Предыдущая публикация
Maxzun bir iwq qissasi…!!!
Tungi soat 8 atrofni qorong’ulik qoplagan. Uydagilari bilan biroz keliwmay qolgan Barno arazlab ko’chaga chiqib ketdi. Zimiston osmonda mudxiw bulutlar kezib yurar,yomg’ir esa ko’z ochiwga xam qo’ymay g’azab bilan yog’ardi.Barnoning yuzlaridan yomg’ir aralaw marjon marjon yow oqardi.Bugungi janjalda u noxaqlik qurboniga aylandi.Wu boisdan xam bunday adolatsizlikka bardowi yetmay jaxlning asirasiga aylanib qolgan Barno alamini kimdan oliwni bilmasdi. Minglab savollar iskanjasiga tuwib qolgan bechora qiz javob izlab noma’lum manzil tomon yurib borardi. Biroq…!!! Qarwisidan kelayotgan qandaydir mawina signalidan so’ng Barnoning xayollari ostin ustun bo’lib ketdi. Bir laxzada uning butun xayoti o’wa mawina bilan yuzma yuz to’qnawdi.Qonga belangan Barno yerda bexuw yotardi.Sukunat…! Oradan 3 kun o’tgach Barno ko’zlarini ochdi
Следующая публикация
Комментарии 2
Biroq u dunyodami yoki bu dunyodami anglay olmasdi. Uning tepasida bir necha insonlar mamnuniyat bilan termulib turiwardi. Biroq ularning barchasi begona. Ma’lum bo’liwicha Barno vaqtinchalik xotirasini yo’qotgandi. Bu xabarni ewitgach uning ota onasi iztirobdan qon yig’lawdi. Lekin xozir ko’z yowlardan foyda yo’q. Barnoga dalda kerak ko’z yowlar emas. To’satdan xona ewiklari sekingina ochilib ko’rkam bir yigit qo’llarida gul tutgancha Barno tomon yurib kelardi. Bu yigit kim bo’ldi…? Nega qo’llarida gul…? Wu kabi savollar og’uwida qolgan Barno raxmat deya gulni qabul qilib oldi. Bugunga yetar Barno charchagan unga tinchlik kerak. Wifokorning uwbu so’zlaridan so’ng bemorning barcha yaqinlari xonani tark etiwdi. Biroq birgina o’wa yigit wifokordan 2 daqiqaga ruxsat so’radi. Rozilik olgach xomuw ovozda so’z bowladi.: Mani kechiring…!!! Barno: Nega kechirim so’rayapsiz? O’wa kuni sizni mowinada urib yuborgan yigit man bo’laman. Jonizga ozor berganim uchun uzr so’r
...ЕщёBiroq u dunyodami yoki bu dunyodami anglay olmasdi. Uning tepasida bir necha insonlar mamnuniyat bilan termulib turiwardi. Biroq ularning barchasi begona. Ma’lum bo’liwicha Barno vaqtinchalik xotirasini yo’qotgandi. Bu xabarni ewitgach uning ota onasi iztirobdan qon yig’lawdi. Lekin xozir ko’z yowlardan foyda yo’q. Barnoga dalda kerak ko’z yowlar emas. To’satdan xona ewiklari sekingina ochilib ko’rkam bir yigit qo’llarida gul tutgancha Barno tomon yurib kelardi. Bu yigit kim bo’ldi…? Nega qo’llarida gul…? Wu kabi savollar og’uwida qolgan Barno raxmat deya gulni qabul qilib oldi. Bugunga yetar Barno charchagan unga tinchlik kerak. Wifokorning uwbu so’zlaridan so’ng bemorning barcha yaqinlari xonani tark etiwdi. Biroq birgina o’wa yigit wifokordan 2 daqiqaga ruxsat so’radi. Rozilik olgach xomuw ovozda so’z bowladi.: Mani kechiring…!!! Barno: Nega kechirim so’rayapsiz? O’wa kuni sizni mowinada urib yuborgan yigit man bo’laman. Jonizga ozor berganim uchun uzr so’riman. Barno: Xech qisi yo’q uzr so’ramen falokatdan deb bilamiz xop…!!! Raxmat kottakon ismim Baxrom.Sizi ismizi bilaman…! Barno…Yuzlarida mamnuniyat alomatlari bilan Baxrom xonani tark etdi. Uning ortidan termulib qolgan Barno muloyimgina jilmayib qo’ydi. Yana kunlar o’ta bowladi. Bu orada Baxrom tez tez Barnoni qo’llarida nafis gullar bilan ko’rgani kelardi. Ular uzoq va mazmunli suxbat quriwar xamda yaqin insonlardek begonasirawmasdi. Barnoning xayotida paydo bo’lgan bo’wliqni Baxrom to’ldirgandek edi go’yo.Natijada uning qalbida Baxromga nisbatan nafis xislar uyg’ona bowladi
U xar kuni Baxromning keliwini intizor bo’lib kutar, u kelgach esa dildan sevinib ketardi. Bu sevgimidi yoki o’rganiw bunisi uning uchun qorong’u.Oydin bo’lgani esa mitti yuragidagi nafis tuyg’ulari. O’ylardiki Baxrom xam unga befarq emas. Dasta gular xamda ko’rsatilayotgan e’tiborlar buning isboti.Bas…!!! Xammasi tamom…!!! Gumonlarga o’rin yo’q. Barno Baxromni sevib qolgandi…!!! Nixoyat Barnoning bemorlik davri tugab unga javob beriwdi. Negadir o’wa kuni xavoning avzoyi buzuq. Osmonlar yig’lab yuborgudek xomuw. Barcha yaqinlari Barnoni pasta kutiwardi. Biroq uning ko’zlari Baxromning yo’llarida intizor. Ammo Baxromdan negadr darak yo’q. Barno sekingina zinadan pastga yo’l oldi. Nixoyat u uzoqdan qo’llarida gul tutib mamnunlikdan tabassum qilib kelayotgan Baxromni ko’rdi va yurakdan sevinib ketdi. Biroq Baxromning yonida go’zal bir ayol xam bor edi. Nigoxlar to’qnawgach Baxrom so’z bowladi: Taniwing Barnoxon bu ayol mani rafiqam Zarina. Uning uwbu so’zlaridan
...ЕщёU xar kuni Baxromning keliwini intizor bo’lib kutar, u kelgach esa dildan sevinib ketardi. Bu sevgimidi yoki o’rganiw bunisi uning uchun qorong’u.Oydin bo’lgani esa mitti yuragidagi nafis tuyg’ulari. O’ylardiki Baxrom xam unga befarq emas. Dasta gular xamda ko’rsatilayotgan e’tiborlar buning isboti.Bas…!!! Xammasi tamom…!!! Gumonlarga o’rin yo’q. Barno Baxromni sevib qolgandi…!!! Nixoyat Barnoning bemorlik davri tugab unga javob beriwdi. Negadir o’wa kuni xavoning avzoyi buzuq. Osmonlar yig’lab yuborgudek xomuw. Barcha yaqinlari Barnoni pasta kutiwardi. Biroq uning ko’zlari Baxromning yo’llarida intizor. Ammo Baxromdan negadr darak yo’q. Barno sekingina zinadan pastga yo’l oldi. Nixoyat u uzoqdan qo’llarida gul tutib mamnunlikdan tabassum qilib kelayotgan Baxromni ko’rdi va yurakdan sevinib ketdi. Biroq Baxromning yonida go’zal bir ayol xam bor edi. Nigoxlar to’qnawgach Baxrom so’z bowladi: Taniwing Barnoxon bu ayol mani rafiqam Zarina. Uning uwbu so’zlaridan so’ng Barnoning butun orzu umidlari bir laxzada sarobga aylanib ketdi. U yig’lawini xam kuliwini xam bilmay dovdirab qoldi. Biroz o’tgach esa farosatli qiz bo’lganligi sababli o’zini qo’lga olib ,,Taniwganimdan xursanman’’ deya jilmayib qo’ydi. Naxotki Barnoning endigina kurtak ochib borayotgan iwq g’unchasi ochilmay yakson bo’lgan bo’lsa. Barno wifoxonani tark etar ekan atrofni qorong’ulik qoplab yana yomg’ir yog’ib yubordi.Barno ko’z yowlarini yomg’irlarga topwirib, qalbidegi sevgisini yuragiga yawirib o’z uyi tomon ravona bo’ldi. Wunday qilib Barnoning pok va beg’ubor muxabbati javobsiz qolib ketdi o’wa maxzun osmonlardan yog’gan yomg’irlar yig’lagandi…!!!