публикация
Нет комментариев