33 бүлек. Әл­фия иртән­ге чәйгә өстәл әзерлә­де. Кем мәктәпкә, кемэшкә җы­е­на. Ил­дус­ка эш бу­ен­ча Чал­лы­га ба­рыр­га кирәк.Әдилә әти­се­нең ал­ды­на ме­неп, ко­ла­гы­на ни­дер пы­шыл­дады.

32 бүлек. Гел бер төс­ле үткән көннәр­не үзгәр­тергә теләгәндәй, кояш ты­ры­шып-ты­ры­шып тәрәзәдән нур­ла­рын суз­ды. Ру­шанүре­леп тәрәзә ра­мын ачып җибәр­де. Тыш­тан саф һа­ва ке­реп тул­ды, хәт­та ба­шы әйлә­неп куй­ды. Күкрәк ту­ты­ры...

31 бүлек. Сал­кын кыш ур­та­сын­да Са­бир­лар­ның тәрәзә тө­бенәашы­гыч ярдәм ма­ши­на­сы ки­леп тук­та­ды. Ма­ши­на­дан Са­бирбелән ике сол­дат төш­те. Тән­зилә, ике сол­дат­ның бер­се аныңулы бу­лыр­га ти­еш, кай­сы­сы соң, дип, та­ныр­га...

30 бүлек. «Исән­ме, За­һир дус­тым?! Әгәр ка­бат оч­раш­сак, атна җитмәс, көн-төн сөйлә­шер идек. Соң­гы ва­кыт­та гы­накүргән-ки­чергәннәрдән соң бу җәһәннәм тау-таш ара­сын­даисән ка­лу­ы­ма шикләнә баш­ла­дым. Кур­как ди­яр­сең ин­де,әйе...

29 бүлек. За­һир Ка­зан­га килгәч тә эч­ке дөнь­я­сын бик озак саф­ка бас­ты­ра ал­мый­ча җә­фа чик­те. Уен­да гел Гүзәл бул­ды. Бергә үткәргән көннәр­нең һәр миз­ге­лен йөрә­геннән үткә­реп, ут бу­лып ян­ды. Үзе дә сизмәстән күзлә­рен йо­м...

Язмыш сынавы

Язмыш сынавы

Язмыш сынавы

Язмыш сынавы

23 бүлек. – Алай­са, син ми­не дә...– Әйе, син йок­ла­ган­да. Си­нең җа­ның ты­ныч тү­гел, борчыл­ма, һәрнәрсә­нең үз ва­кы­ты бар. Без ике­без дә бер уй­да,безгә кү­не­гергә ва­кыт кирәк, ашык­мыйк, киләчәк без­неңкул­да. Әлегә ни­чек яшәс...

22 бүлек. Әмир­җан гы­на әлегә бер­ни дә белмә­де, ишетмә­де, һаман киләчәккә үз хы­ял­ла­ры белән яшә­де. Соң­гы ва­кыт­та Әлфия дә ел­ма­еп кы­на йө­ри, аның белән да ачы­лып сөйләшә,элек­ке ке­бек кер­фек ас­ты­на яше­рен­ми. Мо­ны Әмир­...