ამირანი

(რემიქსი)
დედამთილ,რძალნი,შეიბნენ.
მიწას გაჰქონდა გრიალი..
დედამთილმა რძალი დასცა,
ადგილი შეხვდა ქვიანი.
დასცა,კუდუსუნ მოსტეხა.
დააწყებინა ღრიალი.
რძალმა,ვერაფერ ვერ უყო.
ორივე ნერვოზიანი..
ვერა.ატაცში ვერ სძლია,
ორას ოც კილოიანი..
თმებით კი,მაინც ითრია.
ადგილ არ დარჩა,თმიანი..
_მასთე,არ უნდა,რძალაო,
ჩხუბი,ვერ იცი კილოსა!
მაღლა კინუ სცემ რბილოსა,
კვანტი დაუდე,ძიროსა!
საჩხუბარად წაეკიდნენ,
დედამთილ და რძალი მისი.
რძალი,მაინც წამუუხტა,
ცას წვდებოდა ხმაი,მისი..
რძალმა,ცოცხი,ჩხოკი,ზუნზღა..
ტარი ქონდა თხემლეს ხისი.
ქმარი სახლში რომ დაბრუნდა,
გააშველა დედა მისი.
_ვინც რომ ამათ შეარიგებს,
ოთხას ლარი,ალალ,მისი!
სახლიც,კარიც ჰქონდეს კიდევ.
მომკლა მაგათ პუტვამ,თმისი!
მე,სახლიდან გადავდივარ
ყველაფერი ალალ,სხვისი!
მამუკა უნგიაძე.