Դու ես նկարել աշխարհը, Ուր ամեն ինչ հորինվածք է` Ես չկամ, Բայց գրկում էիր,երդվում, Որ կեղծ է ամեն ինչ,որ ե՛ս եմ իրական։ Եվ այրում ես նկարները, Մեզ խաչող ճանապարհները չես այրի։ Մի՛ փնտրիր ուրիշ գրկում ինձ` Մեկ է, քեզ ինձ պես ոչ ոք էլ չի սիրի։ Սիրելի՛ս,Ես տվի ամեն ինչ, Որ իմ կողքին մնաս, Բայց գընացիր անհետ` Էլ չկաս,էլ չկաս,էլ չըկա՜ս... Ինձ թվում է` ժամանակը կբուժի, Ու կմոռանամ ամեն ինչ. Ո՞նց, ասա՛ , ասա՛ անունդ` Ջնջեմ կյանքիս ամենաթանկ էջերից։ Դու գնում ես,ինձ մնում է Անիմաստ ու լուռ հագու դատարկություն, Հեշտ չէ քեզնից հետոն` Խենթ մի ամայություն։ Քո մասին Իմ անուրջները, Մեզ կապող հին կամուրջները Ո՞նց վառեմ` Դե խոսի՛ր,խոսի՛ր սրտիս հետ` Ինձ ասա՛ հոգիս, այլևս ո՞նց լռեմ... Թե գնում ես`մի հարցրու ինձ ` Փոխարենը ում է Սիրտս սիրելու, Ես գիտեմ գնում ես`չես գա. Առանց քեզ ինձ Անհնար է լինելու.... Դու ես նկարել աշխարհը, Ուր ամեն բան մոռացված է և օտար, Հասկացա նոր,քո կյանքի գրքում էլ Իմ մասին ոչինչ գրված չկար...
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев