Предыдущая публикация
_საქართველოში_
საქართველოში იბადებოდნენ
და შემდეგ ისევ წუხდნენ ამაზე:
_ეხ... წუთით მაინც დაბრუნდებოდეს
ჩვენი ბავშობა და სილამაზე.
თავს არ მოიკლავს ქართველი, არა,
ის შეიძლება ბრძოლაში მოკვდეს,
ერთი იმედით; სიცოცხლე მარად
გაგრძელდეს მუდამ და განმეორდეს.
საქართველოში როცა კვდებოდნენ,
უფრო და უფრო წუხდნენ ამაზე
_ეხ წუთით მაინც დაბრუნდებოდეს
ჩვენი ბავშობა და სილამაზე`
ჩვენ ვაჟკაცობა ძველთაგან მოგვდევს
ყველამ გაიგოს, ყველამ იცოდეს!
ჩვენ შეიძლება ბრძოლაში მოვკვდეთ,
მაგრამ არც მაშინ ვტოვებთ სიცოცხლეს!
რადგან სიცოცხლე ასე ნავარდობს,
სიკვდილის ყველა კარი დარაზეთ
და იმ ბედნიერ დღეს გაუმარჯოს.
როცა ჩვენ გავჩნდით ამ ქვეყანაზე!
Следующая публикация
Нет комментариев